نماز، پرستش و اظهاربندگی به درگاه پروردگار یگانه است. باید چنان معرفتی بدست آورید که دنیا را در نظرتان کوچک و خدا را در نظرتان بزرگ کند، تا هیچ کار دنیوی نتواند به هنگام راز و نیاز با معبود، نظرتان را به خود جلب و از خدا منصرف سازد.
هر انسانی در طول روز موظف است ۱۷رکعت نماز را به جا آورد، اما آنچه در هنگام به جای آوردن این نماز‌های واجب مهم است حضور قلب و ارتباط عمیق قلبی با خداوند به هنگام نماز است.
اگر دوست دارید نمازی بخوانید که همراه با حضور قلب و ارتباط عمیق با خداوند باشد حتما به نکات زیر دقت کنید:
- قبل از ورود به نماز، با خودتان بگویید این آخرین نماز عمر من است. (آنگاه انسان آخرین کارهایش را با حضور قلب بیشتری انجام می‌دهد)
- چیز‌هایی که باعث می‌شود حواستان در نماز پرت شود را از خود دور کنید. مثلاً: خواندن نماز در محلی که رفت و آمد در آن نباشد؛ خاموش بودن از تلویزیون، موبایل و..؛ احتیاج به رفتن به دستشویی.
- ایجاد آمادگی قبل از نماز با: صحبت نکردن هنگام وضو و گفتن ذکر‌های هنگام وضو؛ گفتن اذان و اقامه؛ همیشه اول وقت نماز خواندن؛ تا حد امکان نماز را به جماعت و در مسجد خواندن.
- خدا را حاضر و ناظر ببینید که در مقابلش ایستاده‌اید و مستقیم می‌خواهید با خودش حرف بزنید و به خودمان بگوییم خدا دارد مرا می‌بیند.
- اگر در بین نماز متوجه شدید حواستان پرت شده است، آن حواس‌پرتی را ادامه ندهید و به خودتان بگویید من در حضور خداوند ایستاده‌ام.
برگرفته از کتاب اصغر آیتی و حسن محمودی، پر پرواز؛ ص ۷۳
منبع: ایسنا
سایر اخبار
غیر قابل انتشار: ۰ | در انتظار بررسی: ۰ | انتشار یافته:
پرطرفدار