تا امروز مکان‌های زیادی کشف شده‌اند که محققان می‌گویند یک مکان مخفی بوده‌اند و یا به دلایل مختلف مخفی شده‌اند... برخی از این مکان‌های مخفی واقعا شکفت و اعجاب‌انگیزند.
زی‌سان: مکان‌ها و اتاق‌های مخفی زیادی از گذشته تا امروز در جهان وجود دارند که برخی از آن‌ها پس از قرن‌ها کشف شده‌اند و برخی دیگر حتی هنوز هم کشف نشده‌اند! کشف فضاهای مخفی بستگی به هوش و زکاوت سازنده آن دارد. برخی از این سازنده‌ها آنقدر باهوش بوده‌اند که ده‌ها و صدها سال طول کشیده تا فضاهای مخفی‌شان را کسی کشف کند. حتی به نظر می‌رسد هنوز هم بناهای تاریخی و مشهوری در دنیا وجود دارند، که کسی از مخفیگاه‌هایشان با خبر نیست.
با زی‌سان همراه باشید تا با این مکان‌های مخفی و حتی مکان های مشکوک آشنا شویم.
محفظه مخفی در مجسمه لئوناردو داوینچی/ رُم ایتالیا
وقتی مسافران می‌خواهند از فرودگاه فیومیسینو وارد شهر رُم شوند، مجسمه لئوناردو داوینچی به آن‌ها خوش‌آمد می‌گوید. ولی این سازه بیش از چیزی که در نگاه اول به‌نظر می‌رسد جاذبه دارد.
از این مجسمه‌ی ۱۸متری برنزی در سال ۱۹۶۰ پرده‌برداری شد، اما کسی از دریچه‌ی مخفی‌ای که در وسط سازه است تا سال ۲۰۰۶ که مجسمه بازسازی شد، خبر نداشت. کارگران داخل مجسمه دو طومار پیدا کردند. یکی از این طومار‌ها از جزئیات تاریخ محوطه به زبان لاتین می‌گفت و دیگری نام مهمانان در جشن افتتاح را در بر داشت. نظری وجود دارد مبنی بر اینکه این دریچه و طومار‌های داخل آن ابتکار آسن پیکوف است، هنرمندی که در رقابت برای طراحی این مجسمه برنده شده بود.
راه‌های مخفی در اهرام ثلاثه مصر
شاید بتوان گفت اولین و هوشمندانه‌ترین راه‌ها و اتاق‌های مخفی را مصریان باستان طراحی کرده‌اند. اهرام ثلاثه مصر، پر از راه‌هایی است که در صورت خوش شانس بودن، به هیچ جایی ختم نمی‌شوند و در سایر موارد به اتاق‌هایی که در آن‌ها تله‌هایی کارگذاشته شده است می‌رسند.
مصریان باستان این کار را برای محافظت از مومیاییِ فرعون و وسایلی که با آن، مومیایی را می‌پوشاندند، از شر دزدان انجام می‌دادند. ولی یکی از تفاوت‌هایی که این نوع اتاق‌ها با دیگر اتاق‌های مخفی دارد، این نکته است که مصریان باستان، این اتاق‌ها را برای این نمی‌ساخته‌اند که دوباره به آن رجوع کنند؛ به عبارت دیگر آن‌ها این اتاق‌ها را برای همیشه مخفی می‌کرده‌اند و راز این اتاق همراه با سازنده آن از بین می‌رفت.
سالن مشروب دیزنی‌لند/ آناهایم کالیفرنیا در آمریکا
در دیزنی‌لند قطره‌ای شراب پیدا نمی‌شود، مگر اینکه کسی بتواند وارد کلوپ خصوصی ۳۳ شود. به‌راحتی می‌شود وارد این کلوپ شد. باید از دری بدون علامت در میدان نیواورلئان رد شد. این مکان در اصل برای این ساخته شده بود که والت دیزنی بتواند از مهمانان و همکارانش در آن پذیرایی کند. ولی پنج ماه پیش از اینکه افتتاح کلوپ ۳۳ رسماً افتتاح شود، والت دیزنی مُرد.
+ مکان‌هایی که ناگهان خالی از سکنه شدند
اکنون، تنها کسانی که عضو این جا باشند می‌توانند وارد کلوپ شوند. در آن‌جا هم رستوران وجود دارد و هم سالن جاز معروف به لوسالن نووُ. همچنین از آن‌جا می‌شود به سالن ۱۹۰۱ دیزنی‌لند دسترسی داشت. عضویت در این کلوپ ارزان نیست. طبق گزارش‌های رسیده، بسته به سطح عضویت، مبلغ اولیه عضویت بین ۲۵۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰۰ دلار است و سالانه باید بین ۱۲۵۰۰ دلار تا ۳۰۰۰۰ دلار دیگر نیز پرداخت. آن‌طور که شایعات می‌گویند، حضور در لیست انتظار این اتاق مخفی، سال‌ها طول می‌کشد.
اتاق‌های مخفی قلعه کلدیتز/ آلمان
برای کسانی که زندانی می‌شوند، فکر کردن اصلاً کار سخت و پیچیده‌ای نیست، زیرا شما به‌اندازه کافی وقت برای این کار دارید. این تفکرات گاهی‌اوقات باعث به وجود آمدن شاهکار‌هایی می‌شود که نمونه‌ای از آن را در معماری هم می‌توان دید! منظورمان راه‌ها و نقشه‌هایی که توسط زندانیان برای فرار از زندان طراحی می‌شود.
