قسمت هشتم سریال افعی تهران با یک سکانس تکاندهنده همراه است. آرمان بیانی (پیمان معادی) در لوکیشن فیلمبرداری پس از سالها با ناظم دوران مدرسهاش مواجه میشود. ناظمی که خاطرات کتکهایش پس از گذشت سالها از ذهن آرمان پاک نشده و حالا او این ملاقات را به مثابه یک فرصت انتقامجویی میداند.
اما بازخوردهای مرتبط با این سکانس متفاوت بوده. برخی این رفتار او را پسندیدند و برخی دیگر نسبت به این طرز برخورد، انتقاد صریح داشتهاند. حالا در این مطلب قصد داریم به بررسی ابعاد رفتار آرمان بیانی در مواجهه با تلخی گذشته بپردازیم. با ما همراه باشید.
فرهاد خالدی نیک، منتقد در وبسایت سینما سینما مینویسد: تماشای بخشهایی از هشتمین قسمت سریال “افعی تهران” عجیب دلمان را خنک کرد. به خصوص آن جا که آرمان بیانی (پیمان معادی) هر چه در دل دارد به ناظم دوران راهنمایی اش (آقای شکوهی) میگوید و او را با خواری و خفت از ماشین پیاده میکند. ماشینی که به اتاق محاکمه و بازجویی آقای شکوهی و سایر ناظمهایی که بی دلیل یا به هر علتی، دانش آموزان را تنبیه میکردند، تبدیل میشود. ناظمهای گاه بیرحم و بیمنطقی که به خودشان حق میدادند با خطکشهای چوبی و فلزی یا شیلنگهای پلاستیکی برای دانشآموزان زهر چشم بگیرند و نمیدانستند با این کار چه نفرت عمیقی را در اذهان بچهها ایجاد میکنند.
رضا صائمی، خبرنگار حوزه سینما، اما دلش کمی با ناظم مدرسه همراه است: راستش را بخواهید عقلم با آرمان بود، اما دلم برای آقای شکوهی هم سوخت، همچنان که دلم برای پدر لیلا (برادران لیلا) و سیلی خوردن از دخترش هم سوخته بود که تماشای شکستن و خرد شدن یک بزرگتر و عزت و حرمتش رنجم میدهد یا شرمگینم میکند.
روزنامه اصولگرای همشهری در مطلبی به تندی از یک سکانس قسمت اخیر «افعی تهران» انتقاد کرد و نوشت: تنبیه بدنی دانش آموز به هر دلیلی توسط معلم کاری ناپسندیده، مذموم و غیر تربیتی است و به هیچ وجه جای دفاع ندارد، اما ویران کردن مقام و جایگاه معلم به این شکل مشمئز کننده در مدیوم تصویر و رسانه نیز اصلا جایی برای دفاع ندارد.
منبع: چندثانیه