یک مطالعه جدید از جامعه غدد درون ریز نشان میدهد که سطوح بالاتر تستوسترون میتواند خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را در مردان ۶۵ سال یا کمتر که دارای اضافه وزن یا چاقی هستند، کاهش دهد. با این حال، به نظر نمیرسد که این موضوع برای مردان بالای ۶۵ سال نیز صدق کند.
این مطالعه که هنوز در یک مجله معتبر منتشر نشده است، در نشست سالانه انجمن غدد درون ریز ۲۰۲۴ در بوستون ارائه شد.
محقق ارشد Mahesh Umapathysivam از دانشگاه آدلاید در استرالیا، در بیانیهای اشاره کرد که تیم تحقیقاتی میخواهند رابطه میان تستوسترون و خطر دیابت نوع ۲ را در طیف وسیعی از سطوح مختلف این هورمون مشخص کنند. آنها همچنین قصد داشتند تعاملات بین تستوسترون و عوامل خطر دیابت را در میانسالی و در مردان مسن مورد بررسی قرار دهند. وی افزود: غلظت پایین تستوسترون خون یک عامل خطر مستقل برای ابتلا به دیابت نوع ۲ است و سطوح بالای تستوسترون در برابر ابتلا به این بیماری از بدن محافظت میکند.
این تیم دادههای گروهی از مردان ۳۵ تا ۸۵ ساله که در شهر آدلاید زندگی میکردند را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
این مطالعه خاص ۱۳۱۵ مرد را بررسی کرد که هیچ یک از آنها در ابتدای مطالعه درمان تستوسترونی، سابقه دیابت یا سرطان نداشتند. پس از پنج سال، ۱۱۰ نفر از این افراد به دیابت نوع ۲ مبتلا شدند.
محققان در این میان عوامل موثر بر خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را نیز در نظر گرفتند. این عوامل شامل استعمال سیگار، مصرف الکل، سن، اندازه دور کمر، سابقه خانوادگی دیابت، سطح قند خون، مصرف دارو و فعالیت بدنی گزارش شده از جانب خود افراد بودند.
محققان گزارش کردند که غلظت تستوسترون خون با خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ مرتبط است. به طور خاص، آنها اظهار داشتند که هر چه سطح تستوسترون خون مردان بالاتر باشد، خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ قبل از سن ۶۵ سالگی نیز کاهش مییابد.
محقق ارشد Umapathysivam گفت: یافتهها نشان میدهند که غلظتهای بالاتر از تستوسترون خون با کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ در ارتباط هستند. در مقابل، هیچ رابطه مشخصی میان سطح تستوسترون خون و خطر دیابت در مردان بالای ۶۵ سال مشاهده نشد. حفظ وزن در محدوده مناسب، ورزش منظم و پرهیز از مصرف الکل به نگهداری سطح طبیعی تستوسترون در اکثر مردان و همچنین پیشگیری از دیابت نوع ۲ کمک میکند.
دکتر استیو گندرون، متخصص ایمونولوژی و غدد درون ریز و همینطور بنیانگذار وب سایت سلامتی Mindful Living Choice، توضیح میدهد که تستوسترون مردان به طور طبیعی با افزایش سن کاهش مییابد. بدین ترتیب آنها با نزدیک شدن به ۶۵ سالگی دیگر هورمون کافی برای جلوگیری از دیابت نوع ۲ را در اختیار ندارند. در واقع مردان مسن اغلب روز به روز با مشکلات سلامتی بیشتری رو به رو میشوند. درست مانند این که تستوسترون قهرمان ما اکنون در برابر گروهی شرور شامل بیماریهای قلبی و عروقی، کاهش توده عضلانی و ضعف قرار گرفته است. این امر باعث میشود که تستوسترون نتواند به تنهایی با دیابت مبارزه کند.
توانایی بدن برای پاسخ به تستوسترون نیز ممکن است با افزایش سن تضعیف شود. تصور کنید که سعی میکنید ایستگاه رادیویی مورد علاقه خود را تنظیم کنید، اما سیگنال همچنان مبهمتر میشود. به بیان دیگر حتی اگر تستوسترون کافی هم وجود داشته باشد، بدن ممکن است سیگنال ارسال شده را دریافت نکند.
گندرون افزود: بسیار مهم است که مردان پیش از تصمیم گیری در مورد مصرف مکملهای تستوسترون با پزشک معالج یا داروساز خود مشورت کنند. وی گفت: در حالی که تستوسترون ممکن است به مردان جوان کمک کند تا از دیابت نوع ۲ جلوگیری کنند، اما این تنها بخشی از معادله است.
در واقع نه تنها کاهش سطح تستوسترون پس از ۶۵ سالگی به واسطه ماهیت فیزیولوژیک طبیعی بدن رخ میدهد، بلکه وجود بیماریهای همراه و تغییرات متابولیک مرتبط با سن که بر حساسیت به انسولین تاثیر میگذارند نیز بر این روند اثرگذار هستند.
گفتنی است که مردان سالم نباید به طور خودسرانه اقدام به مصرف مکملهای حاوی تستوسترون کنند، مگر اینکه از نظر بالینی سطح تستوسترون آنها پایین تشخیص داده شود و علائم کمبود را هم تجربه کنند. مشورت با پزشک متخصص که مراقبتهای مبتنی بر راهنما را دنبال میکند، همواره امری ضروری است تا مسیر اقدام مناسب برای هر بیمار به صورت منحصر به فرد تعیین شود.
تستوسترون در فرآیندهای متابولیک، از جمله متابولیسم گلوکز و چربی، نقش حیاتی دارد. سطوح بالای تستوسترون میتواند حساسیت به انسولین را بهبود ببخشد و توده چربی را کاهش دهد که هر دو از عوامل مهم در پیشگیری از دیابت نوع ۲ به شمار میروند.
این موضوع با یافتههای مطالعه کنونی مطابقت دارد و تایید میکند که سطوح بالاتر تستوسترون در برابر ابتلا به دیابت در مردان زیر ۶۵ سال محافظت ایجاد میکند.
گندرون اضافه میکند که حفظ یک سبک زندگی سالم همچنان بهترین گزینه پیش روی همه آقایان است. این توصیه به معنای فعال ماندن از نظر فیزیکی، پیروی از یک رژیم غذایی متعادل، معاینات پزشکی منظم و از همه مهمتر کنترل استرس است. مجموعه این موارد سبب میشود تا با موفقیت بیشتری بتوان از بیماریهای مزمن از جمله دیابت در امان باقی ماند.
منبع: عصر ایران