علیرضا دهقانی و منت برای پخش بازی‌ها با تاخیر فراوان؛ آیا واقعا بلیت ورزشگاه ارزان‌تر از پخش تلویزیونی است؟
«مردم ایران خیلی راحت فوتبال مجانی نگاه می‌کنند و غر هم می‌زنند. جا‌های دیگر این‌جوری نیست.» این جمله‌ای بود که علیرضا دهقانی، گزارشگر بازی رئال‌مادرید و مایورکا شنبه‌شب گفت؛ جمله‌ای که در ۲۴ ساعت گذشته حسابی در شبکه‌های اجتماعی سروصدا کرده است.
دهقانی معتقد بود در کشور‌هایی مثل انگلیس تماشای فوتبال از تلویزیون آن‌قدر گران است که حتی رفتن به ورزشگاه به‌صرفه‌تر درمی‌آید. او با این حرف خواست بگوید مردم ایران قدر فوتبال رایگان صداوسیما را نمی‌دانند.
طرفداری در نقد اظهارات اخیر گزارشگر صداوسیما می‌نویسد: آقای مثلا گزارشگر، بله در همه جهان مردم پول می‌دهند بازی را تماشا کنند ولی نه با چند دقیقه تاخیر. پول می‌دهند ولی اعصاب‌شان راحت است که بازی را با خیال راحت و با کمترین فاصله زمانی تماشا می‌کنند، نه اینکه نوتیف گل روی گوشی‌شان بیاید و چند دقیقه بعد تازه خود گل را از تلویزیون تماشا کنند.
جالب است به جای بهبود، هرروز اوضاع پخش مسابقات بدتر می‌شود و از آن جالب‌تر اینکه به جای عذرخواهی، شما این چنین منت می‌گذارید و از مشکلات دیگران در سراسر جهان می‌گویید.
صدا و سیما به مردم لطف می‌کند؟ صدا و سیما به شما لطف می‌کند که اجازه می‌دهد بازی تیم‌های پرطرفدار را گوش کنید. بیننده‌ای که در خارج از ایران پول می‌دهد، صدای امثال شما را نمی‌شنود! فردی که در صدا و سیما گزارش می‌کند ولی حتی به خودش زحمت نداده سراغ تحقیق برود و ببیند حرفی که قرار است مقابل میلیون‌ها نفر بزند درست است یا نه! حرفی را که از یک جوانی شنیده، بی‌تحقیق مقابل دوربین‌ها می‌گوید و منتش را بر سر مردم می‌گذارد!
با کدام منطق می‌گویید در خارج از ایران تماشای بازی پای تلویزیون گران‌تر از تماشای مسابقه در ورزشگاه است؟
بلیت ورزشگاه واقعاً ارزان‌تر از پخش تلویزیونی است؟
آنطور که کانال تلگرامی روزنامه ایران نوشته: طبق آمار وبگاه SeatPick، میانگین قیمت بلیت لیگ برتر حدود ۱۲۵ پوند است. بعضی منابع مثل TicketGum این عدد را ۱۴۷ تا ۱۹۱ پوند اعلام کرده‌اند. حتی اگر پایین‌ترین رده بلیت‌ها را حساب کنیم، معمولاً بین ۴۰ تا ۵۰ پوند باید کنار گذاشت. در بازار ثانویه، این قیمت‌ها به‌راحتی دوبرابر می‌شود. در فصل اخیر هم تقریباً تمام باشگاه‌ها – به‌جز کریستال پالاس – بلیت‌هایشان را حدود ۱۴ درصد گران کردند.
در مقابل، اشتراک تلویزیونی در انگلیس به‌مراتب ارزان‌تر است. مثلاً پکیج ورزشی اسکای (۹ شبکه) ماهانه ۲۲ پوند هزینه دارد. اگر سرویس کامل‌تر اسکای + نتفلیکس را بگیری، ماهی ۳۵ پوند باید بپردازی. یعنی هنوز خیلی کمتر از بلیت ارزان‌ترین بازی‌ها. برای مقایسه، میانگین بلیت بازی رئال‌مادرید – مایورکا در برنابئو که دهقانی گزارش می‌کرد، بیش از ۱۰۰ دلار بود.
در ایران صداوسیما مسابقات را رایگان پخش می‌کند، اما درآمد کلانی هم از تبلیغات به دست می‌آورد. طبق گزارش روزنامه فرهیختگان در شهریور ۱۴۰۳، فقط تبلیغات بازی‌های استقلال و پرسپولیس چیزی حدود ۵۸۰۰ میلیارد تومان ارزش داشته. یعنی بدون احتساب بازی‌های خارجی، ملی و سایر ورزش‌ها. بااین‌حال، بحث حق پخش بین صداوسیما و فوتبال ایران سال‌هاست بی‌نتیجه مانده.
گفته‌های دهقانی حتی با واکنش جواد خیابانی و رسول مجیدی در استودیو هم روبهرو شد. آنها عنوان کردند این «وظیفۀ سازمان صداوسیماست که برای مردم اسباب تفریح فراهم کند». جملاتی که نشان می‌دهد حتی همکاران او نیز این ادعایش را نپسندیده‌اند.
بااین‌حال حرف دهقانی، حتی اگر از نظر آماری درست باشد که نیست، طرز بیانش مناسب نبود. مخاطب وقتی پای تلویزیون نشسته و گلایه‌ای دارد، شنیدن «نق‌زدن» از زبان گزارشگر به‌راحتی دلخورش می‌کند. نتیجه‌اش هم همین می‌شود؛ موجی از واکنش‌ها در شبکه‌های اجتماعی علیه او.
