(تصاویر) جزیره امهات الشیخ؛ سطح جدید گردشگری در عربستان

پروژه جزیره امهات الشیخ از جمله مقاصد گردشگری در عربستان است که فلسفه طراحی آن ریشه عمیقی در احترام به محیط زیست دارد. 

 با گذشت زمان، انواع تاثیرات ناشی از تغییرات آب و هوایی بیشتر احساس می‌کنیم، اما سطح آگاهی عمومی نسبت به رابطه‌ای که با طبیعت در تمام جنبه‌های زندگیمان داریم نیز بیشتر شده است. البته این برای افرادی صادق است که به آینده سیاره زمین اهمیت می‌دهند.

بوم گردشگری پایدار یا اکوتوریسم پایدار به واژه‌ای رایج تبدیل شده است، زیرا شاهد ساخت انواع سازه‌هایی هستیم که قصد دارند رابطه‌ای هماهنگ با محیط اطراف خود داشته باشند.

تجربه گردشگری لوکس و سازگار با محیط زیست

با این وجود، باید پذیرفت که بسیاری از این پروژه‌های پایدار در گروه گردشگری لوکس قرار می‌گیرند، زیرا برای طراحی و ساخت چنین پروژه‌هایی هزینه قابل توجهی نیاز است. پروژه جزیره امهات الشیخ (The Ummahat AlShaykh Island) در میانه دریای سرخ نیز یکی از همین موارد محسوب می‌شود.

در قلمرو معماری نوآورانه، پروژه‌های معدودی از نظر جاه طلبی و طراحی آگاهانه و سازگار با محیط زیست با جزیره امهات الشیخ رقابت می‌کنند. این پروژه توسط شرکت معماری کنگو کوما و شرکا (Kengo Kuma and Associates) طراحی شده است و نمادی از پیروزی پایداری و گردشگری لوکس در قلب دریای سرخ محسوب می‌شود.

پروژه جزیره امهات الشیخ از ۲۲ جزیره در ساحل غربی عربستان تشکیل شده است و فلسفه طراحی آن ریشه عمیقی در احترام به محیط زیست دارد.

ویلا‌های خشکی این پروژه کم ارتفاع و دارای سقف‌های منحنی هستند. سقف این ویلا‌ها با الهام از تپه‌های شنی موجود در منطقه شکل گرفته است. طراحی ویلا‌ها نه تنها حریم خصوصی مهمانان را تضمین می‌کند، بلکه در تلاش برای حفظ شکل جزیره، تاثیر حداقلی بر محیط را هدف قرار داده است. افزون بر این، ویلا‌های دریایی که در ساحل واقع شده اند، دارای ساختاری با شکل مارپیچ هستند و منظره‌ای خیره کننده از دریا را برای مهمانان فراهم می‌کنند.

رویکرد طراحی شرکت معماری کنگو کوما و شرکا برای پروژه جزیره امهات الشیخ ریشه عمیقی در ویژگی‌های منحصر به فرد منطقه دارد و فلسفه یکپارچه سازی با چشم انداز اطراف را ارائه می‌کند.

استفاده از مواد پایدار در ساخت و ساز

برای ساخت اقامتگاه‌ها از جایگزین‌های پایدار به جای مصالح ساختمانی و روش‌های سنتی استفاده شده است. در همین راستا، گزینه‌های پیش ساخته، بیشتر با استفاده از چوب صنوبر و گچ سفالی، برای به حداقل رساندن استفاده از بتن و کاهش ردپای محیطی پروژه به کار گرفته شدند. سقف‌ها با توفال‌هایی از جنس چوب سدر پوشیده شده اند. این انتخاب به دلیل انعطاف پذیری چوب سدر در برابر شرایط آب و هوایی سخت و آب شور انجام شد.

ساختمانی‌های این پروژه را می‌توان بدون آسیب رساندن به محیط زیست جداسازی و حذف کرد. پیش ساخته بودن نقشی اساسی در دستیاببی به این هدف ایفا کرده و اختلال در زیست بوم حساس محیط را به حداقل می‌رساند.

دو رستوران، یکی روی آب و دیگری روی خشکی، برای این پروژه در نظر گرفته شده اند. از دیگر امکانات موجود می‌توان به یک اسپا، اسکله مهمان، پاویلیون پذیرایی و ساختمان اجتماع اشاره کرد.

منبع: عصر ایران