۴ توهم که هر روز شما را فریب می‌دهند!

خیلی به چشمان‌تان اعتماد نکنید، چون آن‌ها هر روز به شما دروغ می‌گویند. تنها راه برای درک دقیق جهان، لمس و اندازه‌گیری همه‌چیز است! منظورمان چیست؟

مطلب زیر را که بخوانید متوجه می‌شوید که چشم ما چطور می‌تواند حواس دیگرمان را فریب دهید. با ما همراه باشید.

۴

بینی شما کوچک‌تر از آن چیزی است که سلفی‌ها می‌گویند

برای سال‌های متمادی، مردم عکس‌های خود را عجیب و غریب می‌دانستند. آن‌ها به قدری به دیدن چهره‌شان در آینه عادت داشتند که چهره واقعی‌شان، غیرطبیعی به نظر می‌رسید. این اثر امروزه کمتر قوی است، زیرا دوربین‌ها آنقدر زیاد شده‌اند که ما به طرز افراطی با چهره خودمان روبه‌رو می‌شویم. با این حال، برای برخی از ما، این عکس‌ها به شیوه‌ای جدید گمراه کننده هستند.

ما در مورد سلفی صحبت می‌کنیم. منظورمان فیلتر‌های گمراه‌کننده نیست، در عوض در مورد تأثیر نزدیک نگه داشتن دوربین به صورت خود هنگام عکس گرفتن صحبت می‌کنیم. هر چه چیزی به دوربین نزدیک‌تر باشد، بزرگ‌تر به نظر می‌رسد و اندازه‌های این اجسام با سرعت‌های متفاوتی تغییر می‌کند. دو عکس زیر مربوط به یک فرد است که تنها چند لحظه از هم گرفته شده است.

ما حتی وارد تغییرات لنز نمی‌شویم، که این موضوع خودش مهم است.

به گزارش راستان، گروهی از دانشمندان محاسبه کردند که عکسی که از فاصله بسیار نزدیک گرفته شده است، در مقایسه با عکسی که از دورتر گرفته شده است، بینی شما را ۳۰ درصد بزرگ می‌کند.

کدام یک از دو عکس دقیق است؟ این غیرممکن است که بگوییم، زیرا هیچ عکسی دقیق نیست، اما عکس دورتر با این که مردم آن مرد را در زندگی واقعی می‌بینند صادق‌تر است. کدام یک از این دو ظاهر بهتری دارد؟ گفتن این موضوع حتی سخت‌تر است، اما بسیاری از مردم به طور غیرمنطقی احساس می‌کنند که بینی‌هایشان خیلی بزرگ است و جراحی پلاستیک را انتخاب می‌کنند و تصور نادرست آن‌ها از نیروی بینی‌شان ممکن است ناشی از عکس‌های سلفی باشد. برای عکس‌های معتبر، هرگز گوشی خود را نزدیک نگیرید. در عوض، یک سه‌پایه در فاصله چند فوتی قرار دهید و به نام هنر بهتر، همه را ناراحت کنید.

۳

ماه مدام اندازه خود را در چشم شما تغییر می‌دهد

اگر به اندازه کافی خوش شانس باشید که ماه را در طلوع یا غروب ببینید، متوجه می‌شوید که با ظاهری که در اوج آسمان به نظر می‌رسد متفاوت است. وقتی ماه در آسمان است، رنگ آن به دلیل اتمسفر بیشتری که نور ماه باید از آن عبور کند تا به چشمان شما برسد، کمی زردتر به نظر می‌رسد. همچنین ممکن است کمی محو به نظر برسد، که یکی دیگر از تأثیرات نگاه کردن به ماه در فضای گسترده است.

اگر دست خود را دراز کنید و نوک انگشت شست خود را با ماه در هر نقطه مقایسه کنید، ماه همیشه تقریباً به همان اندازه همیشگی به نظر می‌رسد. اندازه ماه واقعاً تغییر نمی‌کند و همچنین اندازه تصویر ماه تغییر نمی‌کند. همه چیز در ذهن شماست که عوض می‎شود.

۲

آن‌ها از رنگ برای دروغ گفتن در مورد محصول استفاده می‌کنند

شما می‌توانید سخت مطالعه کنید و همه قوانین را یاد بگیرید، اما مغز و چشم‌ها کار خود را انجام می‌دهند و به هر آنچه می‌دانید پوزخند می‌زنند. به عنوان مثال، یک مفهوم بسیار اساسی در هنر، چرخه رنگ است. هر رنگ یک رنگ مکمل دارد. برای یک رنگ اصلی (مانند قرمز)، مکمل ترکیبی از رنگ‌های اصلی متضاد (آبی و زرد با هم مخلوط شده تا سبز) است. برای یک رنگ ثانویه (مانند سبز)، مکمل رنگ اصلی است که جزء آن رنگ ثانویه (قرمز) نیست.

یک رنگ زمانی که در مقابل مکمل خود تضاد داشته باشد عمیق‌تر به نظر می‌رسد. به همین دلیل است که سوپرگوشت‌های بزرگ از برگ‌های سبزیجات برای تزیین استفاده می‌کنند. این چاشنی برای طعم نیست. تکه‌های سبز رنگ گوشت را قرمزتر می‌کند.

بیایید این دانش را در مورد رنگ‌ها آزمایش کنیم. فرض کنید اکنون یک دسته پرتقال دارید و می‌خواهید روی رنگ آن‌ها تأکید کنید. آن‌ها را با چه رنگی میپیچید؟ با توجه به چرخه رنگ، آبی مکمل نارنجی است. بنابراین، بیایید آبی را امتحان کنیم.

۱

وقتی گمان می‌کنید ساعت‌ها ایستاده‌اند!

شما در جایی خسته کننده مثل یک کلاس درس سخت نشسته اید. به ساعت نگاه می‌کنید. همین که نگاهش می‌کنید، به نظر می‌رسد که آهسته حرکت می‌کند، گویی که هر ثانیه آن خیلی طولانی‌تر شده باشد.

آیا این صرفاً به این دلیل است که شما بی حوصله و خسته هستید؟ نه. این چیزی است که مردم به طور جهانی آن را تجربه می‌کنند. به آن «کرونوستاز» می‌گویند و نه از خلق و خوی شما، بلکه از حرکت چشم شما ناشی می‌شود.

به گزارش راستان، حدفاصل زمانی که نگاه شما از چیزی در یک جهت به چیزی در جهت دیگر تغییر کند را «ساکاد» می‌گویند. هرچه ساکاد طولانی‌تر باشد، کرونوستاز بیشتر است. به عنوان مثال، اگر ۱۴۰ میلی ثانیه طول بکشد تا چشم خود را ۵۵ درجه جابه‌جا کنید، به نظر می‌رسد که جلو رفتن عقربه ساعت بیشتر از زمانی طول می‌کشد که نگاهتان را بعد از ۷۰ میلی ثانیه ۲۲ درجه جابه‌جا می‌کنید.

مغز شما در مدت کوتاهی که چشم شما جهت را تغییر می‌دهد، به نوعی ضربان خود را از دست می‌دهد. بعد که مغزتان روی تصویرجدید فرود می‌آید، زمان از دست داده را بیش از حد جبران کند و روی تصویر جدید مدتی متوقف می‌شود.

شما نمی‌توانید به درک خود از زمان اعتماد کنید. البته، به همین دلیل است که ما ساعت را اختراع کردیم.