زیسان: تازگیها برخی برای حدس زدن سن افراد به چهره آنها نگاه نمیکنند و معتقدند با توجه به مدل جوراب افراد میشود سن تقریبی آنان را حدس زد. این نظر که از سوی جوانان دهه هشتادی در شبکههای اجتماعی موجی به راه انداخته است اینگونه استدلال میکند که دهه شصتیها را میشود با جورابهای ساقکوتاهشان شناخت.
به گزارش زیسان به نقل از ایندیپندنت؛ در دنیای مد، که هر روز در حال تغییر است، هر نسل با شیوهای خاص سنتها را به چالش میکشد. این پدیده، که بخشی از ابراز نظرها درباره نقش مد در شکلدهی و بازتعریف مرزهای فرهنگی است، نشان میدهد آنچه برای جوانان دهه شصت نوگرایی و پیشروی به شمار میآمده برای نسل جوانتر نشانه بالا رفتن سن و پسروی و کهنهگرایی در مد تعبیر شده است.
جنگ جوراب میان نسل جوانتر یا همان نسل زد (متولدین ۱۳۷۵ تا ۱۳۹۰) و دهه شصتیهای نسل هزاره (متولدین ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۴) به نمادی از این تغییرات فرهنگی بدل شده است. نسل زد که اغلب درپی آناند تا با انتخابهای جسورانه خودشان را ابراز کنند، جورابهای ساق بلند را بهعنوان بخشی از سبک خیابانی و حتی برای ظاهر شدن روی فرش قرمز انتخاب میکنند، درحالیکه هزارهها به جورابهای ساق کوتاه وفادار ماندهاند.
این نبرد آنلاین در شبکههای اجتماعی به محلی برای تبادلنظر و تعیین مرزهای سنی بدل شده است. نسل جوان مدعیاند که میتوانید سن افراد را تنها با نگاه کردن به جورابهایشان حدس بزنید. این جوانهای قرن بیست و یکمی معتقدند که پوشیدن جورابهای مچی نشاندهنده «شجاعت» در بیان مد است؛ چنانکه نشریه ووگ اخیرا در توصیف ظاهر جنیفر لارنس با جورابهای مچی این موضوع را بیان کرد.
نویسنده نیویورک تایمز با پرداختن به این موضوع نوشت: «آنچه ممکن است فقط یک تفاوت نسلی مختصر در ترجیح یک مدل جوراب باشد، به نوعی جنگ نمایشی در رسانههای اجتماعی بدل شده است.»
درحالیکه برخی از بزرگترها، که ممکن است والدین فرزندانی باشند که تازه ۲۰ سالشان شده، تسلیم تمسخر جوانان میشوند و با اکراه جورابهای مچیشان را به نفع جورابهای ساق بلند بازنشسته میکنند تا با «هشتادیها» همگام شوند، برخی دیگر از کنار گذاشتن جورابهای ساقکوتاهشان سر باز میزنند.
دهه شصتیها در تلاشاند تا سبکشان را حفظ کنند، و برخی حتی وفاداری به جورابهای ساق کوتاه را در رسانههای اجتماعی اعلام میکنند. این نسل بر این باور است که جورابهای کوتاه و نامرئی بخشی از هویت آنها است و با سبکهایی که با آنها بزرگشدهاند سازگاری دارد.
با وجود این اختلافها، هر دو نسل به دنبال راهی برای ابراز خود هستند و مد به آنها این فرصت را میدهد که هویت فردیشان را بهواسطه انواع پوششها بیان کنند. این نبرد جورابها هم نشاندهنده تفاوتهای نسلی است و هم بخشی از گفتوگوی وسیعتری درباره نحوه تعامل فرهنگها و نسلها با مد و زیباییشناسی.