کارشناس آب: سفره‌های آب زیرزمینی در مرحله خطرناک

یک کارشناس حوزه آب گفت: تمامی سفره‌های آب زیرزمینی از مرز‌های قابل تحمل عبور کرده بنابراین هر گونه بارگذاری اضافی برای سفره‌های آب زیرزمینی حتی در دشت‌های غیر ممنوعه بسیار خطرناک است.

عباسقلی جهانی در ارزیابی افزایش حفر چاه در کشور اظهار داشت: در حال حاضر تمامی سفره‌های آب زیرزمینی از مرز‌های قابل تحمل عبور کرده بنابراین هر گونه بارگذاری اضافی برای سفره‌های آب زیرزمینی حتی در دشت‌های غیر ممنوعه بسیار خطرناک است.

وی افزود: طرح تعادل بخشی برای این در دستور کار قرار گرفت که میزان برداشت را کاهش دهند، زیرا بارگذاری جدید مسئله کم آبی و فشار به منابع آبی زیرزمینی را تشدید می‌کند، اما تاکنون فشار بر این منابع زیرزمینی به میزان قابل ملاحظه‌ای کم نشده است؛ بنابراین بارگذاری جدید اعم از حفر چاه اوضاع را خطرناک‌تر می‌کند، هرچند به خاطر مشکلات کاهش بارندگی و آورد‌های رودخانه‌ها و نگرانی بابت تامین آب شرب منجر به این شده که در تعدادی از دشت‌های بزرگ شهر‌های بزرگ مبادرت به حفر چاه شده است.

این کارشناس حوزه آب با ابراز امیدواری از اینکه وضعیت بارندگی به گونه‌ای شود که اگر حتی چاه‌ها حفر هم شده؛ به بهره برداری نرسند، گفت:، اما اگر برداشت از آب چاه‌ها صورت گیرد و اجبارا به این کار تن در دهیم بحران تشدید می‌شود هرچند این چاه‌ها برای توسعه کشاورزی نیست و جهت تامین آب شرب حفر شده‌اند. 

وی یادآور شد: وقتی آب سطحی کاهش پیدا می‌کند باید فکر جایگزین باشند و این جایگزین حفر چاه است هرچند مناسب نیست و ظاهرا چاره‌ای هم جز این وجود ندارد.

جهانی در ادامه با اشاره به اجرای پروژه‌های تعادل بخشی گفت: باید عملکرد و تاثیرگذاری پروژه‌های تعادل بخشی به بحث گذاشته شود و با شاخص‌های قابل اندازه گیری ارزیابی شود، ممکن است در دشتی تعادل بخشی شرایط را بهبود داده باشد، اما به طور کلی این پروژه‌ها جوابگوی بحرانی که روبرو هستیم؛ نیستند. 

وی خاطرنشان کرد: برای تعادل بخشی؛ حکمرانی دستوری کارساز نیست، زیرا در نهایت برای کاهش برداشت آب؛ ذینفعان باید قانع شده و همکاری کنند و در تصمیم گیری‌ها مشارکت کنند.

این کارشناس حوزه آب تاکید کرد: باید یک تعامل و اعتماد بین جامعه بهره بردار و دولت ایجاد شود، باید چاره اندیشی شود و همکاری، مشارکت و جلب اعتماد بهره بردار باید در برنامه ریزی‌ها اعمال شود چراکه افت آب زیرزمینی؛ منابع آبی را از حیز انتفاع خارج و به تمدن کشور نیز آسیب وارد می‌کند و آثار تاریخی و سازه‌ها هم با فرونشست از بین رفته و تمدن هم با چالش مواجه می‌شود.

منبع: ایلنا