فلور نظری، بازیگر ایرانی سینما، تئاتر و تلویزیون است. وی علاوه بر داشتن مدرک کارشناسی مدیریت و مدرک بازیگری از دانشگاه سوره، دورههای آموزش بازیگری را زیر نظر اساتیدی، چون محمد رحمانیان و مهتاب نصیرپور گذرانده است.
نام: فلور
نام خانوادگی: نظری
زمینه فعالیت: سینما، تئاتر، تلویزیون
تولد:۱ بهمن ۱۳۴۷ شمسی
محل تولد: لاهیجان، گیلان
محل زندگی: ایران تهران
وضعیت تاهل: متأهل
فرزندان: شروین
مدرک تحصیلی: کارشناسی مدیریت
فلور نظری، بازیگر ایرانی سینما، تئاتر و تلویزیون است. او علاوه بر داشتن مدرک کارشناسی مدیریت و مدرک بازیگری از دانشگاه سوره، دورههای آموزش بازیگری را زیر نظر اساتیدی، چون محمد رحمانیان و مهتاب نصیرپور گذرانده است.
نظری در آثاری، چون «رویای خیس»، «خانه به دوش»، «مسافری از هند»، «پرواز در حباب» و «نفس گرم» نقش آفرینی کرده است و ۲۰ سال است که در عرصه بازیگری فعالیت میکند.
وی متاهل و دارای یک فرزند پسر به نام شروین است که نیما صدایش میزنند.
او در مورد دوران کودکیاش میگوید: دوران کودکی من بسیار شاد و پر از هیجان و شادیهای کودکانه گذشت؛ چون تابستانها به خانه مادربزرگ میرفتیم و سه ماه در خانه با صفایش، خانهای بزرگ در دل یک باغ بزرگ، مثل تکهای از بهشت میماندیم. ما همه جور بازی در دل طبیعت داشتیم، از فوتبال و هفت سنگ و گرگم به هوا گرفته تا قایم باشک و والیبال و خاله بازی.
فلور نظری و خواهرش، دکتر فریبا نظری ظاهری متفاوت و شغلهایی بسیار دور از هم دارند. خواهر کوچکتر ریاست یکی از بخشهای بنیاد شهید و جانبازان را بر عهده دارد و استاد دانشگاه است و فلور نظری را هم که به عنوان بازیگر سینما و تلویزیون میشناسید. شاید در نگاه اول با دیدن آنها فکر کنید که ظاهر متفاوت شان ارتباط خوب دو خواهر را تحت تاثیر قرار میدهد، اما اینطور نیست.
فلور نظری میگوید: حدود ۱۲ سال است در آلمان زندگی و در ایران کار میکنم و فرزندان من و خواهرم از هم دور هستند. وقتی نیما پسر من ۱۳ساله بود او را به آلمان بردم و آن موقع سینا پسر خواهرم هنوز به دنیا نیامده بود. با وجود دور بودن از هم خواهرم بسیار نیما را دوست دارد و خوب یادم هست وقتی باردار بودم این محبت شروع شد و فریبا مدام میگفت این بچه، بچه من هم هست و منم مامانش هستم و همین حس الان هم وجود دارد و اتفاقا مرتب به سینا میگوید نیما.
چند خواهر و برادر دارید؟
در کل ۴ فرزند هستیم؛ سه دختر و یک پسر.
کارتونهای مورد علاقه شما چه بود؟
همه کارتونهای والت دیزنی مثل میکی موس و سیندرلا.
دوست داشتید، چه کاره شوید؟
مهماندار و معلم.
فکر میکردید روزی بازیگر شوید؟
نه هیچ وقت فکر نمیکردم، بازیگر شوم؛ اما نقاش خیلی خوبی بودم و روی سنگ و چوب نقاشی میکردم، نویسنده خوبی هم بودم زیاد داستان مینوشتم. همیشه یواشکی برای ۶-۵ نفر دیگر هم انشا مینوشتم.
آشپز خوبی هستید؟
به نظر آنهایی که دستپختم را خوردند خیلی خوب است، میگویند حتی نیمرو و املتت هم خیلی لذید است.
غذای مورد علاقه شما؟
عاشق لوبیاپلو با گوشت تکهای و لوبیای زیاد هستم؛ ولی از همه غذاها خوشم میآید.
چه سبک موسیقی را میپسندید؟
کلاسیک، پاپ و سنتی.
اهل فوتبال هستید؟
بله، شدید!
طرفدار چه تیمهایی هستید؟
تیم ملی ایران و پرسپولیس، تیم ملی آلمان و بایرن مونیخ.
چند فرزند دارید؟
یک پسر به نام «شروین» که ما «نیما» صدایش میکنیم.
از اینکه در عرصه بازیگری فعالیت میکنید، راضی هستید؟
بله، من عاشق حرفه ام هستم، عاشق بودم که بعد از لیسانس مدیریت، وارد سوره شدم و بازیگری آموختم.
شیرینترین و تلخترین خاطره شما چیست؟
شیرینترین خاطراتم به سریال «خانه به دوش» و کار با رضا عطاران برمی گردد، تلخترین خاطره ام فوت «رضا سعیدی» عزیز بود وقتی که من مشغول بازیگری در «رویای خیس» بودم. آقای لیالستانی هم، سریالی را کار میکردند و بعد شنیدیم هنرمند ارزشمندمان سرصحنه فوت کردند.
