زیسان: امیر تتلو، در چند هفته اخیر بار دیگر به کانون توجهات رسانهها و افکار عمومی بازگشته است. حدود یک ماه قبل، سحر قریشی، بازیگر سینما و امین فردین چهره جنجالی خارجنشین، در چند لایو اینستاگرامی به افشاگریهایی را علیه خانه وحشتت تتلو مطرح کردند. همزمان ویدئوهایی از برخی دختران نوجوان در فضای مجازی منتشر شد که در آنها از فریب خود، زندانی شدن به عنوان برده جنسی، مجبور کردن به استعمال مواد مخدر، خوراندن دارو، مورد شکنجه قرار گرفتن و اجبار در درج تتوی تتلو بر روی بدنشان سخن گفتند.
به گزارش «زیسان»، در میانه این ماجراها ورود پلیس ترکیه به خانه وحشت تتلو، ماجرا بیش از گذشته جدی کرد. همزمان با این رخدادها، موضوع بازگرداندن تتلو به ایران بار دیگر به کانون بحث رسانهها و افکار عمومی بازگشت. اما ماجرا به اینجا ختم نشد. در ادامه فیلمی جنجالی و تکاندهنده از خانه وحشت امیر تتلو در استانبول منتشر شد. امیرحسین مقصودلو یا همان امیر تتلو که گویا از بازگشت به کانون توجهات ناخرسند نبود، خود نیز ماجرا را دو چندان داغ کرد.
تتلو در ابتدا روز چهارشنبه (۸ آذر) اعلام کرد که بلیت بازگشت خود به ایران را گرفته و امشب به ایران خواهد آمد. او طرفدارانش را برای به فرودگاه امام فراخواند و نوشت: یا مرگ یا حق! در ساعات پایانی همین روز تتلو عکسی از گرفتن کارت پرواز خود نیز منتشر کرد، اما همانند چند بار قبلی، او باز هم همه را سر کار گذاشت. او در نهایت ویدئویی منتشر کرد که پیاده در حال خروج از فرودگاه صبیحا استانبول بود.
با تمام این حاشیهها حالا پرسش مهم این است که چرا تتلو و حاشیههایش تا این اندازه مهم هستند؟ آیا تتلو تنها برای هوادارنش یا همان «تتلیتیها» مهم است یا نه برای کل جامعه؟ استدلال نوشته حاضر این است که تتلو مهم است و تتلیتیها نیز اهمیت دارد. برای اثبات این ادعا نیز شما را به خواندن پنج علت زیر دعوت میکنیم.
بسیاری از متخصصان حوزه مسائل اجتماعی و فرهنگی بر این باور هستند اگر نهادهای سیاسی و تصمیمگیرندگان داخل کشور به امیرحسین مقصودلو و سبک موسیقیاش اجازه فعالیت میدادند، در نهایت او را به عنوان یک خواننده با سبکی متفاوت در داخل کشور داشتیم. در نهایت تتلو میتوانست در داخل کنسرت برگزار کند و با سبک خاص خود طرفداراناش را به سالنها بکشد، اما برخوردها و استفادههای اشتباه با این فرد که بر اساس اعترافات خود کودکیای پررنج و تحقیر داشته است، تتلو را به یک شخصیت ضداجتماعی به تمام معنا تبدیل کرد.
تتلو ضد قانون و ارزشها است. او هیچ اعتنایی برای خواست و آرامش دیگران قائل نیست. او در مقام فردی بیثبات که هیچگونه پشیمانیای از کارهای خود در آزار رساندن به دیگران ندارند، از نظر روانشناسی یک فرد دارای اختلال شخصیت ضداجتماعی یا «خطرناک» محسوب میشود. اما مساله مهمتر این است که شخصیت ضداجتماعی او از سوی تتلیتیها به عنوان یک فرم مورد الگوبرداری قرار میگیرد. در این زمان است که ما با جمعیت چند میلیونی از افراد خطرناک و ضداجتماعی مواجه هستیم.
برای نمونه تتلو در آهنگهایش از طرفداراناش میخواهد زنان را کتک بزنند یا مواد مصرف کنند یا رابطه بدون حد و مرزی جنسی داشته باشند. جالب این است که حتی دخترانی که طرفداراش هستند، مستعد پذیرش آزارهای جنسی و جسمی میشوند. تتلیتیها آماده الگوبرداری از کلام و فرم به شدت ضداجتماعی تتلو هستند.
تتلو که فعالیت موسیقی خود را از سال ۸۳ به صورت زیرزمینی آغاز کرده، به گواه بسیاری از کارشناسان حوزه موسیقی، او در کار خود حرفهای بود و هست. او شاید در ابتدا فقط از زندگی موسیقی میخواست و رویای فوتبالیست شدن یا حضور در تمرینات تیم پرسپولیس. اما از بد روزگار و تصمیمات اشتباه تصمیم گیرندگان، تتلو، بهتدریج به پدیده خطرناک تبدیل شد و از خواندن ترانه برای خلیج فارس و تمامیت ارضی ایران به یک خواننده هنجارشکن تبدیل شد.
تتلو موسیقی را خوب میداند و طرفدارانی میلیونی دارد، اما کلمات و محتوای آهنگهایش از او یک یاغی به تمام معنا ساخته است. او آنقدر طرفدار دارد که به آسانی در چند نوبت رکوردهای کامنت را در اینستاگرام و یوتیوب را شکسته است. اما نقطه خطرناک تتلو موسیقیاش، مجوز صادرکردنهای او برای انجام اعمال غیراخلاقی است. کارهایی که اتفاقا الگوی تتلیتیها نیز بوده و هست.
