زیسان: «بادام وحشی» که با نام علمی Sterculia Foetida یا همان استرکولیای فندقی شناخته میشود یکی از میوههای محبوب در بنگلادش است.
به گزارش زیسان، این درخت از شرق آفریقا تا شمال کوئینزلند در استرالیا – استرالیا، بنگلادش، جیبوتی، اریتره، اتیوپی، هند، اندونزی، لائوس، کامبوچیا، کنیا، مالزی، میانمار، عمان، پاکستان، فیلیپین، سومالی، سریلانکا، تانزانیا، تایلند، اوگاندا، یمن، ویتنام و زنگبار پراکنده شده است. نامهای رایج دیگر این گیاه عبارتند از: درخت پون حرامزاده، استرکولیای بزرگ، استرکولیای فندقی، بادام وحشی، درخت پوم، درخت زیتون جاوا، درخت بادام وحشی. این درخت چند منظوره اغلب از طبیعت برداشت میشود و غذاهای محبوب و همچنین داروها و طیف وسیعی از مواد برای استفاده محلی را فراهم میکند.
بادام وحشی یک درخت برگریز جذاب، چتری شکل و پهن است که حدود ۳۵ متر بلندی و ۱۵۰ سانتی متر قطر دارد. این گیاه جنگلی معمولاً در سواحل رودخانهها و سنگهای ماسهسنگ در امتداد سواحل و در بیشهها و مناطق باز رشد میکند. اگرچه با اکثر خاکها سازگار است، اما برای رشد و نمو مطلوب به رطوبت کافی نیاز دارد. پوست خاکستری این درخت صاف است و دارای شیارهای لکهدار قهوهای و اندک است. شاخهها پیچ خورده و معمولاً افقی هستند، شاخههای متعدد و شلوغ به زیبایی انحناء پیدا کرده و انتهای آن با برگهای بزرگ و نخل مانند، آدم را تا حدودی یاد شاهبلوط اسبی انگلیسی میاندازد.
برگها در انتهای شاخهها قرار میگیرند. آنها دارای دمبرگهای های ۱۲۵-۲۳۰ میلی متر هستند. تیغهها نخلمانند و ترکیبی هستند که شامل ۷-۹ برگچه است. برگچهها بیضوی و ۱۰۰ تا ۱۷۰ میلی متر طول دارند و تا حدی نخلمانند هستند. دمبرگها منبع بوی بد گیاه هستند.
به گزارش زیسان؛ گلها به صورت خوشهای به طول ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلی متر چیده شده اند. گلهای سبز یا بنفش بزرگ و تک جنسیتی هستند، زیرا درخت دوپایه است (گلهای نر و ماده روی درختان مختلف یافت میشوند). کاسه گل نارنجی مات است و به پنج کاسبرگ تقسیم میشود که طول هر کدام ۱۰-۱۳ میلی متر است. میوه از چهار تا پنج فولیکول تشکیل شده است. هر فولیکول بزرگ، صاف، قرمز تخم مرغی تقریباً صاف است، هر کدام از اوبویدها (بیضی شکل) تقریباً ۱۰ سانتی متر طول دارد که معمولاً شامل ۱۰-۱۵ دانه است. فولیکولها در زمان رسیدن قرمز رنگ میشوند.
گلها در ماه مارس ظاهر میشوند و برگها بین مارس و آوریل ظاهر میشوند. میوه در ماه فوریه کامل رسیده میشود. دانهها به طول ۲.۵ تا ۳ سانتی متر، سیاه بنفش، مخملی، بیضی یا مستطیلی، و دارای آریلهای ابتدایی زرد مومی شکل کوچک در انتها هستند. دانهها پس از برشته شدن قابل خوردن هستند و طعمی شبیه به شاه بلوط دارند. آنها همچنین حاوی روغنی هستند که برای پزشکی استفاده میشود، در حالی که از چوب آن برای ساخت مبلمان و از پوست آن برای طناب استفاده میشود.