مسابقات شنای زنان المپیک با شگفتی همراه بود. بعد از سالها استرالیا مدال را از چنگ آمریکا بیرون آورد.
زی‌سان: استرالیا، ملکه استخر. تیم شنای آزاد امدادی ۴ x ۲۰۰ متر آنها با مالی اوکلاهن، قهرمان جدید شنای ۲۰۰ متر این المپیک آغاز شد و با آریارن تیتموس، قهرمان شنای ۴۰۰ متر به پایان رسید. بین این دو، لانی پالیستر، قهرمان جهان در مسافت کوتاه ۴۰۰ متر، و بریانا تروسل، دارنده شش عنوان قهرمانی جهان در شنای امدادی، شتاب تیم را حفظ کردند، و با توجه به تمام اینها، شاید چشمگیرترین بخش مسابقه این بود که واقعا مسابقه بود، و تیم‌های آمریکا و چین با اختلاف فقط چند طول بدن به خط پایان رسیدند.
این مهر تاییدی بی‌چون‌و‌چرا بر برتری زنان استرالیایی در استخر بود، گرچه نیازی به اثبات نداشت. هر پنج مدال طلای شنای استرالیا در این بازی‌ها را زنان، چه به‌صورت فردی چه به‌صورت تیمی، کسب کرده‌اند.
پایان فرمانروایی آمریکا بر مسابقات شنای زنان المپیک
اما این نیز گامی به سوی هدفی بزرگ‌تر بود، تا لقب آمریکا به‌عنوان کشور شماره یک استخر را از چنگش درآورد. آخرین باری که آمریکایی‌ها موفق نشدند در صدر جدول مدال شنای المپیک قرار بگیرند در سال ۱۹۸۸ بود، وقتی از آلمان شرقی شکست خورد که ورزشکارانش لبریز از تورینابول بودند. برای آخرین شکست معقول و پذیرفتنی آمریکا، باید به بازی‌های ۱۹۵۶ در ملبورن بازگردید، که از استرالیا شکست خورد.
روهان تیلور، سرمربی استرالیا، پیش از بازی‌ها به گاردین گفت: «دلیلی وجود دارد که آمریکایی‌ها از سال ۱۹۵۶ شکست نخورده‌اند. وقتی بحث المپیک باشد، آنها بسیار متبحرند. این‌جا است که آنها بالا می‌روند‌ــ عمق دارند، تعداد ورزشکارشان بالاست، تجربه دارند.»
تعداد کل مدال‌های برتر آمریکا در استخر پاریس این عمق را تایید می‌کند، که تاکنون ۲۰ مدال کسب کرده در مقایسه با استرالیا که ۱۱ مدال به دست آورده است. اما پس از این مسابقه، آمریکا در رنگی که اهمیت دارد، یعنی طلا، عقب افتاده و زمان برای حفظ تاج قهرمانی‌اش رو به اتمام است.
هنوز دو شب دیگر در ورزشگاه لدفانس آرنا باقی مانده است و تیم آمریکا هنوز چند ورق برای بازی دارد. مسابقه امدادی مختلط ۴ x ۱۰۰ زنان بسیار تنگاتنگ‌تر از این مسابقه خواهد بود، و کانادا نیز در ترکیب تیم‌های شرکت‌کننده حضور دارد. بابی فینک مدعی مدال طلا در فینال ۱۵۰۰ متر مردان است، کیتی لدکی در فینال ۸۰۰ متر زنان بخت پیروزی دارد، و نگاه آمریکا به مسابقه امدادی مختلط ۴ x ۱۰۰ متر مردان نیز هست.
اما استرالیا هنوز تیر‌هایی در ترکش دارد، به‌خصوص با کامرون مک‌اووی، شناگر سرعتی، که در فینال ۵۰ متر آزاد با بن پراود از بریتانیا رقابت می‌کند. مک‌اووی قهرمان جهان است و این دو در مسابقه نیمه‌نهایی پنجشنبه شب رکورد زمانی دقیقا یکسانی داشتند.
این می‌تواند بدین معنا باشد که همه چیز در نهایت به یک مسابقه بستگی دارد، مانند فینال کرال پشت ۲۰۰ متر زنان. کلی مک‌کیون از استرالیا با چهار مدال طلای المپیک و چهار عنوان جهانی، بهترین شناگر کرال پشت در جهان است. او قهرمان فعلی جهان در شنای ۲۰۰ متر است، اما با دو آمریکایی رودررو می‌شود: ریگن اسمیت، سایه همیشگی‌اش که فهرست طولانی مدال‌های نقره‌اش بیشتر به‌خاطر مک‌کیون است، و شاید هم تیمی کمتر شناخته‌شده اسمیت، فیبی بیکن، که در سریع‌ترین زمان به فینال رسیده است.
نتیجه این رقابت تا لحظه آخر مشخص نیست. آمریکا با بیشترین تعداد مدال بازی‌ها را به پایان خواهد رساند، اما ارز رایج المپیک طلا است و پس این نمایش سرعت اوکلاهن، پالیستر، تروسل و تیتموس، پس از نزدیک به ۷۰ سال که تمام نگاه‌ها معطوف به آمریکا بود، اکنون استرالیا است که در تعداد طلا پیشتاز است.
سایر اخبار
غیر قابل انتشار: ۰ | در انتظار بررسی: ۰ | انتشار یافته:
پرطرفدار