کاربرد عجیب زشت‌ترین دماغ جهان؛ بینی میمون‌های پروبوسیس ابزار جذابیت جنسی آنهاست!

 بینی بزرگ‌شده عجیب‌وغریب میمون‌های پروبوسیس نر مانند یک شیپور عمل می‌کند و آنها را قادر می‌سازد تا صدا‌های بسیار بلندی تولید کنند که ماده‌ها را جذب و رقبا را مرعوب می‌کند. با ما همراه باشید تا با تاثیر بینی این گونه از پستانداران بر جفت‌گیری بیشتر آشنا شوید.

به گزارش «زی‌سان» به نقل از راز بقا، محققان حدس می‌زدند که این بینی بزرگ باید در جفت‌گیری و تسلط میمون‌های نر پروبوسیس نقش داشته باشد، اما تا امروز شواهدی مبنی بر هدف دقیق و نحوه عملکرد آن مبهم بوده است.

کاترین بالویا (Katharine Balolia) از دانشگاه ملی استرالیا در کانبرا می‌گوید: «هیچ میمون دیگری چنین بینی بزرگی ندارد.» آن بینی به نشانه سلامت و تسلط این موجود تبدیل شده است. ماده‌ها آن را جذاب و میمون‌های نر دیگر آن‌را تهدیدکننده روابط جنسیِ خود می‌دانند.»

بالولیا و همکارانش تجزیه و تحلیل دقیقی از آناتومی جمجمه میمون‌های پروبوسیس انجام دادند و ساختار بینی آنها را با سه گونه دیگر از دنیای قدیم مقایسه کردند: میمون‌های آبی (blue monkeys)، میمون‌های کینگ کلوبوس (king colobus monkeys) و ماکاک‌های خرچنگ‌خوار (crab-eating macaques).

آنها دریافتند که روزنه بینی در میمون‌های پروبوسیس نر ۲۹ درصد بزرگتر از همتایان ماده‌شان است. برای سه گونه دیگر تفاوت بین دو جنسیت بین ۷ تا ۱۵ درصد بود.

تفاوت‌های بزرگ‌تر در برخی ویژگی‌های بدنی بین جنس‌ها می‌تواند نشان دهد که «انتخاب جنسی» در کار بوده است.

مهم‌تر از همه این‌‎که این آناتومی بینی تنها زمانی به اندازه کامل خود می‌رسد که مردان از نظر جنسی بالغ شوند. نر‌های جوان تنها زمانی که بینی‌های آنها به طور کامل رشد کرده است، گروه‌هایی را با چند ماده تشکیل می‌دهند و شواهدی را ارائه می‌دهند که نشان می‌دهد این عضو بدن برای جفت‌گیری موفق بسیار مهم است.

بالولیا می‌گوید که میمون‌ها به خاطر تماس‌هایی که به جای دهان با بینی‌شان انجام می‌دهند، معروف هستند. او می‌گوید: «شکل حفره بینی به این حیوانات اجازه می‌دهد تا مانند یک اتاقک اکو کار کند. آنها از حفره بینی برای ایجاد صدا و رزونانس استفاده می‌کنند و سپس بافت نرم را صاف می‌کنند و از بینی خود مانند شیپور استفاده می‌کنند.»

به گزارش راز بقا، تیم تحقیقاتی حدس می‌زند که چنین بینی‌های متمایزی احتمالا به دلیل جنگل انبوهی که میمون‌ها در آن زندگی می‌کنند تکامل یافته باشد، که یعنی که توانایی برقراری تماس‌های از راه دور در آن مهم است.

بالولیا می‌گوید، میمون‌های بینی‌دارز ماده به احتمال بسیار زیاد در همه سال‌ها شروع به انتخاب جفت‌هایی با بینی‌های بزرگ کرده باشند، چرا که این امر نشانه سلامت و تسلط آنها بود. این امر باعث تکامل بینی‌های بزرگ‌تر می‌شد.

«این بینی شاید مانند دم طاووس باشد؛ مدام بزرگ و بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود تا اینکه به اندازه مسخره‌ای بزرگ می‌شود و در نهایت آن‌قدر بزرگ می‌شود که دیگر نتواند از آن بزرگ‌تر شود.»

پس آیا باید باز هم منتظر بزرگ‌تر شدن بینی میمون‌های پروبوسیس باشیم؟!