اثرات روانی فیلم‌های ترسناک؛ فیلم ترسناک مشکلات ذهنی را حل می‌کند!

اثرات روانی فیلم های ترسناک آن‌چیزی است که سال‌ها خیلی‌ها نسبت به آن هشدار دادند. اما آیا واقعا اینکه فیلم ترسناک تاثیری بد بر روان افراد دارد واقعیت دارد و علمی است؟ بیایید بررسی کنیم.

به گزارش زی‌سان، ارزیابی‌های قدیمی رواشنناختی از فیلم‌های ترسناک روی محور دوری کردن افراد از آنها تنظیم شده بود این در حالی بود که بسیاری از افرادی که فیلم‌های ترسناک می‌دیدند تجربه مفید ذهنی را هنگام خواب تجربه می‌کردند. 

مطمئناً، فیلم‌های ترسناک چندان آرامش‌بخش نیستند چرا که مغز همیشه به وضوح بین فانتزی و واقعیت تمایز قائل نمی‌شود، بنابراین وقتی یک فیلم زامبی را تماشا می‌کنیم، بخش‌هایی از مغز طوری واکنش نشان می‌دهد که گویی این ما هستم که توسط مردگان متحرک تعقیب می‌شویم، این بدان معناست که فیلم‌های ترسناک می‌توانند واکنش ترس سیستم عصبی را تحریک کنند که به آن پاسخ «جنگ یا فرار» نیز می‌گویند دقیقا به همان شکلی که یک رویداد ترسناک واقعی می‌تواند انجام دهد.

به گزارش زی‌سان، بدن مملو از هورمون‌های استرس مانند کورتیزول و آدرنالین است و ضربان قلب، فشار خون و تنفس شروع به افزایش می‌کند و به افراد این امکان را می‌دهد سریع عمل کنند. هنگامی که تهدید از بین می‌رود، پاسخ ترس با پاسخ «استراحت و هضم» دنبال می‌شود، که بدن را به آرامش و بازگشت به حالت اولیه خود تشویق می‌کند. اما در افراد مبتلا به اضطراب یا تروما، واکنش جنگ یا فرار کمی با ایراد همراه است.

مغز ما به اتفاقات عادی و روزمره طوری واکنش نشان می‌دهد که گویی تهدیدی بزرگ برای زندگی ما هستند؛ و از آنجایی که هیچ تهدید واقعی وجود ندارد، فقط یک حس کلی و مبهم از عذاب وجود دارد، بنابراین ما به ندرت هیچ حسی از راه حل یا تسکین پیدا می‌کنیم.

برای برخی از بینندگانی که دچار اضطراب یا ضربه روحی هستند، اثرات روانی فیلم‌های ترسناک فقط اوضاع را بدتر می‌کند. اما برای دیگران، وحشت می‌تواند به رهایی از تنش فروخورده کمک کند. آن‌ها راهی برای تمرین احساس ترس در یک محیط امن، تمرکز مجدد مغز خود به دور از اضطراب‌های واقعی و لذت بردن از اکران پس از پایان فیلم را تجربه می‌کنند.

همانطور که «لانا هولمز»، روانشناس بالینی توضیح می‌دهد، فیلم‌های ترسناک به شما می‌آموزند که علیرغم احساسی که گاهی اوقات دارید، اما در هر صورت ترس نمی‌تواند شما را بکشد. هولمز می‌گوید: «وقتی خود را در معرض چیزی قرار می‌دهید که از آن می‌ترسید، حتی یک فیلم ترسناک، با گذشت زمان، متوجه می‌شوید که اوه، من می‌توانم از این موضوع جان سالم به در ببرم»

به گفته Scrivner، نه تنها این، بلکه پس از پایان تماشای یک موضوع ترسناک، به یکباره اثر نزولی و کاهشی غالب می‌شود که می‌تواند حس شادی‌بخشی در افراد پدید آورد. کارشناسان بر این باورند گاهی اوقات، به جای راهی برای فرار از نگرانی‌های زندگی واقعی، خود وحشت می‌تواند راهی برای فرو رفتن با سر در آن‌ها باشد تقریباً مانند نوعی از مواجهه درمانی.

در هر صورت بسیاری از کارشناسان باور دارند که تماشای فیلم‌های ترسناک سوای از کلیشه‌های قدیمی که آن‌ها را غالبا با تاثیراتی منفی ارزیابی می‌کردند اکنون این رویه به نظر میرسد با تحقیقات جدید عوض شده است.