ترافیک دردسرساز؛ سرگیجه اوسمار شروع شد!

به نظر می‌رسد دغدغه‌های شیرین اوسمار لوس ویرا برای چینش بهترین ترکیب ممکن در خط میانی پرسپولیس تازه از این هفته آغاز خواهد شد.

بعد از بازگشت وحید امیری از مصدومیت و اضافه شدن عالیشاه به ترکیب که بازی نخست نیم فصل دوم را به دلیل محرومیت از دست داد، آی‌تی‌سی اوستون اورونوف خرید ازبک سرخ‌ها هم رسید و سپس محمد خدابنده‌لو بعد از دو ماه تلاش باشگاه و خود این بازیکن سرخپوش شد.

حالا پرسپولیس در خط میانی با وجود از دست دادن محمد عمری، میلاد سرلک و یاسین سلمانی ۹ بازیکن دارد که همه مدعی بازی کردن هستند، هر چند خصوصیات فنی آن‌ها تا حدودی با هم تفاوت دارد.

پرسپولیس دو هافبک دفاعی به نام‌های مسعود ریگی و سینا اسدبیگی دارد که در سیستم ۱-۳-۲-۴ مد نظر اوسمار هر دو می‌توانند در مقابل خط دفاعی به عنوان یک زوج کنار هم بازی کنند؛ اتفاقی که در اراک رخ داد.

با این وجود در بازی خانگی مقابل تراکتور و از آنجایی که خصوصیات ریگی و اسدبیگی تا حدودی به هم شبیه است و تیم نیاز داست تا فرم تهاجمی‌تری بگیرد، اوسمار از سروش رفیعی در کنار ریگی بهره برد تا یک زوج جدید مقابل خط دفاعی و پشت خط سه نفره تشکیل دهد.

حالا با اضافه شدن محمد خدابنده‌لو به پرسپولیس تعداد حالت‌های این زوج در مرکز زمین برای بستن کمربند میانی تیم بیشتر هم خواهد شد.

در واقع اسدبیگی می‌تواند در کنار سروش یا خدابنده‌لو بازی کند که قدرت بازی‌سازی و حرکت رو به جلوی بهتری دارند و می‌توانند در نقش پاسور عمل کنند یا در دو حالت دیگر ریگی می‌تواند کنار یکی از این دو پلی‌میکر‌ها قرار بگیرد.

برای خط سه نفره جلو هم ترافیک بازیکن باکیفیت می‌تواند کار اوسمار را برای چیدن بهترین ترکیب ممکن دشوار کند.

در مصاف با آلومینیوم، اوسمار از مثلث ترابی – سروش – صادقی استفاده کرد؛ به طوری که ترابی در پست هافبک چپ و صادقی در جناح راست بازی کردند و سروش جلوتر از دو هافبک دفاعی به میدان رفت، اما در مصاف با تراکتور با اضافه شدن عالیشاه، این بازیکن در مرکز خط سه نفره بازی کرد و دوباره ترابی و صادقی در جناحین این خط سه نفره قرار گرفتند که مطابق معمول در جریان بازی جای خود را با هم عوض می‌کردند.

حالا، اما با اضافه شدن وحید امیری که با نمایش‌های ۲۰ تا ۳۰ دقیقه‌ای کم‌کم به شرایط مسابقه نود دقیقه‌ای خواهد رسید و البته اوستون رستم اورونوف، ارنج خط سه نفره می‌تواند حالت‌های مختلف بیشتری داشته باشد، ضمن اینکه محمد خدابنده‌لو هم درست مثل سروش رفیعی قابلیت بازی در مرکز این خط را خواهد داشت.

اوستون اورنوف تکنیکی می‌تواند در پست وینگر چپ، وینگر راست و پست ۱۰ بازی کند و حتی مهاجم نوک باشد، اما به نظر می‌رسد اولویت برای او با پست هافبک چپ خواهد بود. از طرفی چنانچه امیری آماده شود هم عبور از او اصلا راحت نیست، کما اینکه در بازی با تراکتور او نشانه‌هایی از بازگشت قدرتمند را نشان داد و کم‌کم یک مدعی جدی برای بازی در این خط سه نفره خواهد بود که درست مثل اورونوف قابلیت بازی در هر سه پست و حتی مهاجم نوک را دارد.

