چرا شش ماه پس از پیروزی انقلاب پخش موسیقی از رادیو تلویزیون ایران ممنوع شد؟

روز سه‌شنبه دوم مرداد ۱۳۵۸ روزنامه‌ها و خبرگزاری‌های ایران بخش‌نامه‌ای را از عبدالرحیم مکری سرپرست موسیقی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران منتشر کردند که طی آن پخش موسیقی از رادیو تلویزیون را ممنوع اعلام کرده بود. این بخش‌نامه در پی سخنان چند روز قبل امام خمینی (شنبه ۳۰ تیر ۵۸) در جمع گروه اجراکننده‌ی رادیو دریا که به دیدار ایشان رفته بودند، انتشار یافت. امام خمینی در آن دیدار درباره‌ی موسیقی گفته بودند:

 از جمله چیز‌هایی که باز مغز جوان‌های ما را تخدیر می‌کند موسیقی است. موسیقی سبب می‌شود که مغز انسان وقتی چند وقت به موسیقی گوش کرد تبدیل به یک مغز غیرفعال و غیرجدی بشود و انسان را از جدیت بیرون می‌کند. اینها همه برای این بود که ملت را از مقدرات خودشان غافل کنند و آنها را از مسائل روز منحرف کنند که مبادا مزاحم‌شان شوند. این یک برنامه‌ی بسیار مفصلی بوده است، نه این‌که این مسائل اتفاقی واقع شده، نخیر اینها طرح‌هایی است که آنها طراحی کردند تا جوان‌ها را به تباهی بکشانند و علاوه بر این به مردم فشار بیاورند تا مردم نتوانند آزاد فکر کنند...

موسیقی از اموری است که البته هرکس بر حسب طبع خوشش می‌آید لیکن انسان را از جدیت بیرون می‌برد و به یک موجود هزل و بیهوده می‌کشاند. جوانی که اکثر اوقاتش را پای موسیقی صرف بکند از مسائل زندگی و از مسائل جدی به‌کلی غافل می‌شود و عادت می‌کند. همان‌طور که به مواد مخدر عادت می‌کند و کسی که به مواد مخدر عادت می‌کند دیگر نمی‌تواند یک انسان جدی باشد که بتواند در مسائل سیاسی فکر بکند. موسیقی فکر انسان را طوری می‌کند که دیگر نتواند در غیر محیط موسیقی و شهوات و اموری که مربوط به موسیقی است فکر بکند. از این جهت پافشاری داشته‌اند که رادیو و تلویزیون آن‌طور که می‌خواهند باشد...

موسیقی با تریاک فرقی ندارد. تریاک یک جور بی‌حالی و بی‌حسی می‌آورد و موسیقی هم همین‌طور. اگر شما می‌خواهید مملکت شما مستقل باشد از این به بعد باید رادیو و تلویزیون را تبدیل کنید به یک رادیو و تلویزیون آموزنده، موسیقی را حذف کنید. این‌که به شما بگویند کهنه‌پرست شدید نترسید. باشد ما کهنه‌پرستیم. اینها نقشه است برای این‌که شما‌ها را از کار جدی عقب برانند. این‌که می‌گویید اگر موسیقی در رادیو نباشد آنها می‌روند از جای دیگر موسیقی را می‌گیرند، این عذر نیست.

 آیا حالا اگر از جای دیگر می‌گیرند ما باید به آنها موسیقی بدهیم؟! ما باید خیانت بکنیم؟! موسیقی خیانت است به مملکت، خیانت است به جوان‌های ما. این موسیقی را به‌کلی حذفش کنید و چیزی بگذارید که آموزنده باشد. کم‌کم مردم و جوان‌ها را به مسائل آموزنده عادت بدهید و از آن عادت خبیثی که داشتند برگردانید.

 این‌که می‌بینید جوان‌ها اگر موسیقی نباشد جای دیگر سراغ آن می‌روند برای این است که عادت کرده‌اند و این شاهد است برای این‌که جوان‌های ما فاسد شده‌اند. الان موظف هستیم این نسلی که فاسد شده به صلاح برگردانیم و نگذاریم بچه‌های کوچک ما فاسد بشوند جلوی آنها را بگیریم. (کیهان: دوشنبه ۱ مرداد، ۱۳۵۸، ص ۹/ اطلاعات، دوشنبه ۱ مردارد ۵۸، ص ۳)

منبع: خبرآنلاین