مهدی زارع نوشت: گزارش مرکز ملی اطلاعات زلزله سازمان زمین شناسی ایالات متحده نشان میدهد که منطقه شمال شرقی آمریکا بیش از ۲۰۰۰ زمین لرزه ثبت شده را از ۱۷۰۰ میلادی تجربه کرده است.
زلزله با بزرگای ۴.۸ در نیوجرسی روز جمعه ۵ آوریل ۲۰۲۴ در ساعت ۱۰:۲۳ صبح خسارت عمدهای در پی نداشت. در شهر نیویورک اوایل سال ۲۰۲۴ زلزله دیگری به بزرگای ۱.۷ در نزدیکی آستوریا، کوئینز در ماه ژانویه ۲۰۲۴ حس شد. نیویورک که در ورقه آمریکای شمالی قرار دارد و به طور کلی در مقایسه با مناطقی که در امتداد مرزهای فعال ورقههای زمینساختی به ویژه در غرب آمریکا و در کالیفرنیا قرار دارند، رویدادهای لرزهای کمتری تجربه میکند.
زلزله روز جمعه ۱۷-۱-۱۴۰۳ (۵ آوریل۲۰۲۴) با بزرگای ۴.۸ و ژرفای ۵ کیلومتر در پهنهای پر جمعیت رخ داد به نحوی که حدود ۱۸ میلیون نفر در نیویورک و اطراف آن آن را حس کردند و در شهر نیویورک با ۱.۱ میلیون ساختمان و ۹ میلیون نفر جمعیت به ویژه در ساختمانهای بلند این زلزله با شدت قابل ملاحظهای حس شد.
فعالیت لرزهای در ناحیه بزرگتر شهر نیویورک در امتداد چندین گسل با روند شمال شرقی- جنوب غربی متمرکز است که به نظر میرسد گسل {راماپو} فعالترین آنها باشد. سه نیروگاه هستهای در ایندین پوینت، نیویورک، در نزدیکی گسل راماپو قرار دارند. بر اساس گزارش سازمان زمین شناسی ایالات متحده د در سال ۱۹۸۵ُ پروفیلهای انعکاس لرزهای با وضوح بالا در خلیج نیویورک، گسل بایت Bight را نشان داد که به طول ۵۰ کیلومتری از انتهای جنوبی خود به جهت شمال-شمالشرق ادامه دارد.
زیر لانگ آیلند جابجایی، که به طور مداوم به سمت غرب است، برآمدگی را کاهش میدهد و نشان دهنده یک گسل در حال جنبایی است. شیب گسل نزدیک به عمودی است. بیشینه تغییرات جابه جایی در صفحه گسل ۱۰۹ متر و در دشت ساحلی در امتداد ساحل شرقی شناخته شده است. چینه شناسی لرزهای حرکت را بر روی گسل بین کرتاسه پسین (۹۵ میلیون سال قبل) تا الیگوسن میانی (۳۰ میلیون سال قبل.) نشان میدهد ولی شواهد فعالیت کواترنر مبهم است.
شمالشرق ایالات متحده در یا نزدیک یک مرز ورقه فعال لرزه زمینساختی قرار ندارد. موقعیت زمین ساختی امروزی منطقه یک حاشیه ورقه قارهای منفعل و کمتر جنبا را نشان میدهد نزدیکترین مرزهای ورقه فعال عبارتند از خط الراس آنتیک میانی در شرق، سامانه فرورانش/تراگذر در امتداد حاشیه غربی آمریکای شمالی به سمت غرب، و مرز شمالی ورقه کارائیب در جنوب. همه این مرزهای ورقهها در چندین هزار کیلومتری شمال شرق ایالات متحده قرار دارند. آخرین فعالیت زمینساختی در تاریخ زمینشناختی در این منطقه مربوط به جدایی تریاس آمریکای شمالی از آفریقا است که در آخر مزوزوئیک رخ داده است. این فعالیت با سنگهای آذرین موجود در حوضههای مزوزوئیک کانکتیکات و نیوآرک، در سری ماگمای کوههای وایت در نیوانگلند، در تپههای مونتریان Montregian در جنوب کبک کانادا، و در امتداد زنجیره کوههای دریایی نیوانگلند مشخص میشود. در گذشتههای دورتر زمین شناختی، این منطقه حداقل دو برخورد و شکاف قارهای را تجربه کرده است.
در حالی که لرزه خیزی امروزی در شمال شرق آمریکا در مقایسه با بیشتر مرزهای ورقهها بسیار کم است، البته پایداری آن و پتانسیل آن برای ایجاد زلزلههای مخرب آن را موضوع پژوهشهای علمی و نگرانی عمومی میکند. نیروهایی که باعث ایجاد زمین لرزه در این منطقه میشوند، ویژگیهای زمین شناختی /زمین ساختی از نظر لرزهای چقدر فعال هستند؟ پتانسیل زمین لرزههای بزرگ آینده چیست؟
برای درک پدیدههای زلزله در منطقه نیویورک، ارائه تصویر این منطقه در زمینه فعالیت زلزله در سراسر شمال شرقی ایالات متحده مفید است. پایش زلزلههای دستگاهی در اوایل شده ۱۹۰۰ آغاز شد و گزارشهای منظم زمینلرزههای دستگاهی ثبتشده از سال ۱۹۳۸ با شروع انجمن لرزهنگاری شمال شرقی آغاز شد. رصدخانه از سال ۱۹۶۲ تا دهه ۱۹۷۰ با شبکههای منطقهای کنونی تقویت شد.