تتلو خودش به تنهایی یک ژانر است. ژانری که هر ارزشی را بیارزش میکند. هر خط قرمزی را از درون متلاشی میکند. او هیچ حد و مرزی برای حرف زدناش قائل نیست. یک روز وسط کنسرت شلواراش را پایین میکشد؛ یک روز وسط کنسرت الفاظ رکیک جنسی به طرفداراناش میدهد و یک روز دیگر پیشنهاد ایجاد حرمسرا برای جذب دختران ۱۵ تا ۲۰ ساله میدهد.
چه کسی باور میکند که او وسط کنسرت یکباره برای مصرف موارد مخدر صحنه را ترک کند و دهها مورد دیگر از این سری رفتارهای بیپروا و غیر معمول انجام دهد. تتلو نماد بارز ارزش ستیزی و سیالیت است. او نه قابل پیشبینی است و نه قابل کنترل. اهمیت این سبک رفتار تتلو در این است که الگوی ارائه شده از سوی او میتواند در مقام یک طغیان بزرگ اجتماعی باشد. نفی جایگاه پدر، خانواده، قانون، سنت، دین و... میتوانند زمینه فراگیر شدن ابتذال شر باشند. تتلیتیها یا همان طرفداران تتلو، با الگوبرداری از یک فرد روانپریش، میتوانند شر و بی اخلاقی را در جامعه فراگیر کنند.
امیر تتلو نه یک شخصیت سیاسی و نه یک فرد دانشگاهی است، اما حرفها و کنشهای او برای افراد جامعه ایرانی در هر سطح و جایگاهی اهمیت دارد. صورت مساله این است که شما باید نسبت خود را با «تتلو» مشخص کنید! شاید تصور بخش بزرگی از جامعه این باشد امیرحسین مقصودلو، یک فرد کمارزش و بیبوته است که نه خودش اهمیت دارد و نه ویدئوهای بیارزشاش. اما مساله این است که چرا همین اکثریت جامعه نیز با جدیت اخبار و حاشیهآفرینیهای تتلو را پیگیری میکنند؟ چرا اکثریت جامعه از آخرین خبرها پیرامون تتلو مطلع هستند؟
در پاسخ به این پرسش جدی باید توجه داشت که حالا تتلو تنها یک فرد نیست که با انکار و حمله به او قابل حذف باشد. او تبدیل به یک جریان شده که طرفدارانی تحت عنوان تتلیتیها دارد. آنگونه که در بخشهای قبلی نیز گفته شد، تتلو و طرفداراناش، در ساختار و بافتار فرهنگی جامعه ایرانی یک ضدارزش تمامعیار هستند که میتوانند هشداری بزرگ برای حفظ فرهنگ ایرانی باشند. به ابتذال کشیده شدن حوزه روابط تحت تاثیر فرهنگ تتلیتیها، مسالهای نیست که افراد بتوانند خود را از آن مصون نگه دارند.
به بیان سادهتر، آنچه تتلو تحت عنوان یک سبک زندگی ارائه میکند، میتواند به دغدغه تکتک خانوادههای ایرانی تبدیل شود. در هر قشر و سطحی، خانوادههای ایرانی نگران متاثر شدن فرزندان خود از تتلو تتلیتیها هستند. به هیمن جهت هر فردی ناچار است که نسبت خود و خانوادهاش با تتلو را تعیین کند. اینکه یک پدر و مادر با صرف اینکه تتلو بد است، نمیتوانند فرزندان خود را از تاثیرات تتلو مصون نگه دارند. تتلو در نسل زد (متولدان بعد از نیمه دوم دهه ۷۰) یک پدیده مهم است که میتواند برای اکثریت جمعه دغدغهآفرین باشد.
فراتر از تمامی مسائل مطرح شده پیرامون تهدیدات اجتماعی و فرهنگی تتلو برای جامعه ایرانی، در بُعد اخلاقی نیز باید توجه داشت که هیچ وجدان بیداری نمیتواند نسبت به خانه وحشت تتلو و دختران نوجوان و جوان گرفتار شده در حرمسرای غیررسمی او بیتفاوت باشد. بر اساس موازین حقوق زنان و حقوق بشر هم باشد، تتلو یک فرد جانی و خطرناک است که آزادی فعالیت او هر روز میتواند قربانیان بیشتری داشته باشد.
تتلو و روایت عجیب او زندگی برای نسل جدید جذاب است و آنها میتوانند به آسانی قربانی احساسات و هیجانات شده و به دام خانه وحشتاش بیافتند. دختران بیگناهی که تنها قربانی باندهای شرطبندی و رمزارز بزرگ مخفی شده در برندسازی از تتلو هستند، قابل نادیده گرفته شدن نیستند. از نظر اخلاقی، جامعه به موضوع خانه وحشت تتلو نمیتواند بدون واکنش باشد. واقعیت خطرناک بودن تتلو باید بیش از بیش مورد توجه قرار بگیرد. بدون شک تتلو مهم است، اما نه از جها ارزشهای اخلاقی والای انسانی؛ بلکه به این جهت که اکنون یک واقعیت است که میتواند به جامعه آسیب برساند. تهدیدی بالقوه برای فرزندان خانوادههای ایرانی که میتواند هر لحظه بالفعل شود.
باید یک برای همیشه به ماجرای تتلو پایان داده بشه