زیسان: شواهد زیادی وجود دارد که نشان میدهد زمانی از روز که برای ورزش کردن انتخاب میکنیم، عملکرد و سلامتی ما را تغییر میدهد، اما آیا میتوانیم بدن خود را طوری تمرین دهیم که در ساعات مختلف روز به اوج خود برسد؟
به گزارش زیسان به نقل از بیبیسی، تا چند ماه دیگر، برترین ورزشکاران جهان در پاریس گرد هم میآیند تا برای جایزه نهایی ورزش (طلای بازیهای المپیک)، رقابت کنند. برای کسانی که امیدوارند فرصتی برای ورود به کتاب گینس داشته باشند، ممکن است بخواهند قبل از قرار گرفتن در لیست بهترینهای جهان، به ساعت روی ساعت نگاه کنند.
طبق یک مطالعه علمی، حداقل برای شناگران ساعت ورزش کردن بسیار میتواند تاثیر گذار و مهم باشد. در چهار بازی المپیک آتن (۲۰۰۴)، پکن (۲۰۰۸)، لندن (۲۰۱۲) و ریو (۲۰۱۶)، از بین ۱۴۴ شناگر برنده مدال آنهایی که در اوایل عصر در مسابقه شرکت کردند، سریعترین زمانها را از آن خود کردند. به طور خاص، حدود ساعت ۵:۱۲ بعد از ظهر. این بخشی از تعداد رو به رشد شواهدی است که نشان میدهد عملکرد فیزیکی تحت تاثیر زمان قرار میگیرد.
این پدیده فقط در بین المپیکیها دیده نمیشود، دوچرخهسواران نیز رکوردهای بهتری را در عصر از خود بر جا گذاشتهاند. تمرینات مقاومتی نیز به شدت تحت تاثیر ساعت است، عملکرد بدن همیشه بین ساعت ۴ بعد از ظهر تا ۸ بعد از ظهر به اوج خود میرسد.
اما اگر برنامه شما طوری باشد که فقط ساعت ۷ صبح برای ورزش کردن وقت دارید چه؟ نشانههایی وجود دارد که حتی ممکن است بتوان زمان اوج بدن خود را برای عملکرد ورزشی تنظیم کرد.
ریشه تفاوت در نحوه عملکرد و واکنش بدن ما به ورزش، ریتم شبانه روزی ما است - ساعت مولکولی بدن که مسئول تنظیم رفتارهایی مانند خواب و اشتها در طول دوره ۲۴ ساعت یک شبانهروز است.
یک ساعت مرکزی واقع در هیپوتالاموس مغز به قرار گرفتن در معرض نور از طریق سیگنالهای عصب بینایی پاسخ میدهد. هسته سوپراکیاسماتیک، همانطور که این ضربان ساز شبانه روزی در هیپوتالاموس شناخته میشود، به نوبه خود سیگنالهایی را به ساعتهای محیطی در سایر اندام ها، بافت ماهیچهای و بافت چربی میفرستد و کل بدن را هماهنگ نگه میدارد.
با این حال، این ساعتهای محیطی را میتوان با نشانههای دیگری نیز تنظیم کرد، مانند زمانی که غذا میخوریم یا فعالیتهای خاصی انجام میدهیم. "ساعت عضلانی اسکلتی" به این روش به ورزش پاسخ میدهد و بنابراین میتوان با ورزش منظم در زمانهای مختلف آن را تنظیم کرد.
اما در حالی که این میتواند بر عملکرد بدن ما تأثیر بگذارد، میتواند تأثیر ورزش بر سلامت ما را نیز تغییر دهد.
جولین زایرات، فیزیولوژیست ورزشی در مؤسسه کارولینسکا در سوئد، در مورد تعامل بین ورزش و سیستم شبانه روزی تحقیق کرده است. او و همکارانش متوجه شدند موشهایی که صبح ورزش میکردند چربی بیشتری میسوزانند. زیرات میگوید این یافتهها نشان میدهد که ورزش در یک زمان مشخص و درست، میتواند مزایای سلامتی ورزش را برای افراد مبتلا به بیماریهای متابولیک مانند دیابت نوع ۲ و چاقی به حداکثر برساند.
زایرات میگوید: «همه موافق هستند که ورزش، صرف نظر از زمانهای روز، خوب است، اما میتوان نتایج متابولیک ورزش را بر اساس زمانی که ورزش میکنید، تنظیم کرد.»
