زیسان: آبشار نیاگارا شامل آبشار نعل اسبی و آبشار آمریکایی میشود. باتوجه به چند سال سقوط سنگها بین سالهای ۱۹۳۱ و ۱۹۵۴ آبشار آمریکایی با فرسایش روبرو شد که اگر جلوی آن گرفته نمیشد باعث نابودی دائمی آن میشد.
درنتیجه اعتراض عمومی و تظاهرات برای نجات آبشار آمریکایی، سپاه مهندسین ارتش آمریکا با مسئولیت زیاد جلوی این آبشار را برای تعمیر گرفتند. بادرنظر گرفتن این چالش تاریخی، یک بستاب در ۳ روز ساخته شد و جریان ۶۰۰۰۰ گالن در ثانیه این آبشار را به ۱۵۰۰۰ گالن در ثانیه رساند.
این تلاش عظیم از ۱۲۶۴ بار کامیون و حمل ۲۷۸۰۰ تن خاک و ماسه تشکیل شد که برای پر کردن بستاب نیاز بود.
پس از پنج سال تلاش آنها متوجه شدند که هیچ تغییر قابل توجهی در ظاهر آبشار آمریکایی وجود ندارد و پذیرفته شد که همیشه مقداری خطر فرسایش اطراف آبشار وجود دارد.
درس مهمی که این تلاش برای مهندسان و همه بشریت داشت این بود که هرچیزی عمری دارد و هیچ چیز ابدی نیست. این ممکن است گوشت و خون انسان باشد و یا حتی منظره شگفت انگیز آبشار نیاگارا و تغییر اجتناب ناپذیر است. توقف آبشارهای نیاگارا در سال ۱۹۶۹ قدرت تلاش بشر را در مقایسه با قدرت طبیعت نشان میدهد.