گوسفند لستر؛ گوسفند عجیب ۱۸۰ کیلویی که شبیه یک خرگوش غول‌پیکر است!

گوسفند «لستر مرزی» (Border Leicester) یک نژاد گوسفند بریتانیایی است. این گوسفند پشم دراز است و یک نژاد دو منظوره محسوب می‌شود، زیرا هم برای گوشت و هم برای پشم پرورش می‌یابد. گوسفندان بزرگسال این نژاد مطیع هستند و به سایر مناطق تولید گوسفند از جمله استرالیا و ایالات متحده صادر شده اند.

تاریخچه گوسفند لستر مرزی

به گزارش زی‌سان به نقل از راز بقا، گوسفند «لستر مرزی» در سال ۱۷۶۷ در نورثامبرلند انگلستان ایجاد شد. نام آنها از این واقعیت ناشی می‌شود که زادگاه آنها در نزدیکی مرز اسکاتلند است و پایه آنها «قوچ دیشلی لستر» است. «دیشلی لستر» توسط «رابرت بیکوِل» (۱۷۲۶-۱۷۹۵) با تلاقی نژاد قدیمی «لینکلن شایر» با گوسفند نوع «لسترشایر» ایجاد و پرورش یافت. دیشلی لستر در بین کشاورزان محلی بسیار محبوب شد. جورج و متیو کالی تعدادی از دیشلی لستر‌های رابرت بیکول را خریدند و این نژاد به زودی به دلیل فروش این گوسفندان توسط برادران کالی در دو طرف مرز پیدا شد.

در حدود دهه ۱۸۳۰ دو نوع متمایز از دیشلی لستر در دو طرف مرز در حال توسعه بودند. برادران کالی در حال ترکیب نژادی گوسفندان خود با گوسفند «تیزواتر» (Teeswater) بودند در حالی که سایر کشاورزان در مناطق مختلف در امتداد مرز گوسفندان خود را با نژاد «چِویوت» (Cheviots) با ترکیب می‌کردند. این تنوع نژادی باعث شد که به ترتیب به Bluecaps و Redlegs و ملقب شوند. بسیاری از کشاورزان Redlegs سخت‌تر را ترجیح دادند و در حدود سال ۱۸۵۰ این گونه از دیشلی لستر به عنوان «لستر بوردر» شناخته شد. آنها در قرن نوزدهم یک نژاد نسبتاً رایج در بریتانیا بودند.

ویژگی‌های گوسفند لستر مرزی

به گزارش راز بقا؛ وزن زنده یک قوچ بالغ لستر مرزی در محدوده ۱۴۰ تا ۱۷۵ کیلوگرم و یک میش بالغ ۹۰ تا ۱۲۰ کیلوگرم است. وزن یک میش یک ساله حدود ۶۴ کیلوگرم است. پشم سفید آنها بسیار بلند و مطابق با استاندارد‌های مرینو، چین دار پهن و در حدود ۳۲ تا ۳۸ میکرون است و برای لباس‌های با وزن متوسط ​​تا سنگین استفاده می‌شود. با این حال، این پشم توسط ریسنده‌ها به دلیل چین‌دار و براق بودن مورد توجه قرار می‌گیرد.

گوسفند‌ها معمولاً دو بار در سال، زمانی که طول پشم آنها به حدود ۱۰۰ میلی متر رسیده باشد، پشم‌چینی می‌شوند. بره‌ها به طور متوسط ​​۱.۸ کیلوگرم پشم تولید می‌کنند. بره‌های یک ساله ممکن است در هر دوره پشم‌چینی ۳.۲ کیلوگرم محصول دهند. لستر‌های مرزی ایالات متحده، استرالیا و نیوزلند به ندرت با گله‌های بریتانیایی گشت و گذار می‌کنند. همه گونه‌های لستر مرزی به دلیل مطیع بودنشان شناخته شده اند. آنها شیر خوبی تولید می‌کنند و مادران خوبی با درصد بره زایی حدود ۱۵۰ درصد هستند.

لستر‌های مرزی همگی سفید رنگ با بدنی بلند و مشخص، سینه‌های توسعه‌یافته، دنده‌هایی فنرمانند و پشتی پهن و قوی هستند. بینی این نژاد سیاه و گوش‌ها بزرگ، قائم و هوشیار هستند. رنگ پا‌ها نیز تیره است. سر و پا‌ها باید عاری از پشم بوده و فقط با مو‌های کوتاه سفید پوشیده شده باشد که قیچی کردن را آسان‌تر می‌کند. گوسفندان این نژاد نیز باید دارای بینی رومی مشخصی باشند که بسیار شبیه «چِویوت» کانتری شمالی است.

نقاط قوت کلیدی در ارتباط با «لستر مرزی» وجود دارد که آنها را به یک نژاد عالی برای کشاورزان تبدیل می‌کند. آنها ویژگی‌های مادری بسیار خوبی دارند، به این معنی که آنها خوب مادری می‌کنند و در عین حال بره‌های با کیفیتی تولید می‌کنند. بره‌ها به دلیل سرعت رشد بالا سریعا به بلوغ می‌رسند و از طرف دیگر گوشت مرغوب و مطلوب تولید می‌کنند. این نژاد همچنین مقاوم است و نگهداری و مدیریت آن آسان است.

میش‌های مرزی لستر مرینو با قوچ‌های پشم کوتاه (مانند پول دورست یا ساوت داون) جفت می‌شوند تا بره‌های زبده و سرحال تولید کنند که به سرعت به وزن بازار رشد می‌کنند و شکل لاشه ایده آلی دارند. اکثریت قریب به اتفاق بره‌های استرالیایی که برای گوشت تولید می‌شوند به این روش پرورش داده می‌شوند. اولین انجمن این نژاد در سال ۱۸۸۸ در ایالات متحده تشکیل شد و انجمن لستر مرزی آمریکا تنها نژاد ثبت شده در ایالات متحده است.