زیسان: نظرسنجیها نشان میدهد دونالد ترامپ، رئیسجمهور سابق آمریکا، ممکن است در انتخابات ریاستجمهوری نوامبر دوباره به قدرت برسد، اما در حال حاضر دو نامزد در نظرسنجیها شانهبهشانه یکدیگر پیش میروند و پیشبینی نتیجه نهایی بسیار دشوار است.
هر کس پیروز شود، نتیجه این انتخابات در سراسر جهان بازتاب خواهد یافت و زندگی میلیونها نفر را فراتر از مرزهای آمریکا تحت تاثیر قرار خواهد داد.
ترامپ که قرار است در کنوانسیون ملی حزب جمهوریخواه در ماه ژوئیه به عنوان نامزد این حزب تایید شود، در بعضی موارد جزئیات کاملی از برنامههای خود ارائه نمیدهد.
اما مشخص است که در بسیاری از زمینهها، سیاستهای او با جو بایدن، رئیسجمهور دموکرات و رقیب اصلی او در انتخابات پیش رو، تفاوت دارد. در اینجا بعضی از برنامهها و سیاستهای او را بررسی میکنیم.
دونالد ترامپ مدتهاست که از میلیاردها دلار کمک نظامی آمریکا به اوکراین، که از زمان حمله روسیه در سال ۲۰۲۲ در جریان بوده، انتقاد داشته است.
ترامپ که در دوران ریاست جمهوری خود علنا از ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه، ستایش کرده بود، وعده داده است که در صورت پیروزی در انتخابات آتی، جنگ را «در عرض ۲۴ ساعت» پایان دهد. او توضیح نداد که چگونه این کار را خواهد کرد، اما این اظهارنظر باعث این نگرانی شده که ممکن است او اوکراین را برای واگذاری بخشی از سرزمینهای خود به روسیه تحت فشار قرار دهد.
لایحهای شامل ۶۰ میلیارد دلار کمک نظامی به کییف، ماهها از سوی حامیان جمهوریخواه ترامپ در کنگره آمریکا متوقف شده بود، با وجود این وقتی سرانجام این لایحه در ماه آوریل تصویب شد، او واکنش زیادی نشان نداد.
اما ویکتور اوربان، نخستوزیر مجارستان و یکی از متحدان او، بعد از دیدار با رئیسجمهور سابق آمریکا در فلوریدا در ماه مارس گفت که اگر ترامپ به قدرت برسد، «یک سنت» هم به اوکراین نخواهد داد.
ترامپ در گفتگو با مجله تایم در پاسخ به سوالی درباره اظهار نظر آقای اوربان گفت: «من در صورتی [به اوکراین]کمک خواهم کرد که اروپا هم به همان اندازه کمک کند.»
او گفت «تلاش میکند به اوکراین کمک کند»، اما اروپا «سهم عادلانه خود را نمیپردازد».
کاهش کمکهای نظامی آمریکا با خواستههای رایدهندگان جمهوریخواه سازگار است. نتایج یک نظرسنجی که مرکز پژوهش پیو در روز هشت ماه مه منتشر کرد نشان میداد که ۴۹ درصد از جمهوریخواهانی که در نظرسنجی شرکت کردند، گفته بودند واشنگتن بیش از حد برای اوکراین هزینه میکند. این رقم برای رایدهندگان دموکرات ۱۷ درصد بود.
میشل بنتلی، کارشناس روابط بینالملل در دانشگاه رویال هالووی لندن، میگوید پیامهای ترامپ ممکن است تا همین الان هم تاثیر خودش را گذاشته باشد، چون پوتین با در نظر گرفتن امکان پیروزی ترامپ «احتمالا دارد با بیپروایی بیشتری عمل میکند».
سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)، اتحاد نظامی متشکل از ۳۲ کشور از جمله آمریکا، بریتانیا، آلمان و فرانسه، از جمله مواردی است که ترامپ با آن مشکل اساسی دارد.
وقتی رئیسجمهور بود، اغلب تهدید میکرد که اگر اعضای دیگر ناتو به هدف توافقشده برای هزینهکردن دو درصد تولید ناخالص داخلی خود برای هزینههای دفاعی پایبند نباشند، آمریکا را از این پیمان خارج میکند.