یافتههای آنها منعکسکننده یک مطالعه اخیر بر روی انسانها است که نشان میدهد انجام یک رژیم ورزشی تمرین مقاومتی، دوی سرعت، حرکات کششی و استقامتی به مدت یک ساعت و یک روز در هفته در صبح میتواند چربی شکم و فشار خون را در زنان کاهش دهد. جالب اینجاست که وقتی خانمها تمرینات مشابهی را در عصر انجام میدادند، عملکرد عضلانی آنها را افزایش میداد.
برای مردان، ورزش عصرگاهی به کاهش فشار خون و تحریک تجزیه چربی بدن کمک میکند.
اما تحقیقات در این زمینه هنوز در حال تکامل است و برخی از تحلیلهای اخیر نشان میدهد که شواهد برای تأثیر انتخاب یک ساعت مناسب برای ورزش، بر عملکرد بدن یا سلامتی، هنوز آنقدر قطعی نیست.
یکی از دلایل این امر تقریباً به طور قطع تفاوتهایی است که بین افراد وجود دارد. به عنوان مثال، زمان اوج عملکرد ورزشی در بین افراد بسیار سحر خیز (آدمِ روز) هستند و یا افرادی که اوج هشیاری و فعالیتها آنها در آخرین ساعت روز (آدمِ شب) است، میتواند متفاوت باشد.
کارن ایسر فیزیولوژیست در دانشگاه فلوریدا میگوید: هر کدام از ما انسانها ساعتهای منحصر به فردی داریم. "آنهایی از ما که «آدمِ روز» هستیم، ساعتی داریم که احتمالاً کمی کمتر از ۲۴ ساعت کار میکند، و آنهایی از ما که «آدمِ شب» هستیم، احتمالاً ساعتی داریم که کمی بیشتر از ۲۴ ساعت کار میکند. ".
اما اگر متوجه شدید که ریتمهای شبانهروزی، به شما این امکان را نمیدهد که بهترین عملکرد خود را در زمانهای در دسترس داشته باشید، ورزش ممکن است به "تغییر یا بازیابی" ساعت عضلانی شما نیز کمک کند.
گروهی از محققان به سرپرستی کارن ایسر دریافتند که تمرین دویدن استقامتی مداوم در بین موشها در صبح میتواند باعث شود بدن جوندگان با رژیم ورزشی جدید سازگار شود. به نظر میرسد این تمرین ساعتهای مولکولی را در ماهیچههای اسکلتی و بافتهای ریه آنها به یک زمان زودتر از روز تغییر میدهد.
آخرین مطالعه این تیم، که هنوز در یک مجله معتبر منتشر نشده است، نشان میدهد که میزان سازگاری در عملکرد در موشهایی که در صبح تمرین کردهاند، در مقایسه با موشهایی که بعد از ظهر تمرین کردهاند، بیشتر است. پس از شش هفته تمرین، هر دو موش صبح و بعد از ظهر به حداکثر عملکرد استقامتی یکسانی دست یافتند.
محققان پیشنهاد میکنند که اگر اثر مشابهی در انسانها مشاهده شود، ممکن است ورزشکاران بتوانند با تمرین صحیح «ساعتهای عضلانی» درونی خود را مجدداً تنظیم کنند. شواهد اولیهای وجود دارد که نشان میدهد ورزش میتواند ریتمهای شبانهروزی را در انسان تغییر دهد، و شاید برای کسانی که به نوبت کاری یا جت لگ عادت میکنند مفید باشد.
ایسر میگوید: مفهوم ساده در اینجا این است که ساعتهای ماهیچههای ما در واقع به ساعتِ تمرین کردن ما، توجه میکنند. به نظر میرسد تکرار بسیار مهم است - بدن ما زمانی که تمرین را به طور منظم در یک زمانِ مشخص از روز انجام میدهد، بهتر با تمرین سازگار میشود.
زایرات میگوید: «اگر یک ورزشکار هستید و قصد دارید در یک مسابقه شرکت کنید، باید سعی کنید تمرینات مخصوص روز مسابقه را انجام دهید. سعی کنید زمانبندی مسابقات تمرینی خود را بهگونهای تنظیم کنید که با زمانی که باید در اوج مسابقه با دیگران رقابت کنید، مطابقت داشته باشد.»
با این حال، بسیاری از محققان مشتاق هستند به این نکته اشاره کنند که ورزش در هر زمانی مفید است. اما، بهتر آن است که یک زمان مشخص برای خود انتخاب کنید و به آن پایبند باشید. در این حالت ممکن است شما نسبت به کسانی که شلخته تمرین میکنند، از سلامت و قدرت بیشتری برخوردار شوید.