حضرت عبدالعظیم حسنی در اوایل سال ۲۰۰ هجری قمری به دنیا آمد و در سال ۲۵۰ از مدینه به سامرا رفت و پس از آن به ایران آمد و در سال ۲۵۲ تا ۲۵۵ در ری ساکن بودند در ادامه این مطلب تاریخ شهادت شاه عبدالعظیم حسنی در تقویم ۱۴۰۳ را می خوانید.
روز چهارشنبه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳
۱۵ شوال ۱۴۴۵
۲۴ آوریل ۲۰۲۴
عبدالعظیم بن عبدالله مشهور به عبدالعظیم حسنی، شاه عبدالعظیم و سیدالکریم، در پنجشنبه ۴ ربیعالثانی سال ۱۷۳ق، در زمان حکومت هارون الرشید، در مدینه (درباره محل ولادت وی اختلاف است) متولد شد و درگذشت عبدالعظیم حسنی در ۱۵ شوال سال ۲۵۲ق در زمان امام هادی علیه السلام رخ داد. آنچه درباره چگونگی رحلت عبدالعظیم حسنی آمده، دو قول مرگ طبیعی و شهادت را روایت کرده است. نجاشی قائل به بیماری عبدالعظیم است که منجر به فوت او شد. شیخ طوسی نیز قائل است که عبدالعظیم در ری وفات یافت و قبر او در آنجاست.
نسب وی به امام مجتبی علیه السلام میرسد. نجاشی از عالمان شیعی میگوید: پس از رحلت وی به هنگام غسل، رقعهای در لباسش یافت شد که نسب وی در آن بدین صورت نوشته بود: من ابوالقاسم فرزند عبدالله، فرزند علی، فرزند حسن، فرزند زید، فرزند حسن ابن علی بن ابی طالب هستم. میرداماد عبدالعظیم را دارای نسب روشن و شرافت آشکار توصیف میکند.