چرا مردان با نعوظ از خواب بیدار می‌شوند؟

نویسنده: سرخیو دیز آلوارز_ مدیر بیمارستان Maitland و Kurri Kurri، دانشگاه نیوکاسل: نعوظ صبحگاهی آلت تناسلی یا همان طور که از نظر پزشکی شناخته می‌شود، "حالت برافراشته شبانه آلت تناسلی" نه تنها یک پدیده فیزیولوژیکی جالب است، بلکه می‌تواند چیز‌های زیادی در مورد عملکرد جنسی بیمار به ما بگوید.

به گزارش رازبقا؛ نعوظ صبحگاهی آلت تناسلی بر همه مردان تأثیر می‌گذارد، حتی مردان در رحم مادر و کودکان پسر نیز چنین چیزی را تجربه کرده‌اند. همچنین برخی دانشمندان نیز معتقدند که زنان نیز چنین حسی را برخی اوقات تجربه می‌کنند.

چه چیزی باعث نعوظ می‌شود؟

نعوظ آلت تناسلی در پاسخ به اثرات پیچیده سیستم عصبی و سیستم غدد درون ریز (غده‌هایی که هورمون‌ها را در سیستم ما ترشح می‌کنند) روی رگ‌های خونی آلت تناسلی مرد رخ می‌دهد.

هنگامی که از نظر جنسی تحریک می‌شود، پیامی در مغز شروع می‌شود و پیام‌های شیمیایی را به اعصابی که رگ‌های خونی آلت تناسلی را تامین می‌کنند ارسال می‌کند و اجازه می‌دهد خون به داخل آلت تناسلی برود. خون در ماهیچه‌های آلت تناسلی به دام می‌افتد که باعث انبساط آلت و در نتیجه نعوظ می‌شود.

همین مکانیسم می‌تواند بدون دخالت مغز، در یک عمل رفلکس کنترل نشده که در نخاع است، رخ دهد. این توضیح می‌دهد که چرا افراد مبتلا به آسیب نخاعی هنوز هم می‌توانند نعوظ داشته باشند و چرا شما می‌توانید در زمانی که از نظر جنسی تحریک نمی‌شوید نعوظ داشته باشید.

نعوظ در هنگام خواب چطور؟

نعوظ شبانه آلت تناسلی در طول خواب حرکت سریع چشم (REM) رخ می‌دهد (مرحله‌ای که در طی آن خواب می‌بینیم). آنها زمانی رخ می‌دهند که نواحی خاصی از مغز فعال می‌شوند. این شامل مناطقی در مغز می‌شود که مسئول تحریک اعصاب پاراسمپاتیک (اعصاب «استراحت و هضم»)، سرکوب اعصاب سمپاتیک (اعصاب «پرواز و مبارزه») و کاهش نواحی تولید کننده سروتونین (هورمون خلق و خو) هستند.

خواب از چندین چرخه خواب (REM) عمیق و غیر عمیق تشکیل شده است. در طول خواب عمیق یا REM، یک تغییر در سیستم غالب وجود دارد که فعال می‌شود. ما از تحریک سمپاتیک (جنگ و گریز) به تحریک پاراسمپاتیک (استراحت) حرکت می‌کنیم. این در سایر بخش‌های چرخه خواب یافت نمی‌شود.

این تغییر در تعادل پاسخ عصبی پاراسمپاتیک را هدایت می‌کند که منجر به نعوظ می‌شود. این خود به خودی است و نیازی به بیدار بودن ندارد. برخی از مردان نیز ممکن است در طول خواب به ویژه مردان مسن تر، چروک شبانه آلت تناسلی را تجربه کنند. دلیل این امر نامشخص است.

دلیل بیدار شدن مردان با نعوظ ممکن است به این واقعیت مرتبط باشد که ما اغلب از خواب عمق بیدار می‌شویم.

همچنین نشان داده شده است که تستوسترون که در صبح در بالاترین سطح خود قرار دارد، دفعات نعوظ‌های شبانه را افزایش می‌دهد. جالب اینجاست که مشخص نشده است که تستوسترون تأثیر زیادی بر محرک‌های شهوانی بصری یا نعوظ‌های ناشی از فانتزی داشته باشد. اینها عمدتاً توسط "سیستم پاداش" مغز که دوپامین ترشح می‌کند هدایت می‌شوند.