بر اساس مقررات ناتو، حمله به یک کشور عضو، به عنوان حمله به تمام اعضای این پیمان تلقی میشود.
اما در ماه فوریه امسال ترامپ گفت از کشوری که «[سهم خود را]پرداخت نکند» محافظت نخواهد کرد و مسکو را تشویق خواهد کرد که «هر کاری که دلش میخواهد» با آن کشور انجام دهند.
وبسایت انتخاباتی دونالد ترامپ میگوید هدف او «بازبینی بنیادی» هدف و ماموریت ناتو است.
نظر تحلیلگران درباره اینکه آیا او آمریکا را از این اتحاد خارج خواهد کرد یا نه، متفاوت است.
اما اد آرنولد از موسسه دفاعی «رویال یونایتد سرویسز» لندن میگوید او میتواند بدون خروج از پیمان هم، آن را تضعیف کند؛ یا با کاهش تعداد نیروهای آمریکایی در اروپا، یا با مشروط کردن واکنش آمریکا در صورت حمله روسیه به یکی از اعضای ناتو.
دوره ریاستجمهوری ترامپ با سیاستهای سختگیرانه مهاجرتی شناخته میشد و او الان هم وعده داده است که اگر به کاخ سفید بازگردد، از دوره قبل فراتر خواهد رفت.
او گفته است که در روز اول ریاست جمهوری خود «بزرگترین عملیات اخراج داخلی در تاریخ آمریکا» را آغاز خواهد کرد.
این نامزد جمهوریخواه همچنین وعده داده است که اعطای تابعیت آمریکایی بر مبنای تولد را برای فرزندان مهاجران غیرمجاز پایان دهد و علیه کارتلهای مواد مخدر مکزیک جنگ راه بیندازد.
سال گذشته او گفت که ممنوعیتهای جنجالی قبلی خود برای سفر شهروندان چندین کشور عمدتا مسلمان را گسترش خواهد داد.
دوریس میسنر، کمیسر سابق سرویس مهاجرت و تابعیت آمریکا که در حال حاضر کارشناس موسسه سیاست مهاجرتی در واشنگتن است، میگوید: «آقای ترامپ علاوه بر تلاش برای اخراج میلیونها مهاجر غیرمجاز که بسیاری از آنها دههها در آمریکا زندگی کردهاند، قصد دارد مهاجرت قانونی به آمریکا را هم کاهش دهد.»
وبسایت ترامپ تاکید میکند که او در دوران ریاستجمهوری خود برنامه اسکان مجدد پناهجویان در آمریکا را متوقف کرده بود و احتمالا دوباره تلاش خواهد کرد این کار را انجام دهد.
خانم میسنر معتقد است که رئیسجمهور سابق برای اجرای برنامههای خود با موانع قانونی روبرو خواهد شد، همان طور که در دوره اول ریاست جمهوری در تصمیمهایی مانند وضع ممنوعیت سفر، با مداخله دادگاهها مواجه شد.
علاوه بر این، برنامه اخراج او «با این واقعیت روبرو خواهد شد که دولت فدرال منابع لازم برای بازداشت و اخراج افراد، در مقیاسی که آقای ترامپ وعده آن را داده است، ندارد».
جو بایدن، رئیس جمهور فعلی، وعده یک سیاست «ملایمتر» را در مورد مهاجرت داده بود و در طول دوره ریاست جمهوری خود چند سیاست مرزی دوران ترامپ را به حالت تعلیق درآورد یا لغو کرد. اما نظرسنجیها نشان میدهد که رأیدهندگان طیف چپ و راست نگران سطح مهاجرت هستند، و این واقعیت او را در وضعیت حساسی قرار داده است.
در ماه ژوئن، او دستوری فراگیر صادر کرد که به مقامها اجازه میداد مهاجرانی را که به طور غیرقانونی وارد خاک آمریکا میشوند، بدون رسیدگی به درخواستهای پناهندگی آنها، به سرعت اخراج کنند. با این حال دو هفته بعد، او سیاستی را رونمایی کرد که از صدها هزار همسر غیرمجاز شهروندان آمریکایی در برابر اخراج محافظت میکرد.
ترامپ در دوران ریاستجمهوری خود، حامی صریح رژیم اسرائیل و دولت راستگرای آن بود.