نکته‌ای که در مورد امید عالیشاه و حتی مهدی ترابی هم مصداق دارد، کما اینکه آن‌ها نیز در دوران سرمربیگری یحیی غیر از بازی در کناره‌های خط میانی هم مهاجم مکمل بوده‌اند، هم در سیستم ۶-۴ به عنوان نزدیکترین بازیکن به دروازه حریف بازی کرده‌اند هم در نقش بازیکن آزاد پشت مهاجم نوک.

با توجه به ویژگی‌های این بازیکنان حالت‌های مختلفی با حضور سروش، خدابنده‌لو، صادقی، ترابی، عالیشاه، ترابی و اورونوف می‌توان برای ارنج کردن این خط سه نفره ترسیم کرد که باید دید اوسمار در نهایت چه تصمیمی خواهد گرفت و از کدام سه بازیکن در ترکیب اصلی سود خواهد برد یا حداقل اینکه ایده اولیه‌اش برای ترکیب ابتدایی بازی با ذوب آهن چه خواهد بود و در درازمدت او چه تمهیدی برای انتخاب بهترین ارنج ممکن در این خط خواهد اندیشید.

در عین حال برای انتخاب نهایی وینگر‌های چپ و راست حتما اوسمار مسائل مهم دیگری را در نظر خواهد گرفت از جمله اینکه کدام وینگر در زمان جمع شدن و دفاع به مدافع پشت سرش بهتر و بیشتر کمک خواهد کرد و در مواقع اضطرار می‌تواند جای مدافع پشت سر خود را پر کند.

از سوی دیگر قدرت شیفت به مرکز و شوتزنی با پای مخالف در فاز حمله یا توان گلزنی برای وینگر‌ها و البته برداشتن مدافع مقابل و موفقیت در یک در مقابل یک‌ها نیز فاکتور‌های بسیار مهمی برای انتخاب وینگر‌های چپ و راست خواهد بود؛ چرا که در یک سوم دفاعی زمین حریف وینگر‌ها باید با تکنیک خود کیفیت را در تیم ایجاد کنند و حتی با باز کردن گره‌های کور بازی تفاوت را رقم بزنند.

غیر از این زوج شدن وینگر‌های چپ و راست با مدافعان کناری تیم برای حرکات هماهنگ در کناره‌های زمین و البته ارتباط با هافبک نزدیک به آن‌ها که در نهایت منجر به کار‌های ترکیبی از کانال‌های کناری خواهد شد در انتخاب نهایی اوسمار تاثیر خواهد داشت.

در نهایت مسائل مهمی مثل شرایط بدنی و هماهنگی تیمی هم در نظر گرفته می‌شود تا سرمربی به گزینه‌های نهایی برسد. مثلا اینکه شاید خدابنده‌لو برای بازی با ذوب آهن مدنظر اوسمار نباشد؛ چرا که تازه به تیم اضافه شده یا وحید امیری هنوز نود دقیقه‌ای نیست و قاعدتا به این زودی در ترکیب اولیه تیم قرار نخواهد گرفت.

نکته جالب اینجاست که پرسپولیس می‌تواند از وحدت هنانوف مدافع نیز در نقش هافبک دفاعی بهره بگیرد و محمد مهدی احمدی که بعضا به عنوان مدافع چپ به میدان رفته در اصل یک بازیکن خط میانی است و پست اصلی او هافبک یا وینگر چپ خواهد بود که با در نظر گرفتن آن‌ها تعداد هافبک‌های پرسپولیس به اندازه یک تیم یازده نفره خواهد شد!

همچنین باید در نظر داشت اگر اوسمار بخواهد به جای سیستم ۱-۴-۲-۳ از سیستم ۲-۴-۴ دو بهره بگیرد، از این تعداد بازیکن در خط میانی یکی کمتر به میدان خواهد رفت و اوضاع پیچیده‌تر هم خواهد شد، مگر اینکه رسما یکی از آن‌ها در خط حمله یا به عنوان مهاجم سایه به کار گرفته شود.

منبع: ورزش سه