در زمان جنگ جهانی دوم، صدها نقشه فرار توسط سربازان فرانسوی و انگلیسی زندانی در قلعه کلدیتز در آلمان کشیده شد. آن‌ها برای مخفی‌ماندن نقشه‌های خود، تنها با استفاده از ستون‌های چوبی و گل، اتاق‌های مخفی‌ای در آن قلعه درست کردند که بدون دانستن محل آن‌ها، یافتن‌شان در قلعه تقریباً غیر ممکن بود.
در یکی از این اتاق ها، یک هواپیمای بی موتور، با زحمت زیادی سر هم شده بود و در اتاقی دیگر، یک ایستگاه رادیویی برای ارتباط با بیرون برپا شده بود. ولی در نهایت، قبل از اینکه زندانیان بتوانند با آن هواپیمای بی موتور از آن قلعه فرار کنند، جنگ پایان یافته بود.
سکوی VIP درساختمان امپایراستیت (Empire State Building)/ نیویورک آمریکا
ساختمان امپایراستیت تقریباً صد سال است که از نقاط جذاب گردشگری به‌حساب می‌آید. از سال ۱۹۳۱ تاکنون، توریست‌ها از روی این برج به انتهای نیویورک چشم می‌دوزند. بیشتر افراد این چشم‌انداز را از سکو‌های دید باز در طبقه‌ی ۸۶ و ۱۰۲ مشاهده میکنند، اما حتماً برای‌تان جالب است که بدانید بعضی از بازدیدکنندگان می‌توانند به چشم‌انداز بهتری در سکوی طبقه‌ی ۱۰۳ دسترسی داشته باشند.
لبه این سکوی مخفی تنها تا زانو ارتفاع دارد و نرده‌هایش خیلی پایین است. بازدیدکنندگان باید از چندین پله برقی عبور کنند تا به آن‌جا برسند. اگر کسی از آسانسور استفاده کند، در مسیرش به سمت سکوی مخفی با صحنه‌های توکار ساختمان مواجه می‌شود. این تجربه‌ای است که تنها مهمانان VIP به آن دست پیدا میکنند، کسانی مثل سلبریتی‌ها و اشخاص بزرگ. مثلاً، در سال ۲۰۱۴، تیلور سویفت این فرصت را پیدا کرد که به این سکوی VIP قدم بگذارد.
غرفه سلطنتی در استازیونه سنترال (Stazione Centrale) / میلان ایتالیا
روزانه بیش از ۳۰۰۰۰۰ نفر از”Stazione Centrale”، ایستگاه اصلی راه آهن میلان عبور میکنند. اکثر آن‌ها تصور نمی‌کنند که مجموعه‌ای از در‌های بسته که از کنار آن‌ها عبور میکنند، درواقع از کنارِ مجلل‌ترین و منحصربه‌فردترین اتاق ساختمان، غرفه سلطنتی عبور میکنند؛ سالنِ انتظاری اختصاصی که در ۱۹۲۰ برای خانواده سلطنتی ایتالیا ساخته شد.
با اینکه، بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم، سلطنت در ایتالیا برچیده شد، اتاق انتظار سلطنتی هنوز آنجاست. طبقه زیرین، دارای چند اتاق خالی است، که روی آن‌ها یک اتاق مجلل در طبقه اول قرار دارد؛ در همین سطح است که مسیر‌های راه آهن هم وجود دارند. فضای داخلی با سنگ مرمر ساخته شده و در سبک‌های مختلف معماری، مجسمه‌های نشان سلطنتی، مبلمان ظریف ارائه شده است که توسط بهترین طراحان داخلی آن زمان به وجود آمده است.
سالن رقص متروک / ملبورن، استرالیا
ایستگاه خیابان فلیندرز، شلوغ‌ترین قطار راه آهن در کل استرالیا، یک راز پنهان دارد که اتاقی رهاشده از دوران گذشته است. در حالی‌که این ایستگاه روزانه به تقریباً صد هزار مسافر خدمات ارائه می‌دهد، یک سالن رقص قدیمی در طبقه سوم آن وجود دارد که از سال ۱۹۸۵ به بعد در معرض دید عموم قرار داشت، اما به ندرت در‌های آن را به روی بازدیدکنندگان باز می‌شود. در سال‌های اخیر تماشای این فضا آنقدر طرفدار داشته که برای آن بلیط طلایی در نظر گرفته می‌شود.
آپارتمان‌های مخفی در کتابخانه عمومی نیویورک
حدود یک قرن پیش، هنگامی که کتابخانه‌های شعب شهر نیویورک برای اولین بار ساخته شد، آن‌ها به افرادی نیاز داشتند که از آن‌ها مراقبت کنند.
اندرو کارنگی، برای رسیدن به این هدف، ۵.۲ میلیون دلار به نیویورک کمک کرد و تصمیم بر آن شد تا این ساختمان‌ها با زغال سنگ گرم شوند و به همین دلیل هر کدام سرپرستی داشتند که وظیفه داشت آتش ذغال سنگ‌ها را روشن نگه دارد و به همین دلیل به همراه خانواده‌ش درکتابخانه زندگی می‌کرد.
اما از دهه ۷۰ و ۸۰، که کوره‌های ذغال سنگ قدیمی شدند و وسایل گرمایشی جدید آمدند، متولیان کتابخانه‌ها شروع به بازنشستگی کردند. درنتیجه این آپارتمان‌ها به مرور خالی شدند و زندگی در کتابخانه، که به عنوان یک باور مهم شناخته می‌شد نیز امروز دیگر از بین رفته است. امروزه فقط ۱۳ آپارتمان کتابخانه در سیستم کتابخانه عمومی نیویورک باقی مانده است.
سایر اخبار
غیر قابل انتشار: ۰ | در انتظار بررسی: ۰ | انتشار یافته:
پرطرفدار