در جریان انتخابات مجلس شورای اسلامی، یکی از جامعه شناسان سیاسی، نقشآفرینی استاد تئوریهای توطئه در انتخابات مجلس دوازدهم را نشاندهنده «ابتذال امر سیاسی» در ایران خواند؛ ابتذالی که با ارائه لیست انتخاباتی تکمیل شد.
اما آیا این ابتذال تنها محدود به ایران است؟ تقریبا هشت سال پیش که دونالد ترامپ وارد کارزار انتخاباتی و پس از آن پیروز انتخابات شد، در آمریکا نیز صاحبنظران از انتخاب مردم، انگشت حیرت به دهان گرفتند و این سوال را از خود پرسیدند که چگونه مردم به کسی رای دادند که در نقطه مقابل ارزشهای آمریکایی قرار دارد؟ همین پرسش باعث شد تا نظریهپردازانی همچون فرانسیس فوکویاما، دست به قلم ببرند و از آنچه که ترامپ و امثال او بر سر لیبرالدموکراسی آمریکایی میآورند، نوشتند.
فوکویاما صراحتا در کتاب «هویت» نوشت: «اگر دونالد ترامپ در آمریکا به قدرت نمیرسید، این کتاب شاید هیچگاه منتشر نمیشد.» علاوه بر او، استیون لویتسکی و دانیل زیبلات، اساتید دانشگاه هاروارد نیز در کتابی با عنوان «دموکراسیها چگونه میمیرند»، نگرانیهای خودشان از تبعاتی که پیروزی ترامپ بر سر دموکراسی میآورد، ابراز کردند. در نوامبر ۲۰۲۰، با پیروزی جو بایدن بر دونالد ترامپ در انتخابات ریاستجمهوری، لیبرال دموکراسی آمریکایی یک نفس راحت کشید، اما به لطف دموکراسی، دونالد ترامپ دوباره بازگشت تا برای بار دوم شانس خودش را در رقابت با جو بایدن ۸۱ ساله بسنجد. دموکراسی به ترامپ این امکان را داد که از مسیر انتخابات و صندوق رای به قدرت برسد و پس از تثبیت قدرت، بتواند تضعیف نهادهای دموکراتیک را در دستورکار خود قرار دهد و دموکراسی در آمریکا را به «زوال» بکشاند.
رئیسجمهور سابق، ترامپ روز دوشنبه در ادامه تلاش برای تضعیف نهادهای قانونی، وعده داد که در صورت انتخاب برای دومین بار در نوامبر، شورشیان ۶ ژانویه را به عنوان یکی از اولین اقدامات خود «آزاد» کند. او حتی روز دوشنبه در شبکه Truth Social وعده داد که در صورت انتخاب برای دومین بار، شورشیان ۶ ژانویه را به عنوان یکی از اولین اقدامات خود «آزاد» کند: «اولین اقدام من به عنوان رئیسجمهور بعدی شما این است که مرزها را ببندم و گروگانهای ۶ ژانویه را که به ناحق زندانی شدهاند، آزاد کنم.» این وضعیت البته منحصر به یک یا دو کشور نیست.
علاوه بر آمریکا، در آرژانتین نیز فردی به قدرت رسید که به «ترامپ آرژانتین» مشهور است. در بسیاری از کشورهای اروپایی نیز احزاب دستراستی، یا در قدرتند یا بخشی از قدرتند. در فرانسه به عنوان مهد دموکراسی، مارین لوپن، رهبر یک حزب راست افراطی، یک پای انتخابات ریاستجمهوری بود.
تا انتخابات ریاستجمهوری آمریکا، ۸ ماهی فرصت هست. اگر اتفاق عجیبی نیفتد، انتخابات ریاستجمهوری ۲۰۲۴ بسیار شبیه به انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ خواهد بود. بایدن تایید کرده که میخواهد برای دور دوم رئیسجمهور باشد و رقیب او در سال ۲۰۲۰ نیز از قبل کمپین خود را برای بازپسگیری کاخ سفید آغاز کرده بود.