از آنجایی که چندین چرخه خواب در هر شب وجود دارد، مردان می‌توانند تا پنج بار در شب نعوظ داشته باشند که می‌تواند تا ۲۰ یا ۳۰ دقیقه طول بکشد. اما این بسیار به کیفیت خواب بستگی دارد و بنابراین ممکن است روزانه رخ ندهد. تعداد و کیفیت نعوظ‌ها با افزایش سن به تدریج کاهش می‌یابد، اما آنها اغلب فراتر از "سن بازنشستگی" وجود دارند - که نشان دهنده سلامت جنسی مردان مسن است.

همچنین برجسته کردن پدیده مشابه در زنان که بسیار کمتر مورد تحقیق قرار گرفته است، مهم است. نبض‌های جریان خون در واژن در طول خواب عمیق می‌تواند در برخی اوقات کلیتوریس را تحریک کند و این حساسیت همراه با سیالیت واژن افزایش می‌یابد.

برخی نیز اعتقاد دارند که این نعوظ شبانگاهی؛ مکانیزمی برای آگاه کردن مردان از پر بودن مثانه در طول شب باشد، زیرا اغلب پس از تخلیه مثانه در صبح نعوظ ناپدید می‌شود.

به احتمال زیاد دلیل نعوظ صبحگاهی این است که احساس ناخودآگاه مثانه پر، اعصابی را تحریک می‌کند که به ستون فقرات می‌روند و این اعصاب مستقیماً با ایجاد نعوظ (یک رفلکس نخاعی) پاسخ می‌دهند. این ممکن است توضیح دهد که چرا نعوظ پس از تخلیه مثانه از بین می‌رود.

مطالعات علمی درباره اینکه آیا نعوظ صبحگاهی به سلامت آلت تناسلی کمک می‌کند یا خیر، مشخص نیست. افزایش اکسیژن در آلت تناسلی در شب ممکن است برای سلامت بافت‌های ماهیچه‌ای که آلت تناسلی را تشکیل می‌دهند مفید باشد.

اگر شخصی نعوظ شبانگاهی را تجربه نکند به چه معناست؟

تجربه نکردن نعوظ شبانه می‌تواند نشانگر دقیقی از بیماری‌های رایجی باشد که بر عملکرد نعوظ تأثیر می‌گذارد. یک مثال در بیماران دیابتی است که فقدان نعوظ صبحگاهی ممکن است با اختلال نعوظ به دلیل عصب یا خون رسانی ضعیف به آلت تناسلی همراه باشد. در این مورد، پاسخ ضعیفی به پیام‌های ارسال شده از مغز در طول خواب که باعث ایجاد نعوظ شبانه می‌شود، وجود دارد.

تصور می‌شود نعوظ شبانه را می‌توان به‌عنوان نشانگر توانایی آناتومیکی برای نعوظ (نشانه‌ای از کارکرد بخش‌های ضروری بدن) استفاده کرد، زیرا تصور می‌شد که مستقل از عوامل روان‌شناختی است که بر نعوظ در هنگام بیداری تأثیر می‌گذارد. با این حال، مطالعات نشان داده اند که اختلالات سلامت روان مانند افسردگی شدید می‌تواند بر نعوظ شبانه تأثیر بگذارد؛ بنابراین فقدان آن لزوماً نشانگر بیماری یا سطوح پایین تستوسترون نیست.

فراوانی نعوظ صبحگاهی و کیفیت نعوظ نیز در مردانی که دارو‌هایی برای اختلال نعوظ مانند ویاگرا مصرف می‌کنند کمی افزایش می‌یابد.

آیا داشتن نعوظ صبحگاهی خبر خوبی است؟

در حالی که برخی از مردان از نعوظ شبانه خود به خوبی استفاده می‌کنند، بسیاری از مردان با داشتن این نعوظ برانگیخته نمی‌شوند و افرادی که روی شکم می‌خوابند ممکن است آنها را آزار دهند.

از آنجایی که سلامت قلب با توانایی نعوظ مرتبط است، وجود نعوظ‌های شبانه به طور کلی به عنوان یک خبر خوب تلقی شده است. حفظ یک سبک زندگی سالم در جلوگیری و حتی معکوس کردن اختلال نعوظ مهم است، بنابراین مهم است که به یاد داشته باشید که سالم غذا بخورید، وزن سالم داشته باشید، ورزش کنید و از سیگار کشیدن و الکل خودداری کنید.