فیلم سینمایی «شه‌سوار» به کارگردانی حسین نمازی از امروز اکران خود در سینما‌ها را آغاز می‌کند.
فیلم سینمایی «شه‌سوار» از امروز _چهارشنبه بیست‌ویکم شهریور_ و همزمان با روز ملی سینما روی پرده می‌رود؛ این فیلم محصول بنیاد سینمایی فارابی است که با مشارکت بخش خصوصی تولید شده است و توسط مؤسسه شهر فرنگ در سینما‌ها اکران می‌شود و در چهل و دوم جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و با استقبال مخاطبان روبرو شد.
بازیگران فیلم شه سوار
در فیلم کمدی «شه‌سوار»، مهرداد صدیقیان، الناز حبیبی، هادی کاظمی، عباس جمشیدی‌فر، سعید عطایان، ایمان برات‌پور، حافظ نبی‌زاده، مهرناز افلاکیان، میثم رازفر، ناهید استواری، با هنرمندی عزت اله رمضانی‌فر و با حضور امیر دژاکام و گیتی قاسمی ایفای نقش کرده‌اند.
خلاصه فیلم شه سوار
«شه‌سوار» داستان یک عروسی است که انگار قرار نیست هیچ وقت پا بگیرد؛ اما این‌بار ماجرا فرق می‌کند حتی به قیمت پنهان کردن جنازه عموی خانواده!
پوستر فیلم شه سوار
پوستر این فیلم توسط محمد روح‌الامین طراحی شده است و تبلیغات آن برعهده استودیو شهر فرنگ است.
عوامل فیلم شه سوار
عوامل فیلم سینمایی «شه‌سوار» عبارتند از تهیه‌کننده اجرایی: سعید عطایان، مشاور تهیه‌کننده: سعید خانی، مدیر فیلمبرداری: مسعود سلامی، مجری طرح و مدیر تولید: پیمان حجازی، فیلمبردار: حامد اوتادی، تدوین: میثم مولایی، موسیقی: فردین خلعتبری، صداگذاری: آرش قاسمی، طراح گریم: امید گلزاده، طراح صحنه: وحید زارع‌مند، طراح لباس: فاطمه صفری‌زاده، مدیر صدابرداری: امیر عاشق حسینی، جلوه‌های بصری: امیر ولیخانی، اصلاح رنگ و نور: نیما دبیرزاده، برنامه ریز: مسعود میمی، دستیار اول کارگردان: سعید بیات، منشی صحنه: حمیرا نعمت‌اله، جانشین مدیر تولید: شهرام شاهرخ، مدیر تدارکات: محسن قراخانلو، مدیر مالی: داود رواقی، تصویربردار پشت صحنه: شیما رئیسی، عکاس: ریحانه زنگنه.
معرفی فیلم شه سوار
فیلم با نریشنی مبنی بر جمله «به سوار چابکی که سوار اسب میشه، شه‌سوار میگن» آغاز می‌شود؛ اگر فیلم «شادروان» که ساخته قبلی نمازی است را دیده باشید، از همان لحظات ابتدایی فیلم صحنه‌های آشنایی به چشمتان می‌خورد، از آن خانه قدیمی گرفته تا نقش‌آفرینی پسر خانواده با مو‌های فرفری و خانواده‌ای که هرچند بازیگران آن متفاوت‌اند، اما محوریت نقش‌آفرینی آنها یکسان است و بر همین اساس می‌توان گفت به ظاهر این نوع فیلمسازی، تبدیل به نوعی امضا به‌پای آثار حسین نمازی شده است و از سویی شاهدیم که کارگردان فیلم نیز این نکته را تأیید و بیان می‌کند: «چند نکته در شه‌سوار» وجود دارد که باعث می‌شود مخاطب یاد «شادروان» بیفتد؛ من این جغرافیا را خیلی دوست دارم و فیلم دیگرم نیز در همین جغرافیا خواهد بود. دیگری نیز مرگ است. سومین شباهت هم این است که هر دو فیلم در یک مراسم اتفاق می‌افتند.»
شاید بسیاری از افراد ژانر این فیلم را «کمدی-اجتماعی» بنامند، اما هادی کاظمی یکی از بازیگران این فیلم در نشست خبری «شه‌سوار» بر این باور بود که «سعی ما در این فیلم بر خنداندن نبود و یک جا‌هایی از دستمان در می‌رفت. این فیلم کمدی نیست و یک زندگی بود. زندگی هم شامل خنده، گریه، چالش و مسائل مختلف است.»؛ در این میان حتی اگر این فیلم را کمدی و طنز نیز بنامیم، یکی از مهم‌ترین نقاط قوتی که در آن به چشم می‌خورد، آن است که فیلمی خانوادگی است چرا که بر خلاف عمده فیلم‌هایی که این روز‌ها بر پرده سینما است، نه از شوخی‌های دور از اخلاق استفاده شده و نه به مفاهیمی همچون سیاه‌نمایی، خیانت و عشق‌های مثلثی و مربعی! اشاره دارد بلکه خانواده‌ای را به نمایش می‌گذارد که مهم‌ترین تاکیدشان «خانواده» است و در این راستا نمازی تلاش خود را کرده تا فیلمی شریف بسازد.
همانطور که بیان شد، مهم‌ترین تاکید این فیلم بر موضوع خانواده است که این امر در نقاط مختلف داستان نظر مخاطب را به خود جلب می‌کند؛ امروزه یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های مطرح در کشور موضوع ازدواج است و بر همین اساس شاهدیم که نمازی در تازه‌ترین اثر خود این دغدغه اجتماعی را مدنظر قرار داده و در تلاش است با تمام موانع و مسائلی که در فیلم بر سر خانواده می‌آید، مراسم عروسی چند تازه عروس و داماد را برگزار کند که دغدغه‌ای قابل تحسین است؛ نکته دیگر آنکه هرچند داستان فیلم با فراز و فرود‌هایی مواجه است، اما نقطه پایانی و قابل توجه این فیلم احترام به حرف و جایگاه پدر و مادر است و از سویی در این فیلم شاهد تلاش برای حفظ سنت‌ها، آداب و رسوم توسط یک خانواده روستایی هستیم.
از دیگر نقاط قابل توجه در این فیلم، قرار گرفتن دو نوع نگاه در مقابل یکدیگر است؛ زمانی که خانواده‌ای از شهر به این خانواده روستایی می‌پیوندند، تضاد‌هایی در نوع رفتارهایشان به چشم می‌خورد، اما در نهایت و در لحظات پایانی فیلم شاهدیم که خانواده شهری آداب و سنت‌های خانواده روستایی را پذیرفته و حتی به آنها می‌پیوندند و نکته دیگر اینکه شه‌سوار آن است که یک پایان خوش دارد و این نکته را می‌توان وجه تمایز میان این اثر با شادروان دانست؛ در واقع اگر مخاطب شادروانِ حسین نمازی غصه می‌خورد، در شه‌سوار خیالش راحت می‌شود که می‌توان به موقع و از پس تمام سختی‌ها بربیاد.
در پایان می‌توان این‌طور گفت که بسیاری از افراد معتقدند فیلمساز موفق کسی است که هم خودش دغدغه‌مند است و هم نیاز و دغدغه جامعه را می‌شناسد و بر همین اساس حسین نمازی توجه به این دغدغه را در پایان فیلم خود مورد توجه قرار داده است.
سایر اخبار
غیر قابل انتشار: ۰ | در انتظار بررسی: ۰ | انتشار یافته:
پرطرفدار