در آمریکا برای چندین دهه، هیچیک از احزاب سیاسی اصلی تمایلی به دادن فرصت مجدد به نامزدهای ناموفق نداشتند. آخرین بار در سال ۱۹۶۸ بود که جمهوریخواهان ریچارد نیکسون را که در سال ۱۹۶۰ در رقابت با جانافکندی شکست خورده بود، برای کاندیداتوری انتخاب کردند. اگر در ۲۰۲۴، رقابت بایدن-ترامپ قطعی شود، این هفتمین باری است که روسای جمهوری در برابر هم میایستند.
در شش رقابت قبلی، چهار دور، رقابت دوم نتیجه متفاوتی داشته و فردی که در رقابت اول پیروز شده، عرصه را واگذار کرده است. در دو رقابت نیز، نتایج مشابه رقابت نخست رقم خورده است.
اگر ترامپ در ۲۰۲۴ پیروز شود، پس از «گروور کلیولند» در سال ۱۸۹۲، دومین رئیسجمهوری خواهد بود که برای یک دوره غیرمتوالی پیروز میشود.
زمانی که ترامپ در ژانویه ۲۰۲۱، پس از حمله هوادارانش به کنگره، قدرت را ترک کرد، تعداد کمی پیشبینی میکردند که سه سال بعد، او در یکی از کمرقابتترین انتخابات مقدماتی در تاریخ ایالات متحده، یک پیروزی یکطرفه را مهندسی کند. اما ترامپ و متحدانش این کار را کردند. البته در مورد پدیده ترامپ، این رخداد چندان غیرعادی نبود. از زمانی که ترامپ برای اولین بار در سال ۲۰۱۵ نامزد انتخابات ریاستجمهوری شد، لحظات زیادی وجود داشته است که میتوانست به زندگی سیاسی او پایان دهد، از جمله:
۱- انتشار نوار اکسس هالیوود در سال ۲۰۱۶ که در آن به نظر میرسید ترامپ به تجاوز جنسی به زنان میبالید.
۲- خصومت با جان مک کین، قهرمان جنگ در سال ۲۰۱۵ و خانوادههای سربازان کشتهشده آمریکایی و جانبازان معلول
۳- اظهارات او پس از تظاهرات شارلوتزویل هواداران برتری نژاد سفید و درگیریهای پس از آن در سال ۲۰۱۷، زمانی که گفت «افراد بسیار خوبی» در میان گروهی از برتریطلبان سفیدپوست وجود دارند.
۴- اولین استیضاحش در سال ۲۰۱۹ به دلیل سوءاستفاده از قدرت و ممانعت از کار کنگره
۵- مدیریت بیماری همهگیر کووید، که باعث کشته شدن ۴۰۰ هزار آمریکایی شد
۶- شکست در انتخابات ۲۰۲۰ در مقابل جو بایدن، به ویژه اتهاماتی مبنی بر تحریک شورش کنگره در ۶ ژانویه که به استیضاح دوم او منجر شد.
ترامپ از همه این لحظاتی که میتوانست عمر یک سیاستمدار را به پایان برساند، جان سالم به در برد. شاید مقصر بخشی از این بازگشت، رهبران جمهوریخواهی بودند که ترامپ و افکارش را نمیپسندیدند، اما ترجیح میدادند هزینه مخالفت با ترامپ به پای آنها نوشته نشود. آنان در آن زمان نمیتوانستند درک کنند چگونه دونالد ترامپ قرار است برای حداقل یک دهه، کنترل آهنینی بر حزب جمهوریخواه داشته باشد. از همین رو مک کانل و سایر جمهوریخواهان که ترامپ را پس از قیام ۲۰۲۱ مورد انتقاد قرار دادند، در نهایت تصمیم گرفتند در دومین دادگاه استیضاح او به دلیل رفتارش در ۶ ژانویه به محکومیت ترامپ رای ندهند.
