«بردو مورستول» پدربزرگِ «تریگوِه باژ» سال ۱۹۰۰ میلادی در نروژ متولد شد و پس از گذراندن عمری طولانی در ۹۰ سالگی فوت کرد. نوه این مرد تصمیم گرفت، جسد پدربزرگ خود را منجمد کند و با خود به آمریکا برده و در آنجا نگهدارد تا زمانیکه فناوریهای برگرداندن مردگان به زندگی پیشرفت کرد، به پدربزرگش زندگی دوباره بدهد.
جسد مورستول سه سال در موسسه سرمازیستی «ترنستایم» در نیتروژن مایع در شهر سنلیاندرو از ایالت کالیفرنیا نگهداری شد. سرمازیستی، دانشی نوبنیاد است که در آن دمای بدن انسان یا حیوان را بسیار پایین میآورند تا بدینوسیله بدن را برای آینده سالم نگهدارند.
سپس «تریگوِه باژ»، جسد پدربزرگش را به ندرلند، شهری کوچک در کلرادو منتقل کرد. «تریگوِه باژ» تصور میکرد بهتر است جسد یخزده پدربزرگ خود را در آلونکی پر از یخ خشک که پشت خانهاش آماده کرده بود نگهدارد. اما پس از مدتی ویزای «تریگوِه» منقضی شد و او باید آمریکا را ترک میکرد و بههمین دلیل مجبور شد، پدربزرگ خود را همانطور یخزده در آمریکا جا بگذارد.
سپس «تریگوِه» با کمک اهالی ندرلند و برنده شدن دعوای حقوقی، توانست جلوی پلیس و مقامات را بگیرند و جسد پدربزرگ را همانطور یخزده باقی نگهدارند. تا مدتها این جسد یخزده که نام «پدربزرگ بردو» را به خود گرفته بود، جاذبه توریستی منطقه ندرلند شده بود. حتی این جسد، الهامبخش جشنواره «روزهای مرد مرده یخزده» شده است که هنوز هم برگزار میشود.
سالها بعد جسد مورستول به آزمایشگاه حرفهای سرمازیستی آلکور در اسکاتسدیل از آریزونا که از سال ۱۹۷۲ مشغول به نگهداری اجساد یخزده است و تاکنون از بیش از ۲۳۰ جسد محافظت میکند منتقل شد. اکنون بیش از ۳۰ سال است که جسد یخزده منتظر پیشرفت بشر برای برگردانده شدن به زندگی است.
منبع: خبرآنلاین