به گزارش ایندپندنت، مطالعه ترکیبات سیارکها به ستاره شناسان کمک میکند تشخیص دهند چگونه مواد از جمله آب در منظومه شمسی توزیع شده اند و چگونه این توزیع طی هزاران سال تغییر کرده است. از آنجا که آب عنصری حیاتی برای حیات روی زمین است، محققان امیدوارند درک جدیدشان از این اکتشافات به جستجو برای حیات احتمالی در منظومه شمسی و فراتر از آن کمک کند.
آنیسیا آرندورو یکی از محققان این پروژه میگوید: سیارکها بقایای فرایند تشکیل سیارات هستند بنابراین ترکیبات آنها به شدت وابسته به این امر است که در کدام سحابی خورشیدی تشکیل شده اند. یکی از نکات مورد توجه توزیع آب روی سیارکها است. این امر به رمزگشایی شیوه انتقال آب به زمین کمک میکند.
محققان در پژوهش جدید ویژگیهای واضح از مولکولهای آب روی سیارکهای «آیریس» و «ماسالیا» یافتند. آنها از اطلاعات رصدخانه بازنشسته سوفیا (یک پروژه مشترک ناسا و سازمان فضایی آلمان) استفاده کردند و به این کشف دست یافتند.
هرچند مشاهدات قبلی نیز اشکالی از هیدروژن را در ماه و سیارکها نشان داده بود، اما آن مطالعات نتوانستند میان آب و یک ماده شیمیایی نزدیک به آن به نام هیدروکسیل تمایز قائل شوند.
در پژوهش جدید محققان متوجه شدند سطح آب روی سیارک با میزان فراوانی آن در سطحی از ماه که با نور خورشید روشن شده، هماهنگ است.
پس از این یافتهها محققان قصد دارند از تلسکوپ فضایی جیمز وب برای تحقیق بیشتر در این باره استفاده کنند.
منبع: مهر