واقعیت این است که جمهوریخواهان گمان میکردند رای به محکومیت ترامپ، اقدامی اضافی است، چراکه از نظرشان بعید بود ترامپ بخواهد یکبار دیگر به قدرت بازگردد و از این رو حمایت از استیضاح را آسیب غیرضروری به حرفه سیاسیشان تلقی میکردند.
واقعیتهای روی زمین هم البته پیشبینیهای رهبران جمهوریخواه را تایید میکرد. به عنوان نمونه بسیاری از نامزدهای جمهوریخواه که ترامپ در انتخابات میاندورهای سال ۲۰۲۲ از آنها حمایت کرد، عملکرد ضعیفی داشتند و باعث شد تا حزب یکی از بدترین عملکردهای میاندورهای در تاریخ مدرن را تجربه کند. با این حال ترامپ یک هفته پس از انتخابات میاندوره، وارد رقابتهای سال ۲۰۲۴ شد و نامزدی خود را اعلام کرد. ناکامی در انتخابات میاندورهای، باعث شد بسیاری از نخبگان جمهوریخواه و محافظهکار به این نتیجه برسند که صرفنظر از هرگونه اعتراض اخلاقی به ترامپ، او یک بازنده انتخاباتی است که شایسته رها شدن است. از همین رو بسیاری از محافظهکاران به ران دیسانتیس، فرماندار فلوریدا به عنوان وارث ظاهری رئیسجمهور سابق گرایش داشتند.
دیگران نیز تیم اسکات، سناتور کارولینای جنوبی یا نیکی هیلی، سفیر سابق سازمان ملل را به عنوان چهره بعدی حزب جمهوریخواه انتخاب کردند. اما در نهایت هیچ یک از این جانشینان بالقوه نتوانستند حمایت رئیسجمهور سابق را جلب کنند. عملکرد ضعیف هیلی در سهشنبه بزرگ یکی دیگر از شواهد واضح آن است.
تقریبا همه رقبای جمهوریخواه ترامپ در سال ۲۰۲۴ -در یک مقطع زمانی- به گرمی از او حمایت کردهاند؛ اتهامات جنایی علیه او را محکوم کردهاند، و حتی متعهد شدهاند که از کمپین انتخاباتی او در سال ۲۰۲۴ بدون توجه به محکومیت او حمایت کنند.
ترامپ به گونهای عمل کرده که اکنون میتوان گفت کل حزب جمهوریخواه، متعلق به اوست. مساله فقط این نیست که ترامپ هیچ رقیب واقعی جمهوریخواه برای ریاست جمهوری ندارد، بلکه به نظر میرسد او کمابیش اختیارات انحصاری بر سیاست همه مقامات منتخب فدرال جمهوریخواه دارد. به عنوان نمونه میتوان به اشاره ترامپ به جمهوریخواهان در لایحه مرزی و مهاجرت استناد کرد. در حالی که دموکراتها با این لایحه موافقت کرده بودند، حزب جمهوریخواه آن را به این دلیل از بین برد که میخواست ترامپ بتواند از وضعیت مهاجران علیه بایدن استفاده کند.
با این کار، حزب جمهوریخواه یکی از دیرینهترین اهداف خود، یعنی افزایش فشار به مهاجران را به خاطر راحتی سیاسی شخصی دونالد ترامپ کنار گذاشت. البته دموکراتها این را به عنوان یک پیروزی در نظر گرفتند؛ آنها میخواستند به مردم آمریکا بگویند که تلاش کردهاند تمام سیاستها را به جمهوریخواهان بسپارند، اما جمهوریخواهان آنقدر ناتوان و فاسد داخلی هستند که به آنها اجازه نمیدهند. این واقعه و واکنش دموکراتها به آن، استعارهای شایسته از وضعیت حزب است؛ «یک تبعیت دیوانهوار و متعهد».