او اعلام کرد که آمریکا بیتالمقدس را به عنوان پایتخت رژیم اسرائیل به رسمیت میشناسد و دههها سیاست رسمی آمریکا را لغو کرد تا سفارت آمریکا را از تلآویو به بیتالمقدس منتقل کند.
هر دو تصمیم -که آقای بایدن آنها را لغو نکرده است- از سوی فلسطینیان به عنوان جانبداری در مسئله حساس و مورد مناقشه وضعیت بیتالمقدس برداشت شد.
دولت ترامپ از شهرکسازیهای یهودی در مناطق اشغالی کرانه غربی حمایت میکرد، در حالی که اکثریت جامعه جهانی آن را بر اساس قوانین بینالمللی نامشروع میدانند، هر چند رژیم اسرائیل این موضوع را رد میکند.
دولت ترامپ همچنین میانجیگری توافقهایی را برای عادیسازی روابط بین اسرائیل و چهار کشور عضو اتحادیه عرب -بحرین، امارات متحده عربی، سودان و مراکش- بر عهده داشت.
با این حال، برخی معتقدند که او از زمان انتخابات ریاستجمهوری آمریکا در سال ۲۰۲۰ از بنیامین نتانیاهو دلخور است، چون نخست وزیر اسرائیل در حالی که ترامپ به نتایج اعتراض داشت، با جو بایدن تماس گرفت تا پیروزی او را تبریک بگوید.
بعد از حملات ۷ اکتبر حماس به اسرائیل، ترامپ گفت که نتانیاهو برای حمله حماس «آماده نبود»، و حزبالله لبنان را «باهوش» خواند که باعث خشم جمهوریخواهان حامی اسرائیل شد.
او همچنان بر رکورد حمایت خود از اسرائیل تأکید میکند، با این حال میگوید اسرائیل باید عملیاتی را که علیه حماس شروع کرده به پایان برساند، ولی «هر چه سریعتر این کار را انجام دهد»، چون «در حال باختن در جنگ تبلیغاتی است».
او به مجله تایم گفت که در صورت جنگ میان ایران و اسرائیل، او «از اسرائیل محافظت خواهد کرد»، اما جزئیات زیادی درباره برنامههای خود برای مقابله با ایران ارائه نکرد. او در دوره ریاست جمهوری خود، آمریکا را از توافق هستهای ایران خارج کرد، تحریمها را تشدید کرد و دستور حملهای را داد که منجر به شهادت سردار قاسم سلیمانی شد.
ترامپ در دوران ریاستجمهوری، جنگ تجاری شدیدی را با چین آغاز کرد. او گفته اگر دوباره انتخاب شود، تعرفههایی بیش از ۶۰ درصد بر کالاهای این کشور وضع خواهد کرد.
سال گذشته او همچنین درباره «محدودیتهای تهاجمی جدید» صحبت کرد تا بر اساس آن «تمام خریدهای آینده از چین» برای استفاده در زیرساختهای آمریکا در بخشهای حیاتی مانند انرژی و مخابرات را متوقف کند.
با افزایش تنشها در دریای جنوبی چین و اختلافها بر سر تایوان، برخی از افراد حلقه نزدیک او میخواهند سیاست امنیتی آمریکا بیشتر بر چین متمرکز شود.
البریج کولبی، مشاور وزارت دفاع در دوران ریاست جمهوری ترامپ، به صدایی تاثیرگذار در مسائل امنیتی در ردههای جمهوریخواه تبدیل شده است و نامش به عنوان یکی از مقامهای دولت ترامپ، در صورت پیروزی در انتخابات، مطرح شده است.
این سیاستمدار محافظهکار، متعلق به بخشی از جمهوریخواهان است که میخواهند واشنگتن، پکن را به اولویت اصلی خود در سیاست خارجی تبدیل کند.
کولبی میگوید: «مسئله این نیست که ما باید به سادگی به اوکراین پشت کنیم، اما وقتی چین نسبت به روسیه تهدیدی بسیار بزرگتر برای منافع آمریکاست، حمایت از اوکراین نباید در اولویت باشد.»
او میگوید مطمئن است که ترامپ «به خوبی از این موضوع آگاه است».
