«ماساژ لاکچری» با شن‌های نقره‌ای جزیره هرمز!
«پای مشتریان روی شن‌های نقره‌ای درخشان ممنوعه ماساژ داده می‌شود»؛ این محتوای ویدئویی است که یک مرکز ماساژ در شهرک غرب تهران در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده است. این مرکز در حالی ادعا می‌کند که این شن‌ها از سواحل بکر جنوب کشور آورده شده‌اند که بعد از تعطیلات عید نوروز، مسئولان و فعالان محیط زیستی نسبت به غارت‌شدن شن‌های نقره‌ای ساحل هرمز انتقاد و ابراز نگرانی کرده‌اند.
خاک نقره‌ای هرمز یکی از جاذبه‌های طبیعی منحصر‌به‌فرد جزیره هرمز در جنوب ایران است که به دلیل رنگ و درخشش خاص خود، توجه بسیاری را جلب کرده است. بااین‌حال، برداشت و فروش این خاک از سال ۱۳۹۷ ممنوع اعلام شده است.
با وجود این ممنوعیت، گزارش‌هایی از ادامه برداشت و فروش غیرقانونی این خاک منتشر شده است. حالا در این مرکز ماساژ مشتریان پا‌های خود را روی شن‌های درخشان قرار می‌دهند تا حس آرامش و لذت بیشتری را تجربه کنند.
سوءاستفاده از خاک جزیره تا جایی است که گاهی خاک جعلی به جای خاک هرمز فروخته می‌شود. برخی کارخانه‌های فروش خاک و محصولات معدنی با ترکیب مصالح و خاک‌های گوناگون، نمونه جعلی از خاک جزیره به‌ویژه خاک اخرای سرخ که در میان خاک‌های جزیره دارای شهرت بیشتری است، را تهیه می‌کنند و به نام خاک هرمز به خریداران می‌فروشند.
محمد درویشی، رئیس شورای اسلامی شهر هرمز، می‌گوید که خروج خاک از جزیره هرمز از نظر قانونی ممنوع است و «آنچه در وب‌سایت‌ها و فضای مجازی به فروش می‌رسد، خاک هرمز نبوده و جعلی است». حتی ساکنان برای ساخت صنایع‌دستی به‌جای استفاده از خاک جزیره، از خاک‌های مصنوعی جایگزین استفاده می‌کنند.
اما حمیدرضا اشراقی، جامعه‌شناس، می‌گوید که «مشکل اصلی در اجرای این قوانین و فرهنگ‌سازی مناسب است». باید به آموزش عمومی و ارتقای سواد رسانه‌ای نیز توجه شود تا نسل جوان با ارزش‌های فرهنگی و اجتماعی بیشتر آشنا شوند و از تخریب اموال عمومی پرهیز کنند حتی اگر به اسم خاک مصنوعی باشد.
فعالان محیط زیستی معتقدند که قبل از تبلیغ برای جذب گردشگر در هر منطقه، علاوه بر توجه به ظرفیت اماکن اقامتی و زیرساخت‌ها، فرهنگ‌سازی مناسب ضروری است تا آثار طبیعی و جاذبه‌های گردشگری از نابودی در امان بمانند. اگر مسئولان محلی به اجرای طرح حفاظت از جزیره هرمز اهمیت می‌دادند و ناظرانی در منطقه مستقر می‌شدند، خاک ارزشمند جزیره به سرقت نمی‌رفت و نیازی به پویش‌های بازگرداندن آن نبود.
