چرا لس‌آنجلس پس از آتش‌سوزی «صورتی» شد؟

زی‌سان: آتش سوزی‌های جنگلی لس‌آنجلس که تاکنون دست‌کم ۲۴ کشته به جا گذاشته و هزاران نفر را بی‌خانمان کرده است، یکی از مخرب‌ترین آتش‌سوزی‌ها در تاریخ ایالات متحده به شمار می‌رود. این آتش‌سوزی‌ها که از سه‌شنبه گذشته آغاز شد، به دلیل وزش باد‌های شدید، چهار منطقه و حدود ۱۶۰ کیلومترمربع را در بر گرفته و بیش از ۱۲ هزار سازه را تخریب کرده است.

هواپیما‌هایی که در حال مبارزه با آتش‌سوزی‌های گسترده در منطقه لس‌آنجلس‌اند، فقط آب روی آتش نمی‌ریزند. آنها در مناطقی که هنوز آتش به آنجا نرسیده، صد‌ها هزار گالن مواد ضد آتش صورتی‌رنگ می‌ریزند تا جلو پیشروی آتش را بگیرند. سازمان‌های آتش‌نشانی می‌گویند که این مواد ضدآتش که بیشتر برای مبارزه با آتش‌سوزی‌های جنگلی استفاده می‌شوند، یک ابزار بسیار مهم و ضروری‌اند که در مبارزه با آتش‌سوزی‌ها نقش حیاتی دارند.

اما این ماده صورتی رنگ چیست و چه تاثیری دارد؟

به گزارش کال‌فایر (Cal Fire)، سازمان جنگلداری و حفاظت از آتش کالیفرنیا، آتش‌سوزی‌ها در دره‌ها و مناطق صعب‌العبوری که دسترسی به آنها برای آتش‌نشانان زمینی دشوار است، به‌سرعت در حال گسترش است و این مواد ضد آتش می‌توانند بسیار موثر باشند، هرچند استفاده از آنها محدودیت‌هایی هم دارد. مثلا باد‌های شدید می‌توانند پرواز هواپیما‌ها در ارتفاع پایین را لازمه ریختن این مواد است، خطرناک کنند یا مواد ضد آتش را پیش از رسیدن به زمین پراکنده کنند.

مکمل صورتی آتش‌نشانی چطور عمل می‌کنند؟

به گفته دانیل مک‌کوری، استاد مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، این مواد ضد آتش معمولا ترکیبی از آب و فسفات آمونیوم (نوعی کود) و همچنین اکسید آهن‌اند که برای مشاهده بهتر مواد ضدآتش به آن اضافه می‌شود.

بنا بر اعلام سازمان خدمات جنگلداری ایالات متحده که برای ریختن این مواد ضد آتش روی آتش سوزی‌های لس‌آنجلس از ۱۳ هواپیما استفاده کرده است، این مواد به کاهش اکسیژن‌رسانی به آتش کمک می‌کنند و با خنک کردن و پوشاندن گیاهان و سطوح دیگر، سرعت پیشروی آتش را کاهش می‌دهند.

شرکت پریمتری (Perimeter) که این مواد ضد آتش را برای سازمان خدمات جنگلداری و دیگر سازمان‌ها تامین می‌کند، توضیح می‌دهد که فسفات تجزیه سلولز در گیاهان را تغییر می‌دهد و آنها را اشتعال‌ناپذیر می‌کند.

این مواد ضد آتش به طور کلی برای انسان‌ها بی‌خطر در نظر گرفته می‌شوند، اما بسیاری نگران آثار احتمالی آن بر حیات وحش‌اند. خدمات جنگلی ایالات متحده به دلیل تاثیر احتمالی این مواد بر سلامت ماهی‌ها و سایر گونه‌های حیات وحش، استفاده از مواد ضد آتش را بر مسیر‌های آبی و زیستگاه‌های گونه‌های در خطر انقراض ممنوع کرده است، مگر در مواقعی که زندگی انسان یا امنیت عمومی تهدید شود.

مک‌کوری که به همراه سایر محققان چندین نوع ماده ضد آتش را آزمایش کرده، در یکی از مواد ضدآتش مورداستفاده متداول در خدمات جنگلی ایالات متحده، فلزات سنگینی مانند کروم و کادمیوم هم پیدا کرده است. به گفته او، این یافته‌ها نشان می‌دهد که مواد ضد آتش «ممکن است» به افزایش کروم و دیگر فلزات سنگین در مسیر‌های آبی پایین‌دست آتش‌سوزی‌های جنگلی منجر شوند.

مک‌کوری خاطرنشان می‌کند که پس از خاموش شدن آتش‌ها، به تحقیقات بیشتری در مورد مواد ضد آتش نیاز است، اما او ارزش این مواد و لزوم استفاده از آنها در شرایط فعلی را تایید می‌کند. به‌ویژه اینکه آتش‌سوزی‌های جنگلی علاوه بر ویرانی‌هایی که به بار می‌آورند، میلیون‌ها نفر را در معرض مشکلات سلامتی از جمله خطر استنشاق ذرات میکروسکوپی سمی قرار می‌دهند که می‌توانند به عمق ریه‌ها و جریان خون نفوذ کنند و باعث مشکلات تنفسی و قلبی شوند.

تحقیقاتی هم که انجمن آلزایمر سال گذشته منتشر کرد، نشان داد که اثر دود آتش‌سوزی‌های جنگلی برای سلامت مغز از دیگر انواع آلودگی‌های هوا بیشتر است و خطر زوال عقل را افزایش دهد.