شقایق عرفینژاد در روزنامه همشهری نوشت: کیانوش عیاری فیلمهایی دارد که یا اصلا روی پرده نرفتهاند یا بهصورت گسترده اکران نشدهاند یا نیمهکاره رها شدهاند. اما شاید هیچکدام به اندازه سریال ۸۷ متر حاشیه و ماجرا نداشته است.
تصویربرداری ۸۷ متر سال ۹۵ شروع شد و تا سال ۹۹ ادامه داشت. اما از پایان فیلمبرداری تا امروز به همان اندازه مدت ساخت، زمان گذشته و سریال هنوز نمایش داده نشده است. نخستین بار شهریور ۱۴۰۰ بود که خبر پخش سریال منتشر و حتی تیزرهایش هم از شبکه یک پخش شد. اما خود سریال هرگز به پخش نرسید. دلیلش هم اصلاحاتی بود که باید انجام میشد.
اولین خبری که از مشکلات سریال برای پخش منتشر شد، مربوط به اسم آن بود که از ۸۸ متر به ۸۷ متر تغییر کرد. بعد از آن ماجرای گربههای سریال مطرح شد. در تمام سریال در نماهای خارجی اطراف شخصیتها گربههایی عبور میکنند یا از دست آنها غذا میگیرند. آنها در حیاط خانه هم حضور دارند و ساکنان آنها را نوازش میکنند یا غذا در اختیارشان میگذارند.
این واقعا یکی از مواردی بود که سریال را دچار مشکل کرد و عیاری در گفتوگویی با ماهنامه فیلم امروز به آن اشاره کرد، هرچند که شبکه یک ادعا کرد: «سابقه پخش سریالهای مختلف از تلویزیون حاکی از آن است که نشاندادن برخی حیوانات مانند گربه و پرندگان در آثار نمایشی محل اشکال و حذف نیست، بلکه نمایش تصاویر مکرر، غیرضروری و نابجا در صحنههایی از سریال برای نشاندادن رفتوآمد حیوانات در محیط خانه از سوی بازبین تذکر داده شده.» به هر حال ماجرای پخش در شهریور ۱۴۰۰ عملا منتفی شد و سریال برای یک سال در آرشیو ماند.
سال ۱۴۰۱ اما سیما فیلم خبری منتشر کرد که باعث شد امیدها به پخش سریال دوباره زنده شود. سیما فیلم در آن سال اعلام کرد ۸۷ متر برای نمایش به شبکه نمایش خانگی فروخته خواهد شد. اما این اتفاق هم نیفتاد. سریال به شبکه نمایش خانگی هم واگذار نشد و علتش هم ظاهرا تطابقنداشتن آن با شرایط سریالهای شبکه نمایش خانگی مثل استفاده از ستارهها و همینطور داستان پر افتوخیز و هیجانی بود.
آبان ۱۴۰۲ اعلام شد این سریال از تلوبیون پخش خواهد شد. تلوبیون در واقع یکی از بازوهای تلویزیون است که میتواند با پخش سریالها کمک بزرگی به سازمان کند. نخستین هدف از راهاندازی تلوبیون بازکردن راهی برای دسترسی به آرشیو تمام فیلمها و سریالهای تلویزیونی برای مخاطبان بود.
در کنار این موضوع امکان تماشای زنده شبکههای مختلف تلویزیون از دیگر قابلیتهایی بود که از همان ابتدا برای تلوبیون آماده شد و مخاطبان بسیاری به واسطه همین امکان در موقعیتهایی که به تلویزیون دسترسی نداشتند، از این طریق میتوانستند این برنامهها را ببینند. اما بهتدریج تلوبیون تبدیل به رسانهای شد برای پخش سریالهای جدید یا سریالهایی که از تلویزیون پخش نمیشوند؛ یعنی همان اتفاقی که برای «سرزمین مادری» کمال تبریزی افتاد.
اما زنجیره بدبیاریهای ۸۷ متر ادامهتر از این بود و این سریال از تلوبیون هم پخش نشد. ولی به تازگی کیانوش عیاری در مصاحبهای با برنامه رادیویی استودیو هشت خبر داد سریالی که از آن به اسم بزرگترین کابوس زندگیاش نام میبرد از شبکه یک پخش خواهد شد. او گفته بود: «خود ما هم نسبت به این سریال سردرگم بودیم، اما احتمالا تکلیف مشخص شده و از تلویزیون پخش میشود.»، اما ظاهرا این هم قطعی نیست. مدیران تلویزیون بعد از اخباری که از پخش سریال از شبکه یک منتشر شده اعلام کردهاند خبر جدیدی مبنی بر پخش این سریال از تلویزیون وجود ندارد و بر همان تصمیم قبلی یعنی توافق با یکی از پلتفرمها برای انتشار هستند.
به این ترتیب همچنان مشخص نیست این سریال بعد از هشت سال روی آنتن میرود یا نه. ۸۷ متر درباره دو خانواده است که یک کلاهبردار، خانهای را به هر دوی آنها فروخته است و بهتدریج پای خریداران دیگری هم بهمیان میآید. در این سریال علی دهکردی، فریبا کامران، مهران رجبی، شهین تسلیمی، فریده سپاه منصور، حسین سلیمانی، دیبا زاهدی، سعید پیردوست، شبنم عرفینژاد، مانی صدیقی، عرفان آصفی، سونیا سنجری و نیما نوریزاده بازی میکنند و علی سلیمانی، محمد بحرانی، داریوش کاردان، مریم سلطانی و مرحوم علی انصاریان بازیگران مهمان آن هستند.
از فردا، ۲۳ اردیبهشت و همزمان با سالروز تولد کیانوش عیاری هفته فیلم کیانوش عیاری همراه جلسات نقد و بررسی آثارش در موزه سینمای ایران برگزار میشود. نخستین فیلم این هفته نسخه مرمتشده فیلم آبادانیهاست و بعد از آن هم تا روز چهارشنبه نسخههای اصلاحشده «شبح کژدم»، «بیدارشو آرزو» و «بودن یا نبودن» با همکاری فیلمخانه ملی ایران در سالن فردوس به نمایش در میآید. پس از نمایش فیلمها، جلسه نقد و بررسی با حضور مخاطبان و منتقدان ازجمله احمد طالبینژاد، فریدون جیرانی، امید روحانی، عبدالله باکیده، ناصر غلامرضایی و هادی علیپناه برگزار خواهد شد.