احمد نوراللهی و سفارش کفش طلا در دبی مال!

احمد نوراللهی زمانی که قرار است درباره نامش و عملکردش نوشته شود، بی‌شک نمی‌توان او را به قلب تپنده تیم‌ها تشبیه نکرد؛ ستاره‌ای که با پاس‌هایش در مرکز زمین به جریان روند بازی کمک می‌کند، در خط دفاع قوت قلب هواداران است و زمانی که هواداران منتظر گلزنی باشد، راه آسمان را پیدا می‌کند تا با گلزنی مشت‌های گره شده‌اش را به همه نشان دهد.

او به تازگی در جدال برابر الجزیره موفق شد، برای الوحده امارات به مانند چهار بازی گذشته گلزنی کند و همچنان موجب شادی هواداران این تیم باشد. نوراللهی که به دلایل انضباطی اردوی تیم ملی را پیش از جام ملت‌های آسیا از دست داد، در الوحده هر زمان که اختیار کند از هر توپی یا گل می‌سازد یا با یک پاس گل هنرنمایی می‌کند.

او در ۱۲ بازی اخیر برای این تیم، روی ۱۳ گل تیمش اثرگذاری مستقیم داشته و بیشتر از عمر خربین، آلان، ارکینوف ازبکستانی و اسماعیل مطر روی گل‌های عنابی‌پوشان امضا زده است.

این گل‌ها همگی موجب افسوس هواداران پرسپولیس است؛ هشت محبوبی که درست به مانند نامش، نوری برای شب‌های تاریک پرسپولیس بود.

در سن ۲۴ سالگی، زمانی که به عنوان ستاره پرسپولیس معرفی شد، مجبور بود برای سربازی به روی پیشنهاداتی که می‌توانست مسیر درخشان‌تری برای او داشته باشد، چشم پوشی کرد و پس از بازگشتش، با اینکه مدت‌ها از فوتبال دور بود و دوست نداشت در فوتبال ایران، جز پیراهن سرخ پرسپولیس با لباس قرمز دیگری عکس داشته باشد، خیلی زود در ترکیب برانکو جایگاهی ثابت پیدا کرد و پروفسور کروات هم نمی‌توانست بدون او پازل تاکتیکی تیمش را بچیند.

نوراللهی در دوران بازیگری خود ۳۵ گل به ثمر رسانده و از زمان بازگشتش به پرسپولیس پس از گذراندن دوران سربازی، هیچ هافبک ایرانی نتوانسته از نظر گلزنی به آمار او نزدیک شود. او در این مدت ۳۰ گل به ثمر رسانده و نزدیک‌ترین آمار به او را علی کریمی دارد که ۱۷ گل به ثمر رسانده!

نوراللهی در سال آخر حضورش در پرسپولیس هم با ثبت ۱۰ گل در لیگ برتر خودش را کاندید آقای گلی کرده بود و بیشتر از هر نام دیگری برای آنها گلزنی کرده بود. سرخدلان حق دارند که دلتنگ نوراللهی باشند و این دلتنگی زمانی بیشتر می‌شود که آنها این آمار را برای خود یادآور شوند که از زمان جدایی احمد، هیچ بازیکنی برای پرسپولیس نتوانسته گل‌های در لیگش را دو رقمی کند.

نوراللهی نه تنها برای پرسپولیس بلکه در تیم ملی هم سکانس‌های ماندگاری در مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲، آن هم در شرایطی که تیم اسکوچیچ به نباختن عادت داشت، یکی از معدود سکانس‌های دوران بازیگری نوراللهی بود که با لباس قرمز گلزنی نکرده.

نورالهی حتی برای شباب الاهلی امارات هم که از آن با عملکردی پرفراز و نشیب جدا شد، تعداد گل‌های بالایی ثبت کرده بود و حتی هواداران این تیم قهرمانی خود در لیگ را مدیون گلزنی نوراللهی در هفته ماقبل پایانی هستند. 

نورالهی از نظر فنی به عنوان یک هافبک میانی همیشه عملکرد بسیار درخشانی داشته تا هیچکس نتواند نسبت به روند تاکتیکی او ایراد بگیرد؛ آگاهی محیطی او همراه با توانمندی در مدیریت جریان بازی دو عنصری هست که هافبک‌های جوان فوتبال ایران دوست دارند بتوانند آن را داشته باشند و جدای از شم گلزنی بالا، برای گلسازی هم خلاقیت داشته باشند.

او از دربی تهران تا دربی امارات و همچنین حساس‌ترین صحنه‌های لیگ قهرمانان آسیا، آنقدر مورد اطمینان بوده که بتواند در کمال خونسردی به قصد چهارچوب شلیک کند و به سراغ خوشحالی بعد از گل برود.

نوراللهی حالا در سن ۳۱ سالگی اگرچه به فرم درخشان خودش در لیگ نوزدهم، هنوز نزدیک نشده و از نظر اثرگذاری بر روی گل‌های الوحده ۴ گل عقب است، اما شکی وجود ندارد که نسخه این روز‌های نوراللهی یکی از بهترین فرم‌های دوران بازیگری این چهره همیشه درخشان بوده است.