چرا علم جوابی برای این ۶ کشف مهم ندارد!

زی‌سان: باور کنید یا نه، کشف‌های زیادی در زمین وجود دارد که هیچ دانشمندی نمی‌تواند ابعاد پشت پرده آن را روشن کند. ما در این ویدئو بار دیگر به چند مورد از عجیب‌ترین چیز‌های پیدا شده در کره زمین می‌پردازیم که هیچ پاسخی برایشان نیست.

نقشه عجیب ایتالیایی مونتا

به گزارش زی‌سان؛ مونتا، جغرافیدان ایتالیایی یک نقشه عجیب از خودش به جا گذاشته است. اطلاعات کمی درباره سازنده نقشه ایتالیایی "Urbano Monti" در دست است. ما می‌دانیم که او در میلان به دنیا آمد و پدر و مادرش اشرافی بودند. ما فرض می‌کنیم که او علاقه زیادی به سفر و جغرافیا داشته است چراکه اگر اهل سفر نبود، نمی‌توانست چنین نقشه‌ای آماده کند. این نقشه نشان‌دهنده دانشی است به نظر میرسد، شخصی در آن زمان، یعنی سال ۱۵۸۷ نمی‌توانسته آن را بِکِشد!

نقشه عظیم ساخته شده توسط او، ۶۰ ورق کاغذ جداگانه دارد. او حتی ژاپن را نیز در نقشه‌اش آورده! واقعا دور از ذهن است، چون او هیچ وقت به ژاپن نرفته بود. نقشه او، همه مکان‌ها از شرق به غرب و از شمال به جنوب را نشان می‌دهد و در عین حال دارای نام مکان‌ها و جایِ دقیق آنهاست! این در حالی است که هیچ نقشه غربی دیگری از آن دوران باقی نمانده است.

فقط کسی می‌تواند چنین نقشه‌ای بکشد که از بالای دو قطب به زمین نگاه کند! پس چطور ممکن است؟ شما چه فکر می‌کنید؟

خاصیت مغناطیسی در مجسمه‌های باستانی پاتبلی

مجسمه‌های بسیار افسانه‌ای معروف به پسران چاق گواتمالا، ویژگی‌های عجیب و قابل توجهی دارند. آن‌ها در نقاط خاصی دارای خاصیت مغناطیسی هستند، که نشان می‌دهد افراد تمدن پیش-کلمبیایی سازنده آن‌ها دانشی از خاصیت مغناطیسی داشتند.

۱۱ عدد از این مجسمه‌های با سر‌های بزرگ و بدن نامتعارف که با نام پاتبلی شناخته میشوند، در شهر کوچک La Democracia در ساحل اقیانوس آرام در گواتمالا در معرض نمایش قرار دارند.

تصور می‌شود که گواتمالایی‌ها این مجسمه‌ها را بیش از ۲۰۰۰ سال پیش ساخته اند، که در این صورت قدمت آن‌ها به اواخر تمدن مزوآمریکایی (Mesoamerican) میرسد. مطالعات قبلی چندین ناهنجاری مغناطیسی برروی مجسمه‌ها نشان می‌داد.

در این تحقیق جدید که توسط یک تیم توسط از دانشمندان دانشگاه هاروارد انجام شد، مجسمه‌ها را با مغناطیس سنج دستی و یک مغناطیس سنج قابل حمل اسکن نموده و یک نقشه از سطوح مغناطیسی آن‌ها تهیه نمودند. آن‌ها دریافتند که ۱۰تا از ۱۱ مجسمه دارای ناهنجاری‌های مغناطیسی قابل توجهی بودند و شش عدد از آن‌ها ناهنجاری مغناطیسی قوی نشان دادند که احتمالا هنگامی که سنگ هنوز در زمین بوده، توسط رعد و برق ایجاد شده است.

علاوه بر این، بسیاری از سر‌های غول پیکر و بدن مجسمه‌ها طوری حکاکی شد هاند تا ناهنجاری مغناطیسی در سمت راست چهره مجسمه‌های یا بند ناف شکم آن‌ها قرار گیرد، این به آن معنی است که مجسمه سازان باستانی میدانستند که چگونه سنگ‌های دارای خاصیت مغناطیسی را شناسایی کرده و هنگام ساخت مجسمه در قسمت‌های دلخواه آن را برجسته کنند. گرچه علت انتخاب آن قسمت از اعضای بدن مجسمه‌ها مشخص نیست، اما مشخص است که خاصیت مغناطیس مجسمه‌ها برتری فرهنگی آن‌ها را نشان میدهد.

این یافته، این نظریه که تمدن‌های اولیه مزوآمریکایی دانش تشخیص ویژگی مغناطیسی سنگ‌ها و تشخیص آن با آهنربا را داشتند، را تقویت می‌کند. شاید آن‌ها قبل از چینی‌ها که حدود ۲۷۰۰ سال پیش با این خاصیت آشنا بودند، دانش مغناطیسی را داشتند. 