این تبعیت دیوانهوار باعث شد تا روز جمعه، عروس و یکی از متحدان نزدیک دونالد ترامپ به مقامهای رهبری در کمیته ملی حزب جمهوریخواه آمریکا، برسند و سلطه رئیسجمهور سابق بر این حزب را تثبیت کنند. در نشست اعضای کمیته ملی حزب جمهوریخواه در شهر هیوستون ایالت تگزاس، مایکل والتلی، رهبر محلی این حزب در ایالت کارولینای شمالی، رئیس و لارا ترامپ، عروس ترامپ، نایب رئیس کمیته ملی حزب جمهوریخواه شدند. این کمیته نقش تعیینکنندهای در «جهت دادن» به رایدهندگان و جمعآوری و اختصاص منابع مالی حزب به کارزار انتخابات ریاست جمهوری دارد.
نیویورک تایمز بر اساس دو گزارش، نوشته که پس از اینکه متحدان ترامپ، کمیته ملی جمهوریخواهان را به دست گرفتند، مشاوران دونالد ترامپ اخراجهای دسته جمعی را بر حزب تحمیل کردهاند. به نوشته این روزنامه بیش از ۶۰ مقام ازجمله کارکنان ارشد این حزب اخراج شده یا از آنها خواسته شده است که استعفا دهند و دوباره برای مشاغل خود درخواست دهند.
یک نفر با آگاهی مستقیم از تغییرات گفت که تیمهای مالی حزب به پالم بیچ، فلوریدا، جایی که کمپین ترامپ در آن مستقر است، منتقل میشوند. برخی از جمهوریخواهان نگران هستند که رئیسجمهور سابق از پول کمیته برای پرداخت صورت حسابهای قانونی خود استفاده کند. عروس ترامپ قبلا گفته بود که از این ایده استقبال میکند و گفته بود که این اقدام در میان رایدهندگان جمهوریخواه محبوب خواهد بود.
نیکی هیلی که هفته گذشته از رقابتهای مقدماتی جمهوریخواهان انصراف داد، بارها از تسلط ترامپ بر حزب شکایت کرده و مدعی شده بود که اگر ترامپ نامزدی را کسب کند، از کمیته ملی به عنوان «قلک برای پروندههای قضایی شخصی خود استفاده خواهد کرد.»
نگرانی از تسلط ترامپ بر حزب و تبعات تداوم ریاستجمهوری او، باعث شده تا یک گروه جمهوریخواه مخالف ترامپ، دست به کار شوند و اعلام کنند قصد دارند ۵۰ میلیون دلار برای متوقف کردن او از طریق یکسری ویدئو از رای دهندگانی که در انتخابات گذشته از ترامپ حمایت کردند، اما حالا میگویند دیگر نمیتوانند در سال ۲۰۲۴ از او حمایت کنند، هزینه کنند. گروه رایدهندگان جمهوریخواه علیه ترامپ، اولین بار در مبارزات انتخاباتی ۲۰۲۰ علیه ترامپ قیام کردند.
وبسایت «رایدهندگان جمهوریخواه علیه ترامپ» ۱۰۰ ویدئو از یک تا سه دقیقه را به اشتراک گذاشته که جمهوریخواهان با رایانه یا دوربین تلفن همراه درباره اینکه چرا در سال ۲۰۱۶ یا ۲۰۲۰ به ترامپ رأی دادند و در سال ۲۰۲۴ این کار را نخواهند کرد، صحبت میکنند. تاکنون، جمهوریخواهانی که در این سایت ویدئو ثبت کردهاند، بر تلاش ترامپ برای براندازی انتخابات ۲۰۲۰ تمرکز کردهاند و او را مسئول حمله ۶ ژانویه ۲۰۲۱ به ساختمان کنگره میدانند.
