باهنر بمبِ انتخاباتی را منفجر کرد!

اصولگرایان خیالشان از فتح اکثریت کرسی‌های سبز پارلمان دوازدهم راحت است، اما این به معنای یکدستی و همگرایی آن‌ها نیست، چه آنکه اختلاف در این اردوگاه بر سر سهم هر تشکل از کرسی‌های مجلس آینده فضا را به سمتی برده است که بعید نیست چند لیست از این اردوگاه بیرون بیاید.

به گزارش خبرآنلاین، هرچند بلاتکلیفی در اردوگاه اصلاح طلبان موج می‌زند، اما در آن سوی دنیای سیاست اصولگرایان با تکیه بر عدم کاندیداتوری چهره‌های شاخص جریان اصلاحات، ردصلاحیت‌های گسترده هیات‌های اجرایی و امید به تکرار ردصلاحیت‌ها از سوی شورای نگهبان امیدوارند اینبار نیز فاتح پارلمان باشند و داور انتخابات دست آن‌ها را به عنوان برنده بالا ببرد.

اصولگرایان البته در مسیر رسیدن به اسفند ۱۴۰۲، دردسر‌ها و درگیری‌های خاص خود را نیز دارند، از سویی برخی چهره‌های آن‌ها انصراف داده یا تصمیم به انصراف گرفته اند و از سوی دیگر تفرقه و تشتت در این اردوگاه که البته مسبوق به سابقه نیز هست، آن‌ها را نگران یک یا چند لیستی شدن در انتخابات اسفندماه کرده است.

چراغ انصراف روشن شد

اولین چراغ انصراف را احمد امیرآبادی فراهانی، نماینده قم درمجلس روشن کرد. او با انتشار اطلاعیه‌ای درباره علت انصراف خود از انتخابات نوشت: «اصرار دلسوزان نظام اسلامی، علما و طلاب ارجمند، خانواده معظم شهدا و ایثارگران، هیات مذهبی و آحاد مختلف مردم از صنف‌های گوناگون و همچنین به جهت خنثی نمودن شایعاتی که از سوی برخی افراد ناآگاه، کم‌اطلاع و بعضا مغرض مطرح می‌شد، مرا بر آن داشت که برای چهارمین بار در انتخابات مجلس شورای اسلامی ثبت‌نام نمایم، که اگر چنانچه میدان از نیرو‌های مردمی و انقلابی خالی بود به روند رقابت‌های انتخاباتی ادامه دهم. اما هم‌اکنون با توجه به این که الحمدلله، تعداد قابل توجهی از افراد و جوانان انقلابی و خوش‌نام در انتخابات اخیر ثبت‌نام نموده‌اند و جلساتی نیز با آنان داشته‌ام و همچنین پس از اعلام نظر مراجع پنج‌گانه و هیئت اجرایی در تایید صلاحیت بنده و بقیه نامزدها، برای روشن شدن تکلیف گروه‌های انقلابی و ائتلاف‌های مختلف استان که به حقیر لطف داشته‌اند، زمینه را برای وفای به‌عهد خود فراهم یافته و اعلام می‌دارم هیچ تکلیفی برای حضور در مجلس آینده ندارم و ترجیح می‌دهم در راستای بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی و به جهت گردش نخبگانی در حکمرانی جامعه اسلامی، از نیرو‌های جوان و انقلابی درکنار افراد مجرب، متعهد و مردمی در قوه مقننه استفاده شود.».

اما بمب خبری امروز را محمدرضا باهنر، دبیرکل جبهه پیروان، منفجر کرد. باهنر که یکی شاخص‌ترین چهره‌های اصولگراست و در انتخابات مجلس دوازدهم هم کاندیدا شده همچنین یکی از شانس‌های سرلیستی محسوب می‌شود، امروز در گفتگویی با ایلنا بیان کرد: «من همین الان به دنبال دلیل متقنی می‌گردم که از انتخابات کنار بروم. اگر کاندیدا هم می‌شوم به دلایل سنی آخرین دوره است. این مسیر را رفتم و هرکاری که می‌خواستم انجام دهم، کردم. واقعیت هم وقتی آمدم، بیشتر داعیه‌ام این است که یک مقدار مشارکت و شور انتخاباتی بالا برود.» این تصمیم به انصراف البته یکباره نیست و باهنر از همان روی که نامش را در لیست کاندیدا‌ها ثبت کرد تاکید داشت در راستای مشارکت افزایی اعلام کاندیداتوری کرده والا دغدغه بازگشت به پارلمان را نداشته است.

اصولگرایان با یک لیست می‌آیند یا چند لیست؟

در این میان، اگر اصلاح‌طلبان بزرگترین مشکل‌شان رد صلاحیت‌ها است؛ اصولگرایان با معضلی به مراتب بزرگ‌تر دست به گریبان هستند و آن مسئله رسیدن به وحدت و ارائه یک لیست واحد است. هربار که تنور انتخابات داغ می‌شود سروکله تشکل‌های فصلی اصولگرایی نیز پیدا می‌شود. یک روز برای ائتلاف و رسیدن به لیست واحد از جمنا رونمایی شد و بعد از شکست، شانا بر سر کار آمد.

