«تاردیگرید» یا خرس آبی؛ هیچ چیز در جهان نمی‌تواند این موجود را از بین ببرد!

ظاهراً برخی از خرس‌های آبی (Tardigrades) حتی می‌توانند نور شدید UV را شکست دهند. ممکن است دلیل این امر سازگاری با گرمای تابستان در هند باشد. رنگدانه‌های مخصوص زیر پوست، اشعه‌های مضر را در این آبزیان خنثی می‌کند.

به گزارش «زی‌سان» به نقل از راز بقا، خیلی از ما خود را طرفدار تاردیگرید‌ها می‌دانیم. حشره‌های میکروسکوپی که در واقع اصلاً حشره نیستند، بلکه گروه خاص خودشان با بیش از ۱۰۰۰ عضو را دارند.

این موجودات به‌رغم جثه کوچکشان به طرز باورنکردنی مقاوم هستند: طول آنها از ۰.۵ تا ۱ میلی‌متر متغیر است.

خرس‌های آبی در انواع شرایطی که واقعاً باید آنها را عذاب بدهد، زنده می‌مانند. آنها اساساً در همه جای زمین یافت می‌شوند.

تقریباً هیچ‌چیز این موجودات را نمی‌کشد، به جز انفجار‌های فوق‌العاده شدید اشعه ماوراء بنفش (UV) که برای اکثر موجودات مرگبار است. البته بهتر است بگوییم این‌طور به نظر می‌رسید، تا اینکه محققان با بررسی برخی از آنها در هند، متوجه شدند که احتمالا این موجودات حتی به مقادیر حیرت آور UV در سطح میکروب‌کش هم اهمیتی نمی‌دهند.

دانشمندان به این نتیجه رسیدند، موجودی که با آن روبه‌رو شده بودند، عضوی جدید از این گروه است. درنتیجه آنها تعدادی خرس آبی را جمع‌آوری کردند و آنها را به آزمایشگاه آوردند تا ببینند چه چیزی می‌توانند تحمل کنند.

دانشمندان دریافتند که پس از اینکه نوعی از خرس آبی به نامِ “Hypsibius exemplaris tardigrades” را در معرض دوز‌های بسیار بالای نور UV برای حدود ۱۵ دقیقه قرار دادند، طی ۲۴ ساعت آینده مُردند.

با این حال، هنگامی که آنها همان انفجار‌ها را به سمت تاردیگرید‌های قهوه‌ای مایل به قرمز نشانه رفتند، هیچ اتفاق نیفتاد! این انسان‌ها حتی شدت UV را چهار برابر کردند و خرس‌های آبی را به مدت ۳۰ روز ردیابی کردند و دیدند که اکثریت آنها (۶۰ درصدشان) هنوز خوب بودند!

تاردیگرید‌ها چطور در برابر اشعه UV زنده می‌مانند؟

هنگامی که محققان خرس‌های ابی را زیر میکروسکوپ فلورسانس معکوس بررسی کردند، دریافتند که وقتی آنها در معرض نور UV قرار می‌گیرند، آبی می‌شوند. فرضیه محققان این است که این تاردیگرید‌ها رنگدانه‌های واکنش‌پذیرِ «فلورسنت» را در زیر پوست خود حمل می‌کنند و در صورت لزوم به کار می‌برند تا نور UV را به نور ساده و خوش‌خیم آبی تبدیل کنند.

ممکن است این توانایی به عنوان یک پاسخ تکاملی به گرمای اغلب شدید در جنوب استوایی هند پدیدار شده باشد. این مطالعه می‌گوید که سطح معمولی UV روز تابستان در این منطقه حدود ۴ کیلوژول در هر متر مربع است.

رنگدانه‌های واکنش‌پذیر فلورسنت در حیوانات دیگر مانند طوطی‌ها، عقرب‌ها، آفتاب‌پرست‌ها و قورباغه‌ها و سایر حیوانات - یافت شده است، بنابراین کاملاً جدید نیست.

به عنوان مثال، در طوطی‌ها فرض می‌شود که اتوفلورسانس در تغییر رنگ در طول مراسم جفت گیری نقش دارد. با این حال، با کمال تعجب، به نظر می‌رسد تاردیگرید‌ها با استفاده از آن برای محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش، از آن استفاده غیرعادی می‌کنند.