اگرچه در بازه ۸ ماهه تا انتخابات ریاستجمهوری، نمیتوان به نظرسنجیها استناد کرد و با آن، نتیجه انتخابات را تعیین کرد ولی به هر روی، نظرسنجیهای فعلی میتواند وضعیت کاندیداهای دو حزب را مشخص کند. با این حال، اما روند رو به افزایش آرای ترامپ نشان میدهد که بایدن این بار با مسیر سختتری روبهروست. سیانان در گزارشی در اینباره خطاب به طرفداران رئیسجمهور فعلی نوشت که «ترامپ شانس واقعی برای بازپسگیری کاخ سفید دارد.»
این رسانه با استناد به نظرسنجیهایی که در هفته گذشته منتشر شد، نوشت: نظرسنجیهای نیویورک تایمز/ کالج سینا، سیبیاس نیوز/ یوگاو، فاکس نیوز و وال استریت ژورنال، همگی با اختلاف ۲ تا ۴ امتیاز، درصد بیشتری از آرا را نسبت به بایدن به ترامپ دادند. وضعیت نظرسنجی امروز برای بایدن بدتر به نظر میرسد. به نظر میرسد رئیسجمهور امروز نسبت به چهار سال پیش در وضعیت بسیار بدتری در ایالتهای میدان نبرد قرار دارد. او در آخرین نظرسنجی از آریزونا، جورجیا و نوادا با ۵ امتیاز یا بیشتر عقب است. از سال ۲۰۰۴ تاکنون هیچ نامزد دموکرات ریاستجمهوری، نوادا را از دست نداده است. اگر بایدن همه این ایالتها را ببازد، اگر در هر ایالت دیگری که در سال ۲۰۲۰ برنده شد، همچنان برنده شود، این به او کمک میکند آرای انتخاباتی را ۲۷۰ بر ۲۶۸ به پایان برساند. مشکل بایدن این است که او در میشیگان عقب افتاده است. میانگین نظرسنجیهایی که در شش ماه گذشته با استانداردهای CNN برای انتشار مطابقت دارند، از کاهش ۴ امتیازی او خبر میدهند. به عبارت دیگر، نظرسنجیها نشان میدهند که ترامپ در حال حاضر در ایالتهای کافی برای پیروزی در کالج الکترال و ریاستجمهوری، هرچند با فاصله اندک ولی پیشی گرفته است.
آمریکاییها میگویند عمدهترین مشکلات پیش روی این کشور مربوط به اقتصاد یا مهاجرت است. ترامپ در هر دو موضوع به طور قابل توجهی بیشتر از بایدن قابل اعتماد است. این احتمال وجود دارد که اگر احساس بهبود اقتصاد به وجود بیاید یا برای گذرگاههای مرزی تصمیمی گرفته شود، بایدن بتواند علیه ترامپ موضع بگیرد.
بایدن از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون کمترین محبوبیت را در انتخابات مجدد خود دارد. میزان محبوبیت او روی ۴۰ درصد یا کمی کمتر از آن است. دو مقام با محبوبیت مشابه پایین در دوره ریاست جمهوری (ترامپ در ۲۰۲۰ و جورج دبلیو بوش در سال ۱۹۹۲) هر دو در انتخابات نوامبر شکست خوردند. بسیاری از دموکراتها دوست دارند استدلال کنند که نمیتوان فقط به میزان محبوبیت بایدن نگاه کرد.
حریف او نیز محبوبیتی ندارد، با رتبههای نامطلوب بالاتر از رتبههای مطلوب او. این یک نکته منصفانه است، اما نظرسنجیهای متعدد (ازجمله جدیدترین نظرسنجیهای فاکس نیوز، نیویورک تایمز و وال استریت ژورنال) رتبه ترامپ را چند امتیاز بالاتر از بایدن نشان میدهد. باز هم، این با آنچه در سال ۲۰۲۰ شاهد بودیم بسیار متفاوت است. این بدان معناست که برای بایدن صرفا به دست آوردن رأی دهندگانی که هر دو نفر را دوست ندارند، کافی نیست. او باید آنها را با اختلاف قابل توجهی برنده شود تا کسری محبوبیت خود را جبران کند.