۱۳۸۲- تب (رضا کریمی)
۱۳۸۴- رویای خیس (پوران درخشنده)
۱۳۸۵- قصه دلها (هوشنگ درویش پور)
۱۳۸۵- بچههای ابدی (پوران درخشنده)
۱۳۸۵- کلاهی برای باران (مسعود نوابی)
۱۳۸۶- نسویه حساب (تهمینه میلانی)
۱۳۸۷- بیداری (فرزاد موتمن)
۱۳۸۷- زندگی شیرین (قدرت الله صلح میرزایی)
۱۳۸۸- شیر و عسل (آرش معیریان)
۱۳۸۸- در شب عروسی (رضا قهرمانی)
۱۳۸۹- کنسرت روی آب (جهانگیر جهانگیری)
۱۳۸۹- تپلی (هوشنگ درویش پور)
۱۳۸۹- فیلادلفی (مجتبی اسدی پور اسماعیل رحیم پور)
۱۳۹۰- مامان بهروز من را زد (عباس مرادیان)
۱۳۹۱- چهارباندی (محمدجعفر باقری نیا)
۱۳۹۲- یکی برای همه (محمد آهنگرانی)
۱۳۹۲- آتش بس ۲ (تهمینه میلانی)
۱۳۹۴- دریا کنار (آرش معیریان)
مجموعههای تلویزیونی
۱۳۷۵- فریاد بی صدا (داریوش جهانگیری)
۱۳۷۶- دلهای شاد (حمید قدکچیان)
۱۳۷۷- بگذار آفتاب برآید (حسین مختاری)
۱۳۷۷- پزشکان (مسعود کرامتی)
۱۳۷۸- باغ ستاره (شیرین جاهد)
۱۳۷۸- شب چراغ (امیر قویدل، جمال شورجه، مجید جوانمرد)
۱۳۷۹- خانه نیکو (مسعود کرامتی)
۱۳۷۹- دختران (اصغر توسلی)
۱۳۷۹- چراغ جادو (همایون اسعدیان)
۱۳۷۹- غروب بیپایان (هوشنگ هدایتی)
۱۳۸۰- خاکستر و باد (جهانبخش لک)
۱۳۸۰- دوران سرکشی (کمال تبریزی)
۱۳۸۰- شب آفتابی (قاسم جعفری)
۱۳۸۰- بیابان عشق (هوشنگ هدایتی)
۱۳۸۰- مزه خوب کودکی ۱ (مسعود شاه محمدی)
۱۳۸۱- نوعروس (بیژن میرباقری)
۱۳۸۱- باران عشق احمد امینی، فریدون حسن پور)
۱۳۸۱- سه، پنج، دو (مهرداد غفارزاده)
۱۳۸۱- مزرعه آفتابگردان (فریدون حسن پور)
۱۳۸۱- مسافری از هند (قاسم جعفری)
۱۳۸۲- تب سرد (علیرضا افخمی)
۱۳۸۲- مشاور (علی بیابانی)
۱۳۸۲- شهر باران (جواد هاشمی)
۱۳۸۳- خانه به دوش (رضا عطاران)
۱۳۸۳- فصل زرد (محمدرضا زهتابی)
۱۳۸۳- دایره تردید (امیر قویدل)
۱۳۸۳- آپارتمان ۱۱۰ (بهروز طاهری)
۱۳۸۳- هتل پاپلی (محمدتقی رنجبر)
۱۳۸۴- متهم گریخت (رضا عطاران)
۱۳۸۴- زائرسرای ممتاز (حمید بهمنی)
۱۳۸۴- قلب (مسعود تکاور)
۱۳۸۴- ارث بابام (جواد رضویان)
۱۳۸۴- کارآگاه لطفی (حسین قناعت)
۱۳۸۵- پرواز در حباب (سیروس مقدم)
۱۳۸۵- عبور از مه شفیع آقامحمدیان)
۱۳۸۶- به همین سادگی (افشین اربابی)
۱۳۸۷- عملیات ۱۲۵ (بهروز افخمی)
۱۳۸۷- غیر محرمانه (مسعود رسام)
۱۳۸۷- هویت (مهدی ودادی)
۱۳۸۷- مرد دو هزار چهره (مهران مدیری)
۱۳۸۹- آسمان همیشه ابری نیست (سعید عالم زاده)
۱۳۹۰- دختری به نام آهو (قدرت الله صلح میرزایی)
۱۳۹۱- چمدان (خسرو ملکان)
۱۳۹۱- تکیه برباد (محمود معظمی)
۱۳۹۳- قهر و آشتی (علی ژکان)
۱۳۹۴- نفس گرم (محمدمهدی عسگرپور)
۱۳۹۶- گسل (علیرضا بذرافشان)
۱۳۹۶- عروس تاریکی (محمود معظمی)
۱۳۹۷- راه و بیراه (داوود بیدل)
۱۳۹۸- عروس تاریکی (محمود معظمی)
تله فیلم
دهخدا (محمدرضا ورزی)
بهار قبل و بعد (شاهد احمدلو)
پاپوش (اسماعیل فلاح پور)
آوازهای مادرانه (اصغر هاشمی)
سومین روز پس از مرگ (پرویز شیخ طادی)
دزدان غیر دریایی (بیژن شیرمرز)
رنگ زیتون کال (امیرحسین حجت)
کابوس (رضا بهشتی)
قرار در اسکله (مهدی ودادی)
مسافر (محمد دستگردی)
آخرین اجرا (اسماعیل فلاح پور)
سرشاخ (محمود معظمی)
یک لحظه دیرتر (حمید بهمنی)
جستجو (علی درخشی)
یک سفر بخصوص (محمد راوندی)
یغما (محمود معظمی)
از میان سایهها (رهبر قنبری)
منبع: نمناک