شانا هم در نهایت نتوانست راستی‌ها را زیر یک پرچم نگه‌دارد طی ماه‌های اخیر با خط افتراقی در درون خود روبه‌رو و مبنا با محوریت قالیباف رونمایی شد. سازوکاری که مدعی است هدفش وحدت در میان اصولگرایان است، اما مسیری که در آن حرکت می‌کند حکایت گر وحدت گرا بودن نیست.

از سوی دیگر، شورای وحدت نیز که تاکیدش بر وحدت و تک لیستی بودن جریان اصولگراست، این روز‌ها سیگنال‌هایی مبنی بر رسیدن به یک لیست را ارائه کرده است، اما این هشدار را داده است که زیر بار سهم خواهی‌هایی از جنس سهم خواهی‌های سال ۹۸ نخواهد رفت.

اما بزرگترین معضل این روز‌های اصولگرایان، پایداری‌ها هستند که گرچه در انتخابات ۹۸ به لیست وحدت آری گفتند آنهم در مقابل گرفتن سهم زیاد، اما برای انتخابات مجلس دوازدهم به دنبال ساز و کاری جدا هستند؛ و احتمال چند لیستی کردن اصولگرایان را قوت بخشیده اند، آنچنان که مهدی چمران، رئیس شورای ائتلاف تهران با اشاره به این موضوع به فارس می‌گوید؛ «شاید ما اصولگرایان به یک فهرست واحد نرسیم، البته می‌گویم شاید که امیدواریم برسیم، اما آن طرف را تقریبا پیش‌بینی این است که به یک لیست واحد خواهند رسید.» محمدرضا باهنر نیز دو لیستی بودن اصولگرایان درانتخابات اسفندماه را رد نمی‌کند.

سیدعلی یزدی‌خواه، نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی، نیز از ارائه دو لیست توسط اصولگرایان روایت کرده و گفته؛ «به احتمال بسیار زیاد، لیست‌های اصولگرایان برای انتخابات مجلس دوازدهم، از تکثر موجود خارج می‌شود و حداکثر به دو لیست می‌رسد.»

اما همچنان هستند اصولگرایانی که امیدشان به تک لیستی شدن است، آنچنان که محسن پیرهادی، نماینده تهران در مجلس نیز در باره ائتلاف اصولگرایان به خبرآنلاین گفته: «نمی‌شود پیش‌بینی دقیقی کرد. اما به جمع بندی رسیده و درنهایت یک لیست ارائه می‌شود.»

علی کیهانیان، عضو هیات عالی شورای وحدت هم با اشاره به تعدد لیست گفت: «پیش‌بینی می‌شود همه جریان‌های اردوگاه اصولگرایان به یک اجماع مصلحتی و تخصیص سهم مورد تفاهم در تنظیم لیست نهایی پایتخت برسند.»

بچه‌شلوغ‌کن‌ها باز هم زیر میز می‌زنند!

«بازی بهم زن» و «بچه شلوغ کن» این‌ها الفاظی است که در فضای خانواده و زبان عامیانه می‌تواند مصادیق زیادی داشته باشد، اما وقتی پای این القاب به عالم سیاست آن هم در جمع اصولگرایان می‌رسد یک مصداق بیشتر ندارد؛ کافی است این واژه‌ها به زبان بیاید تا همه نگاه‌ها متوجه «جبهه پایداری» شود، طیفی تک رو، اختلاف افکن و البته مهمتر از همه سهم خواه.

هرچند این تشکل در یازدهمین دوره انتخابات مجلس دقیقه ۹۰ با گرفتن سهم تن به ائتلاف داد، اما در انتخابات مجلس دوازدهم به نظر می‌رسد اگر پایداری خیالش از گرفتن سهم در پارلمان راحت نباشد پای میز وحدت نخواهد نشست و بازی را به روال همیشه برهم می‌زند.

هر چند که مجید متقی‌فر، سخنگوی جبهه پایداری انقلاب اسلامی، در گفت‌وگویی با ایرنا سیگنال‌هایی برای رسیدن به وحدت به اصولگرایان فرستاده و گفته بود: «هر چند که اگر فضا به سمت شایسته‌گزینی و انتخاب اصلح رفت، سعی خواهیم کرد با سایر نیرو‌های انقلابی وحدت کنیم؛ در غیر این صورت به حداکثر افراد مشترک در فهرست‌ها برسیم. اگر هم فضا به سمت شایسته‌گزینی نرفت، سعی می‌کنیم شکاف زیاد نشود.»؛ اما، برخی چهره‌های اصولگرا بر این باورند که احتمالا پایداری‌ها با تکیه بر حمایت دولت رئیسی دیگر پای میز وحدت نمی‌نشیند و لیستی جدا خواهد داد. آنچنان که ناصر ایمانی، فعال سیاسی اصولگرا، در این باره به اعتماد گفته: «در این دوره حدس نزدیک به یقین دارم که پایداری‌ها لیست جداگانه از بقیه ارایه می‌دهند و در این ارایه لیست جداگانه بیشتر وزن‌کشی صورت می‌گیرد، اما این موضوع به هیچ‌وجه به معنی پیروزی قطعی جبهه پایداری یا تغییر موازنه سبد آرا به سمت پیروزی این جریان نیست.»