از زمان روی کار آمدن دونالد ترامپ و به ویژه از زمانی که ناکارآمدی و پتانسیل ضددموکراتیک او در اولین دوره ریاستجمهوری آشکار شد، حزب دموکرات به پناه تمام امیدهای چپ احیا شده، از راهپیمایی زنان تا زندگی سیاهپوستان تبدیل شد. این رایدهندگان و خشم آنها از ترامپ بود که به دموکراتها اجازه داد تا مجلس نمایندگان را در سال ۲۰۱۸ بازپس بگیرند. این رایدهندگان و خشم آنها بود که به حزب اجازه پیروزی بیسابقه در انتخابات میان دورهای ۲۰۲۲ را داد.
اما در سال ۲۰۲۴، به نظر میرسد که این حمایت در حال کاهش است، زیرا رویکرد بایدن نسبت به چپهای نوظهور بسیار تحقیرآمیز و خصمانه بوده است. او بارها نارضایتی خود را از سقط جنین ابراز کرده است، موضوعی که کمپین او به آن بستگی دارد. دولت او به شدت رایدهندگان عرب آمریکایی و طرفدار فلسطین را که از حمایت بایدن از جنگ نسلکشی اسرائیل علیه غزه عصبانی هستند، خشمگین کرده است. برای مخالفت بیشتر مردم علیه ترامپ، بهترین امید بایدن ممکن است در چهار کیفرخواست جنایی علیه رئیسجمهور سابق باشد. با کنار گذاشتن این واقعیت که تاریخ شروع اکثر این محاکمات مبهم است، به جز پرونده پرداخت پول در نیویورک. مشخص نیست که اگر ترامپ در هر یک از این پروندهها گناهکار شناخته شود چقدر تفاوت خواهد داشت. بر اساس نظرسنجی نیویورک تایمز، اکثریت رایدهندگان احتمالی (۵۳ درصد) گفتند که قبلا فکر میکردند ترامپ مرتکب یک جنایت جدی فدرال شده است.
همین نظرسنجی نشان داد که ترامپ در بین رایدهندگان احتمالی ۴ امتیاز بالاتر است. ترامپ در این نظرسنجی پیشتاز بود، زیرا ۱۸ درصد از حامیانش گفتند که او مرتکب جنایت فدرال شدید شده ولی همچنان از او حمایت میکنند. چنین آماری باید برای حامیان بایدن نگرانکننده باشد، زیرا اگر برخی از رایدهندگان فکر میکنند ترامپ مرتکب یک جنایت جدی فدرال شده، اما همچنان مایل به رأی دادن به او هستند، چه چیزی میتواند آنها را وادار به تغییر نظر کند؟
به همین ترتیب، نظرسنجی تایمز نشان داد که ۷۲ درصد از رایدهندگان احتمالی گفتند که سن بایدن بیشتر از آن است که یک رئیسجمهور موثر باشد. (در مقایسه با ۵۳ درصدی که میگفتند ترامپ مرتکب یک جنایت جدی فدرال شده است) این شکاف میتواند یکی از بزرگترین دلایلی باشد که بایدن با ترامپ مخالفت کند. شاید سوال بزرگ در هشت ماه آینده این باشد که آیا ضعفهای ترامپ بیشتر از بایدن خواهد بود یا خیر؟ این سوال میتواند تا حدودی نتیجه انتخابات را مشخص کند.
