زن جوان که متهم است دختر ۱۳ساله اش را که غذا نمیخورد کشته پای میز محاکمه ایستاد و اتهام قتل را گردن نگرفت.
به گزارش رکنا، پدر قربانی در حالی اعلام گذشت کرد که خودش نیز در برابر اتهام کودک آزاری از طریق سهل انگاری قرار گرفت.
رسیدگی به این پرونده از عصر ششم آذر ماه سال گذشته آغاز شد، مردی هراسان با پلیس تماس گرفت و از مرگ مشکوک دختر ۱۳ سالهاش به نام آتنا خبر داد، با این تماس ماموران کلانتری ۱۱۶ مولوی به خانه این مرد در خیابان اردستانی رفتند و با جسد دختر نوجوان روبه رو شدند که آثار کبودی و چنگ زدگی روی سر و صورتش نمایان بود.
جسد در حالی با دستور قضایی به پزشکی قانونی منتقل شد که لاغر بودن بیش از حد این دختر و احتمال سوء تغذیه وی شک پلیس را دوچندان کرد.
مادر آتنا در بازجوییها گفت:دخترم چند روز بود لب به آب و غذا نمیزد. او اعتصاب غذا کرده بود تا به خواستهاش برسد. به همین خاطر به زور میخواستم به او آب قند بخورانم. اما مقاومت کرد. من سراغ شوهرم رفتم تا با او در این باره صحبت کنم، اما وقتی به اتاق آتنا برگشتم متوجه شدم نفس نمیکشد. به همین خاطر شوهرم بلافاصله با اورژانس تماس گرفت.
پدر آتنا نیز درباره آثار کبودی روی بدن دخترش گفت:من هیچ وقت دخترم را کتک نمیزدم و نمیدانم آثار کبودی و چنگ زدگی روی سر و صورتش به چه علت ایجاد شده است. فقط میدانم دو روز بود دخترم لب به آب و غذا نمیزد و به همین خاطر همسرم به شدت نگران بود.
وقتی کارشناسان پزشکی قانونی علام کردند مرگ میتواند ناشی از ایست قلبی به خاطر سوء تغذیه و یا فشار بر عناصر حیاتی گردن باشد، پرونده به کمیسیون پزشکی قانونی فرستاده شد. کمیسیون ۳نفرع پزشکی قانونی نتوانست درباره علت تامه مرگ اظهارنظر کند. اما وقتی کمیسیون ۵ نفره پزشکی قانونی علت تامه مرگ را فشار بر عناصر حیاتی گردن اعلام کرد برای مادر آتنا به اتهام قتل و برای پدرش به اتهام کودک آزاری از طریق سهل انگاری منتهی به فوت، کیفرخواست صادر شد و این زوج در شعبه ۱۱ دادگاه کیفری یک استان تهران از خود دفاع کردند.
این در حالی بود که پدر آتنا اعلام گذشت کرد و گفت از همسرش هیچ شکایتی ندارد، در ابتدای جلسه زن جوان روبه روی قضات ایستاد و اتهام قتل دخترش را گردن نگرفت.
وی گفت: ما قبلاً در افغانستان زندگی میکردیم. من و جاریهایم و فرزندانمان همگی در یک خانه ساکن بودیم. اما چند سال قبل من و شوهرم به ایران آمدیم و یک سال و نیم قبل آتنا وقتی ۱۱سال و نیمه بود پیش ما آمد. اما او میخواست به افغانستان برگردد و به زندگی در ایران هیچ علاقهای نداشت. او حتی اینجا به مدرسه هم نمیرفت و درس نمیخواند.
وی ادامه داد: او قبلاً هم در افغانستان برای اینکه به خواستههایش برسد آب و غذا نمیخورد تا ما را بترساند. این بار هم برای اینکه ما را مجبور کند او را به افغانستان برگردانیم دست به اعتصاب غذا زده بود و دو روز بود چیزی نخورده بود. من که نگران او شده بودم آب قند را در یک قوری ریختم تا به زور در گلوی آتنا بریزم. اما او مقاومت کرد. میخواستم آن را از طریق بینیاش وارد گلویش کنم، اما نشد. من که عصبانی شده بودم سراغ همسرم رفتم و به او گفتم باید آتنا را به افغانستان برگرداند. در غیر این صورت از او جدا میشود. ولی وقتی به اتاق برگشتم با جسد دخترم روبه رو شدم. دخترم به خاطر نخوردن آب و غذا جان سپرده بود.
این زن درباره آثار کبودیهای متعدد روی بدن قربانی گفت: من آنقدر از رفتارهای دخترم عصبانی بودم که چند بار او را کتک زده بودم. اما این کار در حدی نبود که موجب مرگش شود.
وقتی پدر آتنا روبه روی قضات ایستاد گفت: من اتهام کودک آزاری را قبول ندارم. من و همسرم در قتل آتنا بیتقصیر بودیم. همسرم آتنا را دوست داشت و دو بار قبلاً از من جدا شده بود. اما به خاطر آتنا به زندگی مشترک برگشت. من قبلاً در امور خانه دخالت میکردم. اما آخرین بار هم همسر با این شرط که در مسائل خانه دخالت نکنم سر زندگی مشترک برگشت. به همین خاطر من از مسائل خانه هیچ اطلاعی نداشتم و فقط از همسرم خواسته بودم تا آب و غذا را کنار آتنا بگذارد تا خودش آنها را بخورد. من اصلاً متوجه نشدم دخترم چطور جان سپرد. به همین خاطر هم از زنم هیچ شکایتی ندارم.