رونمایی از خُرده تشکل‌ها در آستانه انتخابات

در همین روز‌هایی که تمرکز اصولگرایان بر همگرا کردن سازوکار‌های ورود به انتخابات و ارائه تک لیست است، ظهور و بروز حزب‌ها و تشکل‌های جدید از دل این اردوگاه کار را برای آنان سخت‌تر کرده است. یک روز سر و کله جریانی به نام شریان با محوریت مهرداد بذرپاش پیدایش می‌شود و روز دیگر حسین الله کرم، از تشکیل حزبی به نام رزما خبر می‌دهد. تشکل‌های که هر چند کوچک باشند، اما کار را برای رسیدن به وحدت و یک لیست نهایی دشوار می‌کند؛ چرا که هر کدام از این تشکل‌های نوپا که با حضور چهره‌های شناخته شده ایجاد شده، طلب سهم می‌کنند و به راحتی حاضر به عقب نشینی از انتخابات نیستند.

چالش سرلیستی در میان اصولگرایان

در کنار چالش لیست واحد در انتخابات اسفندماه، اصولگرایان با چالش سرلیستی نیز روبرو هستند. قالیباف، باهنر و اقاتهرانی گزینه‌های اصلی سرلیستی در صورت رسیدن به تک لیست هستند. در این میان گرچه کناره گیری باهنر می‌تواند باعث شود قالیباف و اقاتهرانی نفسی راحت بکشند، اما بازهم این احتمال وجود دارد که قالیباف زیر بار لیستی با سرلیستی آقاتهرانی نرود و بالعکس. قالیباف البته پیشاپیش به استقبال چنین شرایطی رفته است. رئیس مجلس، که به مناسبت بزرگداشت روز دانشجو به دانشگاه آزاد اسلامی علوم و تحقیقات تهران رفته بود، در پاسخ به دانشجویان هم‌فکر خود که در جلسه حضور داشتند گفت: «به من می‌گویید لیست انتخابات شورای ائتلاف چطور نوشته می‌شود، منِ محمدباقر قالیباف که با لطف مردم تهران نمایندگی آن‌ها را برعهده دارم و ۱۲ سال سابقه نوکری آن‌ها را داشتم اگر در سال ۹۸ اسم خودم را می‌نوشتم و ۲۹ نفر دیگر را براساس سلیقه خودم داشتم و می‌گفتم من به هیچ گروهی وابسته نیستم تمام آن لیست به مجلس راه پیدا می‌کرد، اما من چنین کاری نکردم و قدرت‌طلبی نکردم.»

هر چند قالیباف از عدم قدرت طلبی در انتخابات سال ۹۸ سخن گفت، اما این پالس را هم به هم قطاران خود داد که می‌تواند برای انتخابات پارلمان دوازدهم یک لیست واحد ارائه کند. از سوی دیگر، محسن کوهکن، فعال سیاسی اصولگرا، نیز با اشاره به احتمال چند لیستی شدن اصولگرایان و چالش سرلیستی گفته بود: «ما خدمت آقای باهنر هستیم و بنده هم در این دوره در حوزه انتخاباتی خودم (لنجان) ثبت نام نکردم و در تهران نامزد شده ام و طبیعی است که در انتخابات تلاش کنیم، اما نه تلاش و دعوت به خود بلکه تلاش و دعوت به معیارگرایی تا از دل معیار‌ها افراد توانمند و کارآمد بتوانند انتخاب شوند. الان تا این لحظه نمی‌توانیم به صورت قاطع اعلام کنیم به چند لیستی می‌رسیم، چون ایده آل ما نیست و می‌خواهیم به لیست واحد برسیم، اما اگر خدایی ناکرده به چند لیستی برسیم خب طبیعی است که آقای باهنر به واسطه توانمندی و تجربه‌ای که دارد برای مجلس گزینه‌ای خوب و مطلوبی است و در هر مجموعه‌ای که باشد قطعا می‌توانند این قضاوت را کنند که چنین فردی (باهنر) حضورش در مجلس تاثیر گذار خواهد بود و با سرلیستی و حضورش در لیست همراهی خواهند کرد.»

به نظر می‌رسد که اصولگرایان شاید در غیاب رقیب همیشگی، پیروزی را از آن خود بدانند، اما کار راحتی برای رسیدن به کرسی‌های سبز بهارستان ندارند و اختلافات این جریان در آستانه انتخابات می‌تواند مشکلات زیادی را برای آنان ایجاد کند.