این نظرسنجی همچنین سرنخهایی را برای یکی از مهمترین پرسشها در مبارزات انتخاباتی ریاستجمهوری ۲۰۲۴ ارائه میکند: اینکه آیا بهبود اقتصاد، چشمانداز انتخاب مجدد رئیسجمهور بایدن در برابر دونالد ترامپ را افزایش میدهد یا خیر. به نظر میرسد پاسخ تاکنون این بوده که فقط کمی به بایدن کمک میکند، اما همچنین رایدهندگان بیشتری به جای آن توجه خود را به مهاجرت معطوف کردهاند؛ این موضوعی خطرناک برای بایدن است.
دو سال پیش روزنامه «نیویورکتایمز» یادداشتی با عنوان «نابودی بریتانیا» منتشر کرد. در واکنش به این یادداشت، روزنامه «فایننشالتایمز» لندن، در گزارشی با جمله ویژهای نوشت: «انتخابات ریاستجمهوری بعدی میتواند آخرین انتخابات دموکراتیک در ایالاتمتحده باشد.»
حالا که ترامپ، نامزدی ریاستجمهوری جمهوریخواهان را به پایان رسانده است، به نظر میرسد یک موضوع در مرکز مبارزات انتخاباتی عمومی قرار داشته باشد: «تهدید دموکراسی.» جو بایدن، رئیسجمهور آمریکا در سخنرانیاش در پنسیلوانیا، با اشاره به دروغهای ترامپ درباره انتخابات ۲۰۲۰، تلاشهایش او برای استفاده از خشونت و حفظ قدرت و وعدههایش برای «انتقام» گفت: «حمله ترامپ به دموکراسی فقط بخشی از گذشته او نیست. این چیزی است که او برای آینده وعده میدهد.»
ترامپ ماه گذشته در یک گردهمایی در آیووا با متهم کردن بایدن به «ترسافکنی رقتانگیز» گفت: «آنها دولت را به سلاح تبدیل کردهاند و او میگوید من تهدیدی برای دموکراسی هستم.» همه اینها یک سوال را ایجاد میکند؛ مردم عادی آمریکایی چگونه به دموکراسی نگاه میکنند؟ برخی افراد ممکن است تصور کنند، اگرچه رایدهندگان تقریبا در مورد همهچیز بهشدت اختلاف دارند، توافق بر سر دموکراسی بهعنوان راهی برای حل اختلافات وجود دارد. بااینحال تقریبا نیمی از رایدهندگان میگویند که قصد دارند به نامزدی رای دهند که قبلا دموکراسی را بهشدت تضعیف کرده است و قول میدهد که درصورت انتخاب مجدد، دوباره این کار را انجام دهد. اخیرا مجموعهای از اطلاعات برای روشن کردن این سوال پدیدار شده است.
مجموعهای از نظرسنجیها، با هدف سنجش دیدگاه آمریکاییها در مورد دموکراسی و اینکه چقدر مهم است، چقدر خوب کار میکند؟ یافتهها متنوع هستند و خلاصه کردن آنها آسان نیست، اما چند موضوع برجسته هستند؛ نارضایتی از نحوه عملکرد دموکراسی در سراسر طیف سیاسی بسیار بالاست. اکثریت میگویند دموکراسی در خطر است و شاید مهمتر از همه بهنظر میرسد سهم فزایندهای از آمریکاییها، در دوران فوق قطبی، مایلند وفاداریهای حزبی یا ایدئولوژیک را بر دموکراسی ترجیح دهند. دموکراسی آمریکایی هفتهها و ماههای نفسگیری را پشت سر خواهد گذاشت.
آیا ترامپ میتواند دموکراسی را یکبار دیگر به لب پرتگاه بکشاند یا اینکه دموکراتها با جو بایدن ۸۱ ساله، دموکراسی، ناتو و تمام آن چیزی که ارزشهای آمریکایی میخوانند را برای چهارسال دیگر حفظ میکنند. در این بین، حزب جمهوریخواه چه خواهد کرد؟ آنها قمار سنگینی کردهاند و اگر این قمار به پیروی ترامپ منجر نشود، شکافهای داخلی، حزب را تکهپاره خواهد کرد.
منبع: فرهیختگان