ژیلا صادقی بعد از غیبتی چند ماهه به صدا‌و‌سیما بازگشت

عمر حضور ژیلا صادقی در برنامه «سلام صبح بخیر» طولانی نبود. او سال گذشته، پس از مدت‌ها دوری به آنتن بازگشت و نشان داد همچنان یک مجری سرپا و موفق است. همکاری‌اش، اما با برنامه صبحگاهی شبکه سه قطع شد و صادقی هم سراغ فعالیت‌های بیرون از صدا و سیما رفت. در این فاصله خبری مبنی بر اجرای برنامه‌ای با عنوان «تک‌نگاه» نیز به گوش رسید که فعلا جزئیاتش نامشخص است. صادقی از ابتدای هفته گوینده برنامه صبحگاهی رادیو تهران با نام «بام تهران» شده و به این مناسبت سرنوشت او از «سلام صبح بخیر» تا حالا را مرور می‌کنیم.

مورد اول| تجربه نو

ژیلا صادقی گزینه‌ای مناسب و قابل اطمینان برای برنامه‌های رادیویی هم هست. کافی است برنامه «بام تهران» را بشنوید تا با ما هم‌نظر شوید. او صدایی گرم، رسا و منعطف دارد. سرشار از انرژی است، اما در همین آغاز راه سعی کرده شبیه گویندگان دیگر نباشد.

صمیمیتی به قاعده با شنوندگان دارد و بر موضوعات مسلط است. هرچند در «سلام صبح بخیر» چند بار نشان داد نیاز به مطالعه بیشتر در زمینه مسائل گوناگون دارد ... او در «بام تهران» سراغ شوخی با اخبار می‌رود و واکنشی طنز به خبر‌هایی دارد که در رسانه‌ها و توسط مسئولان مطرح می‌شود. تجربه بازیگری و صداسازی ابزار‌های خوبی هستند که به او در این مسیر کمک می‌کنند.

مورد دوم| جنجال پوشش

سال قبل، فقط چند روز از بازگشت دوباره ژیلا صادقی به تلویزیون گذشته بود که واکنش‌ها شروع شد. او در برنامه «سلام صبح بخیر» شبکه سه، شکل دیگر مجریان نبود؛ چه در شیوه اجرای پر انرژی و چه نوع پوشش شاد و چیزی شبیه کت و دامن. آنچه درباره این مجری داغ شد، اما پوشش او بود و حتی برخی گفتند در آستانه انتخابات، بار دیگر سیاست‌های تلویزیون با هدف جذب حداکثری، تلطیف شده است!

در واکنش به این حواشی، اما صادقی موضعی متفاوت گرفت و نوشت: «من سال‌هاست متفاوت اجرا کردم، متفاوت پوشیدم، متفاوت رفتار کردم و همیشه مورد اعتراض مدیران قرار می‌گرفتم تا جایی که ممنوع‌التصویر هم می‌شدم. درست و استاندارد لباس پوشیدن و شیک و خوش‌رنگ و لعاب انتخاب کردن لباس مجری نه از نظر من که از نظر کارشناسان رسانه یعنی احترام به مخاطب و این نکته برای من حائز اهمیت است.»

او در عین حال تأکید کرده بود: «لباسی که در پست شما رؤیت می‌شود کت و دامن نیست، یک مانتوی ساده است که رنگ بالا تنه متفاوت است. قصه چیز دیگری است...» راستش خیلی هم بد نشد! یعنی صادقی با لباس خاص و روش اجرا توانست نگاه‌ها را به سمت «سلام صبح بخیر» معطوف کند و بزند حرف‌هایی را که باید. این شیوه خوبی است که متاسفانه تلویزیون اجازه قوام گرفتن آن را نمی‌دهد. البته هر کسی هم از عهده این مسئولیت برنمی‌آید.

مورد سوم| هیاهوی شهروند آمریکا

ژیلا صادقی در فروردین امسال دو بار مهمان برنامه‌های تلویزیونی بود. سری اول در برنامه «از مامان بگو» شبکه دو حضور یافت که روایتش از سقط فرزند، سوژه رسانه‌ها و کاربران شد. مصاحبه دوم، اما داغ‌تر بود که در برنامه «برمودا» شبکه نسیم رقم خورد. او در گفتگو با کامران نجف‌زاده اعلام کرد شهروند آمریکا است، اما اینکه بخواهد از ایران برود یا نه، مسئله‌ای نیست که بتواند فعلا درباره‌اش تصمیم بگیرد.

حرف‌های دیگر صادقی مثل ماجرای گیر دادن به کتونی قرمزش توسط علی‌اصغر پورمحمدی مدیر اسبق شبکه سه و چگونگی تعویض آن با دمپایی روی آنتن زنده نیز وایرال شد. آن بخش از صحبت‌های ژیلا صادقی که گفت شهروند آمریکا هستم، مثل بمب ترکید و باعث ایجاد واکنش‌های مختلف شد.

واقعیت این است که نباید صداقت صادقی را نادیده گرفت و هنگام قضاوت او این ویژگی را لحاظ نکرد. همانطور که برخی رسانه‌ها این وجه را برجسته کردند. همچنین کار شبکه نسیم که این بخش را از روی مصلحت‌اندیشی‌های بی‌مورد حذف نکرد، ارزشمند است. 

 مورد چهارم| حالا صدا

مدتی از ژیلا صادقی در تلویزیون خبری نبود تا اینکه همزمان با ماه محرم و صفر عازم کربلا شد و در برنامه «سدره» شبکه تهران حضور یافت. او به‌طور گذار اشاره‌ای به دلخوری‌اش از بعضی‌ها کرد، اما این بار موضوع را نشکافت. همین مقدار کافی بود تا در فضای مجازی سیبل شود. البته حامیان او هم کم نبودند و عقیده داشتند صادقی، چون دلی حرف می‌زد، گفته‌هایش بر دل می‌نشست. حالا صادقی گوینده رادیو است و شاید صدایش جنجال به پا کند.

منبع: هفت صبح