از قدرت پهپادی ایران جهان چشمهای را در جنگ اوکراین و نبرد وعده صادق دید، اما نکته مهمتر تولید و ساخت جنگنده فوق پیشرفته نسل پنجم است.
در سال ۲۰۱۷ تصاویری از جنگندهای مهیب و ترسناک منتشر شد که جهان را به شوکی بزرگ فرو برد. رونمایی از قاهر۳۱۳ که تحلیلهای متفاوتی در مورد این جنگنده چه در ایران و چه در خارج از ایران دیده شد.
تصاویری که دیده شد بسیار شبیه یک جنگنده بود چیزی که اصلا و مطلقا ماکت نبود شاید در آیندهای نزدیک پرواز این پرنده مخوف را در آسمان کشورمان ببینیم.
چشمگیرترین قسمت قاهر ۳۱۳ بالهای شکسته این جنگنده ایرانی است، شکلی به شدت متفاوت و عجیب که دوستداران صنعت هوانوردی را یاد پروژه بال شکسته بویینگ میاندازد.
در صورتی که بالهای پرنده به سمت بالا باشد مانورپذیری بهتری را برای آن به ارمغان میآورد و در صورتی که این طراحی معکوس و به سمت پایین باشد ثبات پذیری بیشتر را به خلبان هدیه میکند.
باید یک نکته مثبت را در این طراحی این جنگنده ایرانی یادآور شد و آنهم جسارت و شجاعت این طراح است که طرحی متفاوت را یه رخ بیننده کشیده است.
نکته مهم این است که در جنگندهها و اصولا پرندهها سیستم هدایت با رایانه انجام میشود و چیزی به نام کنترل دستی وجود ندارد، اما در اطلاعاتی که از جنگنده ما دیده میشود این امر به صورت دستی وجود دارد که به شدت از رقبای گردن کلفت خود عقب میماند البته باید به این نکته هم اذعان داشت که ایران توانایی ساخت چیپستهای الکترونیکی و تراشههای مهم صنعت هوانوردی را در این سطح ندارد.
نکته بعدی هوشمند بودن جنگندههای مدرن و نسل پنجم است که قاهر با وجود دستی بودن به سختی میتواند جایی در این میان باز کند البته تا زمانی که پرواز انجام نشود نمیتوان به قطعیت رسید که پرنده وطنی چقدر توانمند است. طراحی قاهر را باید ترکیبی از بویینگ و جی۲۰ چینی دانست.
قاهر اینطور که گفته میشود از موتورهای اف ۵ تایگر استفاده میکند که البته با توجه به ازدیاد این موتورها در انبارهای ایران و آشنایی کامل با فناوری این موتورها انتخاب درستی بوده است.
مهندسان ایرانی به شدت به موتورهای سری جی اف ۵ آشنا هستند و با مهندسی معکوس در سالهای جنگ و پس از آن انتخاب هوشمندانهای را برای جنگندهای با وزن و جثه تایگر در نظر گرفتند و میتوان گفت با وجود قدیمی بودن این پیشرانهها ولی کاملا انتخاب هوشمندانه و عالی بوده است.
قاهر۳۱۳ قرار است جنگنده کوچک و سبکی باشد که به بدنه نیروی هوایی ایران کمک کند پس قیاس آن با اف۳۵ و اف ۲۲ کار بیهوده و غلطی است. حمل سلاحهای نسبت کم با توجه به فیزیک این جنگنده ایرانی کاملا منطقی است و قرار است قاهر در ارتفاع پایین و ساختار دفاعی به ایران کمک کند.
دماغه کوچک قاهر به ما نشان میدهد که خبری از رادار قدرتمند نیست که البته با توجه به رهگیر بودن آن این امر هم منطقی است که در سری میگهای روسی هم این امر را شاهد بودیم.
نکته دوم ورودیهای هواست که به شکل مستقیم است و اهالی فن به خوبی میدانند که زمانی که جنگنده جریان مستقیم در دهلیزهای خود داشته باشد عملا خیلی مانورپذیر و پنهان کار نخواهد بود. به صورت عرف در هواپیماهای رادار گریز دهلیزهای هوا به شکل اس شکل است که همین امر اعتراف اسرائیلیها را به همراه داشت که به هیچ عنوان نگران جنگنده ایرانی نیستیم.
اما نکته اینجاست که ایران همیشه چراغ خاموش حرکت کرده است و نشان داده است که کشوری است که میتواند از پس تحریمها بر بیاید و ناوگان هوایی خود را به روز نگه دارد و حتی تغییرات عمده و جدی روی آن اعمال کند. به طور مثال حمل موشکهای روسی بر روی تامکتهای ایرانی تعجب جهانیان را برانگیخت و پیشرفت خارق العاده صنعت پهپادی ایران سیلی محکمی به غرب و دشمنان ایران زد.
با وجود جنگ اوکراین و کمکهای ایران به روسیه اعتماد محکمی بین ایران و روسیه بوجود آمده است و احتمال این وجود دارد که روسهای قسمتی از تکنولوژی هوایی خود را در اختیار ایران قرار دهند و شکست در پروژههای هوایی به هیچ عنوان چیز عجیبی نیست. امریکا تا به امروز بیلیونها دلار خرج طرحهای هوایی خود کرده است و ایران در مسیر درستی از تاریخ قرار دارد و با کمک روسهای این پیشرفت سرعت بیشتری خواهد گرفت.
منبع: اقتصاد ایران