نقش عجیب گوش میمون؛ راز دو پا بودن انسان فاش شد!

زی‌سان: انسان و نیز نزدیک‌ترین خویشاوندان ما، میمون‌ها، تنوع قابل توجهی از انواع حرکت را نشان می‌دهند، از راه رفتن عمودی روی دو پا گرفته تا بالا رفتن از درختان و راه رفتن با استفاده از هر ۴ دست و پا. 

در حالی که دانشمندان همواره در پی پاسخ این سوال بودند که چگونه وضعیت دو پایی انسان از اجداد ۴ پا دگرگشت یافته است، نه مطالعات پیشین و نه سوابق فسیلی، اجازه‌ی بازسازی یک تاریخ روشن و قطعی از مراحل اولیه دگرگشت که منجر به دو پا شدن انسان شد، نداده‌اند.

با این حال، بررسی جدید که بر روی شواهد کشف شده‌ی اخیر از جمجمه‌ی یک میمون ۶ میلیون ساله به نام Lufengpithecus متمرکز است، سرنخ‌های مهمی را در مورد منشا دو پا شدن انسان به ما می‌دهد. 

در این بررسی محققین با استفاده از سی تی اسکن ۳ بعدی از ناحیه استخوان گوش داخلی (محل قرارگیری کانال‌های نیم دایره‌ای) توانستند چگونگی حرکت پستانداران منقرض شده را مشخص کنند. 

نتایج به دست آمده به یک دگرگشت ۳ مرحله‌ای برای دو پایی اشاره می‌کند:

اولین میمون‌ها در درختان به سبکی حرکت می‌کردند که بیشتر شبیه به روشی بود که امروزه گیبون‌ها در آسیا، انجام می‌دادند. آخرین جد مشترک میمون‌ها و انسان‌ها شبیه Lufengpithecus حرکت می‌کردند؛ و سپس تعلیق اندام جلویی و چهار پایی زمینی بود. از همین مجموعه‌ی حرکتی گسترده، انسان دو پا، دگرگشت یافت. 

پروفسور Xijun Ni، رهبر این پروژه، معتقد است که میمون‌های اولیه، یک مجموعه حرکتی "مشترک" داشتند که اجداد انسان دو پا محسوب می‌شدند. با بررسی میزان تغییرات دگرگشتی در هزارتوی استخوان گوش، محققین معتقدند که تغییرات آب و هوایی، احتمالا یک کاتالیزور مهم در ارتقای تنوع حرکتی میمون‌ها و انسان‌ها، بوده است.

منبع: .nature.com

ترجمه: سحر مرتضی‌نژاد_آکادمی فرگشت ایران