مجسمه‌های غول پیکر تمدن نورا

در ایتالیا، در لبه غربی ساردینیا، مجسمه‌هایی وجود دارند که خیره شدن به آن‌ها شما را تحت تاثیر قرار میدهد. هرکدام از آن‌ها هشت فوت قد دارند و دارای چشمانی بزرگ به شکل مسطح هستند که باعث می‌شود بسیاری از افرادی که به آن‌ها نگاه می‌کنند کمی مضطرب شوند.

هیچ کس نمی‌داند که این مجسمه‌ها چه مدت زمان است که در آنجا ایستاده اند. اکثر کارشناسان تاریخ ایجاد آن‌ها را مربوط به تمدن دروازه نورا می‌دانند. اما متأسفانه سوابق ما در مورد افراد دروازه نورا زیاد نیست. این تمدن، حدود ۲۲۰۰ سال پیش توسط امپراتوری روم از سرزمین خود رانده شدند و رومی‌ها تقریباً هر اثری که از آن‌ها باقی مانده بود را نابود کردند. در این میان آن‌ها این مجسمه‌ها را دست نخورده باقی گذاشتند؛ چرا که یا آن‌ها را دوست داشتند و یا تحت تاثیرشان قرار گرفتند.

کشف مقبره‌های باستانی نزدیک به مجسمه‌ها در سال ۱۹۷۴ نشان می‌دهد که ممکن است آن‌ها برای محافظت از مردگان در آنجا قرار داشته باشند. اما این فقط حدس و گمان است.

مجموعه معابد "Saqsaywaman" در پرو

در کشور پرو معابد سنگی بی‌نظیری وجود دارد که به طرز عجیب و غیرقابل باوری بدون هیچ ملات و گل و آهکی روی هم چیده شده و در جای خود ثابت شده‌اند. ساختار این سازه‌ها فوق‌العاده است و بعضا حتی یک ورق نازک کاغذ را هم نمی‌توان در فاصله میان سنگ‌ها گذاشت. از این‌ها عجیب‌تر اینکه سطح همه سنگ‌ها صاف و صیقلی است و لبه‌های آن‌ها گرد شده است. چطور ممکن است چندین قرن پیش انسان توان چنین کاری را داشته باشد!

مردم محلی می‌گویند این معابد نمی‌توانند ساخته دست بشر باشند. شما چه فکر می‌کنید؟

هرم سنگی ناقص در مصر

ستون سنگی هرمی ناقص در واقع یک ستون سنگی گرانیتی سرخ‌رنگ است که قرار بوده به طور سالم از دل کوه بیرون کشیده شود. کارگران حفاری مصری قدیم اقدام به حفر آن از سه سمت برای آماده‌سازی و مهیا کردن آن برای بیرون آوردنش می‌کنند. اما پس از اتمام حفاری متوجه می‌شوند در سنگ یک شکاف وجود دارد که این سنگ را برای کاری که نیاز داشتند، بدرد نخور می‌کرد، به همین خاطر کارگران کار را برای تکمیل و بیرون آوردن سنگ متوقف کردند. اندازه این سنگ سرسام‌آور است. آیا نظریه ساخت اهرام مصر به دست فرازمینی‌ها به یاد شما نمی‌آید؟!

دره بادا و مجسمه‌های سنگی عجیب

در حدود ۱۵ کیلومتری جنوب پارک ملی «لر لیندو» در جزیره اندونزیایی «سولاوسی» محلی به نام دره بادا وجود دارد که چندین و چند مجسمه سنگی را در خود جای داده است، مجسمه‌هایی که ما را یاد مجسمه‌های موآی جزیره ایستر می‌اندازند. بعضی از این مجسمه‌ها به شکل انسان هستند و به عقیده روستایی‌های این محل هر کدام از آن‌ها اسم دارند و سرگذشت جالبی را از سر گذرانده اند.

تاکنون بیشتر از ۴۰۰ مجسمه در این محل پیدا شده، اما فقط حدود ۳۰ تا از آن‌ها به شکل انسان هستند. مجسمه‌های انسان همگی سر‌های بزرگ، چشمان گرد، ابرو‌های صاف، گونه و چانه دارند و بیشترشان طوری قرار گرفته اند که نیمی از بدنشان در دل زمین مدفون و در پشت چمن‌های بلند پنهان شده اند، بعضی از آن‌ها هم در رودخانه افتاده اند. با وجود اینکه این سایت بیش از ۱۰۰ سال قبل کشف شده، اما اطلاعات چندانی درباره اینکه کدام تمدن آن‌ها ساخته اند وجود ندارد و حتی نمی‌دانیم که این مجسمه‌ها کی بر روی سنگ‌ها حکاکی شده اند، اما احتمال داده می‌شود که آن‌ها بین ۱۰۰۰ تا ۵۰۰۰ سال قبل درست شده اند.

در بین این ۳۰ مجسمه انسان، بزرگ‌ترین مجسمه ۴ متر طول دارد. روستایی‌ها درباره این مجسمه‌ها داستان‌های زیادی ساخته اند و اینطور فرض کرده اند که هر کدام از این مجسمه‌ها انسان‌هایی بودند که زمانی در همین روستا زندگی می‌کردند، اما به دلایلی به سنگ تبدیل شده اند! نظر شما در این باره چیست؟