پایان تلخ ستاره بی‌حاشیه در استقلال؛ یک‌جوری رفت که انگار نیامده بود!

جعفر سلمانی را می‌توان در صدر لیست بازیکنان بی‌حاشیه تاریخ استقلال قرار داد. هیچ‌کس حتی صدای اعتراض او را نشنید و جوری آمد و رفت که انگار نه انگار سه فصل در جمع آبی‌ها توپ زده است.

به گزارش ورزش سه، شاید عجیب باشد، اما کم‌تر هوادار استقلال را می‌توان پیدا کرد که صدای جعفر سلمانی را شنیده باشد. بازیکنی که سه فصل پیراهن این تیم را بر تن کرد، اما حتی یک‌بار نیز در میکسدزون‌های استادیوم‌های مختلف، حضور پیدا نکرد و هیچ مصاحبه‌ای از او در دست نیست!

نکته عجیب‌تر اینکه حتی زمان عقد قرارداد و پیوستن به استقلال نیز به دلیل حضور او در اردوی تیم ملی، تصویری از لحظه عقد قراردادش گرفته نشد و با حاشیه‌ای صفر، یعنی دقیقا خود صفر، این تیم را ترک کرد. بازیکنی که حتی اعتراضی برای دریافت مطالبات یا افزایش قراردادش نداشت و مأخوذ به حیاترین بازیکن چند سال اخیر استقلال بوده است.

با این حال، سلمانی همواره در زمین مسابقه بازیکن موثری بود و تا پای جان برای موفقیت تیمش تلاش می‌کرد. نقش او در شکسته شدن طلسم ناکامی‌های استقلال در لیگ برتر کاملا موثر بود و در لیگ بیست و یکم و فصل قهرمانی بدون شکست تیم فرهاد مجیدی، او به تنهایی ۶ امتیاز مهم را کسب کرد.

در واقع، تیم فرهاد با گل سه امتیازی او بود که راه افتاد. بازیکنی که از پورتیموننزه پرتغال آمده بود و توسط دراگان اسکوچیچ نیز به تیم ملی دعوت شده بود. هر چند که بابت خرید این بازیکن از مجیدی انتقاد می‌شد، اما سلمانی در دیدار هفته نخست برابر هوادار به میدان رفت و تک گل تیمش را به ثمر رساند تا موتور تیم فرهاد روشن شود.

بدون شک گل او در نبرد حساس برابر سپاهان پرمهره و پرستاره در ورزشگاه آزادی از اهمیت بالاتری برخوردار بود. جایی که او قدر پاس رودی ژستد را دانست و با یک شوت روی پای دیدنی به گوشه دروازه، استقلال را به سه امتیاز رساند که در راه قهرمانی، به این تیم کمک زیادی کرد.

سلمانی در فصل منجر به قهرمانی استقلال، یکی از عناصر مهم و کلیدی بود و فرهاد مجیدی نیز اعتقاد زیادی به او داشت. او در آن فصل، فقط دیدار جام حذفی برابر نود ارومیه را از دست داد که علت آن نیز، استراحت دادن سرمربی آبی‌ها به بازیکنانش بود و سلمانی در ۳۲ مسابقه دیگر به میدان رفت.

با آمدن ساپینتو نیز چیزی تغییر نکرد. علی‌رغم حضور ابوالفضل جلالی، هم در زمان مجیدی و هم سرمربی پرتغالی، انتخاب اول برای سمت چپ، سلمانی بود. این بازیکن محجوب و بی‌حاشیه در آن سال ۲۹ بازی را از ابتدا بازی کرد و در پنج دیدار نیز به عنوان بازیکن ذخیره بازی کرد و فقط در جدال با نفت مسجدسلیمان بود که فرصت بازی را به دست نیاورد.

اما با حضور نکونام، اوضاع تغییر کرد و سلمانی جایگاهش در ترکیب اصلی را به جلالی داد و تنها در ۶ مسابقه از ابتدا به میدان رفت و در نوزده دیدار نیز به عنوان بازیکن تعویضی پای به زمین بازی گذاشت. او به طور کلی ۹۱ بار پیراهن استقلال را پوشید که ماحصل آن ۶ گل و ۶ پاس گل بود.

سلمانی حتی جدایی بی سر و صدایی نیز از استقلال داشت. پس از پایان قراردادش، او مسیر جدیدی را در پیش گرفت و با العروبه امارات نیز به توافق رسیده است تا یک بار دیگر لژیونر شود. بازیکنی که در ابتدای دوران حرفه‌ای‌اش، حتی در زندگی شخصی خود نیز مشغول شغل شریف کارگری بود و این‌گونه مخارجش را تأمین می‌کرد.

او به‌طور کلی کیفیت خوبی در ترکیب استقلال داشت و هرگاه که به زمین می‌رفت، با تمام توان در خدمت تیمش بود، ولی او در فصل قبل تحت تأثیر بازی تماشاگرپسند جلالی قرار گرفت و فرصت چندانی به دست نیاورد. سلمانی به حدی بی‌حاشیه بود که طی سه فصل حضور در استقلال، جوری آمد و رفت که انگار اصلا بازیکن این تیم نبوده است. بازیکن بی‌حاشیه‌ای که فوتبال ایران به امثال او نیاز ضروری دارد.