زیسان- سریال مهاجران درباره زندگی خارجیها در هنگکنگ است. سریالی که همهجا پخششده است به جز خود هنگکنگ.
به گزارش زیسان نقل از بی بی سی، این سریال از تولیدات آمازون پرایم است و در آن نیکول کیدمن بازی میکند. داستان آن درباره زندگی سه زن آمریکایی است.
داستان در سال ۲۰۱۴ اتفاق میافتد و در آن صحنههایی از «جنبش چتر» هم وجود دارد. جنبش چتر، حرکتی اعتراضی برای برگزاری انتخابات آزاد بود که در سال ۲۰۱۴ در هنگکنگ جریان بود.
این اعتراضها به دنبال سرکوب دولت چین با توسل به قانونی جدید و بحثبرانگیز، تقریباً بهطور کامل در هنگکنگ متوقفشده و اثری از آن دیده نمیشود.
مشخص نیست تصمیم برای نشان ندادن این سریال از طرف مقامات هنگکنگ بوده است یا آمازون پرایم.
یکی از مقامات دولتی به بیبیسی گفت «نمیتوانند نظری درباره تصمیمهای اجرایی شرکتهای خصوصی بدهند.» بیبیسی با آمازون دراینباره تماس گرفته است.
اما این موضوع تنها مسئله جنجالبرانگیز درباره این سریال نیست.
در سال ۲۰۲۱، زمانی که نیکول کیدمن، ستاره استرالیایی برای فیلمبرداری سریال مهاجران وارد هنگکنگ شد که در آن زمان تحت قوانین سخت گیرانه کووید ۱۹ بود ،متوجه شد که شاید نسبت به او ملایمت ویژهای در پیشگرفته شده است.
در خبرها آمد که او تنها دو روز بعد از ورود به شهر، در نقاط مختلف در حال رفتوآمد دیدهشده و این مسئله مردم محلی را که بعد از سفر از خارج کشور باید زمان بسیار طولانی را در قرنطینه میگذراندند، عصبانی کرد. بعضی از مردم حتی مجبور بودند در کمپهای موقتی که برای قرنطینه در نظر گرفتهشده بودند، بمانند.
مقامات محلی در آن زمان گفتند محدودیتها برای این گروه فیلمبرداری برداشتهشده تا «بتوانند کار حرفهای خود را انجام دهند.»
هرچند این سریال توانسته نقدهای نسبتاً مثبتی از منتقدان دریافت کند، کاربران هنگکنگی در شبکههای اجتماعی نسبت به آنچه درباره این سریال اتفاق افتاده، عکسالعملها نسبت به آن و بعد نشان داده نشدنش در هنگ کنگ ابراز تعجب میکنند.
یکی از کاربران اینستاگرام میگوید: «حق دولت است که چنین تصویری از آنها ارائه شود. خصوصاً بعدازآنکه اجازه دادند این سلبریتی ها بدون قرنطینه در دوران محدودیتهای کرونا وارد شهر شوند .آنهم وقتی همه مردم محلی مجبور بودند بعد از ورود به کشور، پول سه هفته هتل قرنطینه را پرداخت کنند.»
کاربر دیگری میگوید: « سریالی فیلمبرداری شده در هنگکنگ اما بدون اجازه دیده شدن در هنگکنگ. در شهری بینالمللی.» او ایموجی خنده و گریه در ادامه نوشتهاش، گذاشته است.
اعتراضات سال ۲۰۱۴ هنگ کنگ را فلج کرد. معترضان خواستار حق انتخاب رهبران خود بودند
این سریال ششقسمتی بر اساس رمان پرفروش مهاجران، نوشته جنیس وای کی لی وبا کارگردانی لولو وانگ ساختهشده است. دو قسمت اول این سریال جمعه گذشته نمایش داده شدند.
داستان این سریال بر زندگی سه زن متمرکز است و نشان میدهد چطور زندگی آنها بعد از تراژدیهایی در خانوادههایشان باهم تلاقی پیدا میکند.
همزمان صحنههایی از جنبش چتر در آن دیده میشود. مثلاً در قسمت اول، نماهای پراکندهای از معترضان میبینیم در آن به زبان کانتونی شعار میدهند: «ما رأی حق همگانی میخواهیم». همینطور تریلر سریال هم صحنههای شاخص و چشمگیری از این اعتراضها که در آن معترضان چترهایشان را بالاگرفتهاند، نشان میدهد.
هرچند در وبسایت آمازون پرایم، این سریال قابل دسترس در سراسر جهان ذکر شده است اما وقتی کاربران هنگکنگی میخواهند آن را تماشا کنند با این پیام مواجه میشوند: «در حال حاضر در دسترس نیست.»
تا سال ۱۹۹۷ هنگ کنگ بهعنوان یکی از مستعمرههای بریتانیا، تحت حکومت بریتانیا بود اما بعد به چین باز پس داده شد.
در سال ۲۰۱۹، به دنبال تصویب قانونی که بر اساس آن مجرمان هنگکنگی، تحت شرایطی خاص باید به سرزمین اصلی چین فرستاده شوند، اعتراضاتی به جریان افتاد. بین پلیس و فعالان اجتماعی درگیریهایی ایجاد شد و کمکم خشونت بالا گرفت تا جایی که پلیس به تظاهرکنندگان با گلوله شلیک کرد و تظاهرکنندگان با بمبهای آتش زا به نیروهای پلیس حمله کردند.
بعد از ماهها اعتراضهای دموکراسی خواهی، پکن قانونی فراگیری برای حفظ امنیت ملی به تصویب رساند که در آن مجازات سنگینی - در حد حبس ابد- برای جرائمی مانند تلاش برای براندازی و تجزیهطلب در نظر گرفتهشد.
کارگردان این سریال ، لولو وانگ در مصاحبهای با بیبیسی اشاره کرد، گروه سازنده سریال سعی کردند بااحتیاط و حساسیت زیاد روی صحنههای اعتراض و نحوه نمایش آنها در فیلم کار کنند: «ما تمام صحنههای سیاسی را در لسآنجلس فیلمبرداری کردیم و کار سختی هم بود. سؤالهای زیادی برایمان وجود داشت مثلاً اینکه آیا میشود فلان صحنه را نشان داد؟ چرا نمیتوان نشان داد؟»
او توضیح میدهد: «ما با یک تیم مشاوران حقوقی کارکردیم که راهنماییمان کردند. در این موارد باید مسئولانه رفتار کرد چون خیلی از کسانی که در پروژه کار میکردند، در هنگکنگ زندگی میکردند.»
او ادامه میدهد: «برای من بسیار اهمیت داشت که بتوانم این لحظههای بخصوص و اتفاقهایی که آن سال در هنگکنگ افتاد را بهطور دقیق نشان دهم.»