مردانی که به این ویروس مبتلا شده‌اند باید به مدت یک سال پس از شروع علائم یا تا زمانی که آزمایش منی آنها دو بار برای وجود ویروس منفی شود از کاندوم استفاده کنند. افرادی که نزدیکانشان را در اثر این بیماری از دست می‌دهند، هنگام خاکسپاری باید از تماس با بدن آنها خودداری کنند.
زی‌سان: در پی شیوع بیماری ویروسی مرگبار ماربورگ در رواندا، مقامات این کشور می‌گویند که اکثریت مبتلایان، کادردرمانی هستند. از آغاز شیوع این بیماری در هفته گذشته، دستکم ۱۱ نفر جان خود را از دست دادند. این بیماری ویروسی که سرعت انتقال بسیار زیادی دارد مانند بیماری ابولا است وعلائم آن شامل سردرد، تب، درد عضلانی، استفراغ خونی و خونریزی داخلی است.
وزیر بهداشت رواندا، روز پنجشنبه ۳ اکتبر در یک کنفرانس خبری گفت که از ۳۶ مورد مبتلایان، ۲۹ نفر از کادر درمان هستند که در بخش مراقبت‌های ویژه در حال درمان و مراقبت از اولین بیماران مبتلا شده بودند.
سازمان بهداشت جهانی می‌گوید که ارزیابی کارشناسان این سازمان این است که خطر شیوع ویروس ماربورگ در سطح کشوری و منطقه‌ای بالاست، اما در سطح جهانی پایین است.
صد‌ها نفر طی سال‌های اخیر در اثر این ویروس جان باختند که تقریبا همه آنها در آفریقا بوده است.
درحال حاضر درمانی برای ماربورگ وجود ندارد، اما رواندا قصد دارد که با همکاری شرکت‌های داروسازی و سازمان بهداشت جهانی، آزمایش‌های بالینی واکسن‌ها و درمان‌های آزمایشی را آغاز کند.
سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است که برای کمک به دولت رواندا در مقابله با شیوع این بیماری، گروهی از کارشناسان، کیت‌های آزمایش و تجهیزات حفاظت شخصی را به این کشورارسال خواهد کرد.
کارشناسان شیوع این بیماری را در ماه سپتامبر ۲۰۲۴ در رواندا تایید کردند.
این اولین بار است که این ویروس در رواندا شناسایی شده است و هنوز منبع آن مشخص نیست.
اوگاندا و تانزانیا، همسایگان رواندا در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۲۳ شیوع بیماری ماربورگ را گزارش کردند.
در حال حاضر حدود ۳۰۰ نفر از کسانی که مشخص شده که با افراد مبتلا در تماس بودند، تحت نظر هستند.
ویروس ماربورگ چیست و چقدر خطرناک است؟
به گزارش سازمان بهداشت جهانی، به طور متوسط نیمی از افراد مبتلا به ویروس ماربورگ جان خود را از دست می‌دهند. در موارد قبلی شیوع این بیماری بین ۲۴ درصد تا ۸۸ درصد از مبتلایان جان باختند.
اولین بار این ویروس در سال ۱۹۶۷ در ماربورگ آلمان شناسایی شد و طی آن سال، ۳۱ بیمار در ماربورگ و فرانکفورت آلمان و بلگراد صربستان شناسایی شدند که ۷ نفر آنها جان باختند.
ردیابی این ویروس نشان می‌دهد که از میمون‌های سبز آفریقایی از اوگاندا شیوع یافته است، اما این ویروس به حیوانات دیگر هم مربوط می‌شود.
در بین انسان‌ها، کسانی که مدت طولانی را در غار‌ها یا معادن گذراندند، که محل زندگی و تجمع خفاش‌ها هم به شمار می‌رود، بیشتربه این بیماری مبتلا شدند.
در سال‌های اخیر در گینه، غنا، جمهوری دموکراتیک کنگو، کنیا، آفریقای جنوبی، اوگاندا، زیمبابوه این بیماری شیوع پیدا کرد. شیوع بیماری در آنگولا در سال ۲۰۰۵ باعث مرگ بیش از ۳۰۰ نفر شد.
ویروس ماربورگ چگونه پخش می‌شود؟
این ویروس از خفاش میوه‌خوار به انسان منتقل می‌شود و از طریق مایعات بدن و حتی تماس با بستر‌های آلوده از انسان به انسان سرایت می‌کند.
حتی پس از بهبودی افراد، خون یا مایع منی آنها می‌تواند ماه‌ها پس از آن آلوده به ویروس بماند.
این بیماری چطور درمان می‌شود؟
هیچ درمان یا واکسن خاصی برای مقابله با این ویروس وجود ندارد گرچه برخی درمان‌های آزمایشی در دست انجام است.
سازمان بهداشت جهانی می‌گوید طیف وسیعی از فرآورده‌های دارویی، خونی و درمان‌های ایمنی در دست تهیه است.
پزشکان در بیمارستان سعی می‌کنند با دادن مایعات فراوان به بیماران و تزریق خون برای جایگزینی خون از دست رفته، عوارض بیماری را کاهش دهند.
چطور می‌توان مانع سرایت بیماری شد؟
اتحاد جهانی واکسن و ایمن‌سازی توصیه می‌کند که مردم در آفریقا از خوردن و یا تماس با گوشت شکار خودداری کنند.
سازمان بهداشت جهانی می‌گوید که مردم در مناطقی که بیماری شیوع یافته باید از تماس با خوک‌ها خودداری کنند.
مردانی که به این ویروس مبتلا شده‌اند باید به مدت یک سال پس از شروع علائم یا تا زمانی که آزمایش منی آنها دو بار برای وجود ویروس منفی شود از کاندوم استفاده کنند.
افرادی که نزدیکانشان را در اثر این بیماری از دست می‌دهند، هنگام خاکسپاری باید از تماس با بدن آنها خودداری کنند.
سایر اخبار
غیر قابل انتشار: ۰ | در انتظار بررسی: ۰ | انتشار یافته:
پرطرفدار