تایوان دولتی خودگردان دارد و با قانون اساسی خود و رهبران منتخب دموکراتیک، خود را از سرزمین اصلی چین متمایز میبیند.
اما پکن آن را یک استان جدا شده میداند که در نهایت به کنترل چین در خواهد آمد، و استفاده از زور برای تصاحب این جزیره را منتفی نکرده است.
آمریکا از نظر تاریخی درباره این که در صورت حمله چین به تایوان چه واکنشی خواهد داشت، عمدا موضع شفافی نگرفته است، اگرچه آقای بایدن بیشترین شفافیت را در میان رهبران ایالات متحده در این زمینه نشان داده و گفته است در صورت چنین حملهای آمریکا از تایوان دفاع خواهد کرد.
ترامپ نگفته در صورت حمله چین به تایوان چه خواهد کرد. با این حال بعد از پیروزی او در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶، زمانی که تماس تلفنی رئیس جمهور تایوان برای تبریک را پذیرفت، صدای اعتراض چین را درآورد. این کار آقای ترامپ در تضاد با سیاست دیرینه آمریکا مبنی بر نداشتن روابط دیپلماتیک رسمی با تایوان بود.
ترامپ در زمان ریاست جمهوری خود آمریکا را از توافق اقلیمی پاریس در زمینه تغییرات آب و هوایی که در سال ۲۰۱۵ به دست آمده بود، خارج کرد. جو بایدن این تصمیم را نقض کرد و آمریکا را به توافق برگرداند. وبسایت انتخاباتی ترامپ میگوید او دوباره آمریکا را از این توافق خارج خواهد کرد.
او وعده داده که اجازه حفاریهای نفتی را خواهد داد و با این کار انرژی را ارزانتر خواهد کرد.
این وبسایت همچنین میگوید که او از «دادرسیهای بیمورد» طرفداران حفظ محیط زیست جلوگیری خواهد کرد، یارانههای انرژی بادی را پایان خواهد داد، مالیات بر تولیدکنندگان نفت، گاز و زغال سنگ را کاهش خواهد داد و مقررات مربوط به انتشار آلایندههای خودرو را که جو بایدن وضع کرده، لغو خواهد کرد.
پروفسور دیوید جی ویکتور، کارشناس تغییرات اقلیمی در دانشگاه سن دیگو کالیفرنیا، میگوید در ۳۰ سال گذشته هیچ دو نامزد ریاستجمهوری به اندازه این دو نفر از نظر سیاستهای اقلیمی از هم فاصله نداشتهاند.
پروفسور ویکتور که عضو سابق هیئت بین دولتی تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد نیز بوده، میگوید پیروزی ترامپ «یک فاجعه» برای اهداف اقلیمی دولت آمریکا خواهد بود.
دیوید ویکتور میگوید: «او متحدان ما را از ما خواهد راند... به همین دلیل نگرانیهای بسیاری وجود دارد.»
دکتر سایمون ایوانز، معاون سردبیر وبسایت معتبر تغییرات اقلیمی کربن بریف، میگوید اگر ترامپ به کاخ سفید برگردد «بسیار بعید» است که آمریکا تعهدات اقلیمی بینالمللی خود را برآورده کند.
او یکی از تهیهکنندگان تحقیقی است که نتیجهگیری میکند آمریکا احتمالا با ریاستجمهوری بایدن نیز به اهداف اقلیمی خود نخواهد رسید، اما با تفاوت کمتری با اهداف تعیینشده.
جو بایدن از طریق قانون کاهش تورم، ۳۰۰ میلیارد دلار در حوزه انرژی پاک و ابتکارات اقلیمی سرمایهگذاری کرده است. اما بعضی از فعالان محیط زیست با اقداماتی که او برای افزایش تولید نفت و گاز انجام داده است، از جمله پروژه نفت ویلو در آلاسکا، مخالفت میکنند.
پروفسور ویکتور میگوید: «من فکر میکنم بایدن تقریبا هر آنچه را که از دستش برمیآید انجام میدهد.»
«او وعدههای جسورانهای برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای داده است که به احتمال قریب به یقین به آنها نخواهیم رسید. اما هیچ شکی نیست که دولت او بیشتر از هر دولت دیگری در تاریخ آمریکا روی سیاست اقلیمی کار کرده است.»