طلسم عجیب شاهزاده؛ امسال هم قهرمان نمی‌شوی هری کین!‏

بایرن مونیخ پیش از دیدار امشب در آلیانز آره‌نا مقابل حریف ‏سنتی، دورتموند، با لورکوزن صدرنشین ۱۰ امتیاز فاصله داشت. شاگردان توخل نه تنها ‏بازی حیثیتی را واگذار کردند بلکه اختلاف امتیازشان را به ۱۳ امتیاز رساندند. جبران ‏سیزده امتیاز در فاصله باقی مانده تا پایان فصل کار هر تیمی نیست، چه برسد به بایرن ‏مونیخ متزلزل توماس توخل. ‏

اگر چند هفته خوب بایرن پیش از فیفا دی مارس را فاکتور بگیریم، مدت‌ها بود که ‏هواداران در اوج ناامیدی بودند. هوادارانی که در یک مکانیزم روانی دفاعی به دنبال مقصر ‏می‌گشتند: یک بلاگردان. چه بلاگردانی بهتر از یک ستاره انگلیسی بزرگ و نامدار که راهی ‏آلمان شده و سابقه ویژه‌ای دارد: حتی یک جام قهرمانی در کارنامه درخشان فوتبالی ‏هری کین پیدا نمی‌شود. ‏

پیش از فیفا دی روند بدون شکست بایرن از ۲۴ فوریه شروع شده بود و آنها پیش از آن ‏سه باخت پیاپی را تجربه کرده بودند. سه باخت پیاپی مقابل لورکوزن، لاتزیو و بوخوم. ‏باخت‌هایی که فاصله بایرن توخل با لورکوزن ژابی را نجومی و قهرمانی را کمرنگ کرده بود. ‏

بایرن مونیخ امشب با حداکثر انگیزه قدم به دِر کلاسیکر گذاشت، اما تنها ۱۰ دقیقه از ‏شروع بازی گذشته بود که کریم آدیمی در انتهای یک کار تیمی فوق‌العاده تمیز و بدون ‏حشو و زوائد دروازه اسون اولرایش را باز کرد و آلیانز آره‌نا را در سکوت فرو برد. جالب ‏اینجا است که هری کین چند دقیقه قبل یکی از اولین فرصت‌های بایرن در این بازی را از ‏دست داده بود. ارسال کات‌دار کیمیش به درون محوطه جریمه فرصتی عالی برای هری ‏بود. او از مامور مهار مستقیمش بالاتر به پرواز درآمد، اما ضربه سرش بیرون رفت. ‏

درحالیکه بایرن عقب افتاده شروع به فشار آوردن روی دروازه زنبور‌ها کرده بود هری کین ‏دوباره فرصتی ایده‌آل به دست آورد. فرصتی که از مهاجمی در کلاس هری کین انتظار ‏می‌رود از دستش ندهد. ارسال تماشایی کیمیش روی خط ‏شش قدم در بهترین شرایط ‏به کین رسید، درحالیکه هیچکس او را مهار نکرده بود. کین ‏با ضربه سر شانس خود را ‏امتحان کرد ولی توپ با اختلافی اندک از کنار تیر دروازه بیرون ‏رفت. ‏

نیمه اول با برتری یک گله دورتموند به پایان رسید و بایرن و هری کین درحالیکه ضربان ‏قلب‌شان بیشتر از همیشه بود راهی رختکن شدند. یک ربع ساعت از نیمه دوم گذشته ‏بود که سومین ضربه سر هری به مقصد دروازه زرد‌ها شلیک شد. این بار هم بخت با ‏شاهزاده انگلیسی یار نبود. ‏

دورتموند در دقیقه ۸۳ آب سردی روی پیکر بایرن ریخت و توسط ریرسون به گل دوم ‏رسید. حالا تنها امید باواریایی‌ها به یک معجزه بود. بازگشتی دراماتیک مثل کاری که تیم ‏ژابی امروز در عرض سه دقیقه از دقیقه ۸۸ تا ۹۱ کرده و حریفش را شکست داده بود. ‏همه نگاه‌ها و تمنا‌ها به هری کین بود؛ ستاره گلزنی که قرار بود در چنین موقعیت‌هایی ‏گره از کار بسته بایرن بگشاید. ‏

روی عقربه‌های ساعت تنها یک دقیقه به پایان باقی مانده بود. مزراوی که دقایقی پیش ‏وارد زمین شده بود ارسالی به روی خط محوطه شش قدم داشت. هری استارت زد و ‏خودش را به توپ رساند و با ضربه سری پرقدرت به گل رسید. ورزشگاه منفجر شد و ‏همه دست به دعا برداشتند تا در دقایق تلف‌شده شاید هری بار دیگر گلزنی کند و شبی ‏تاریخی برایشان به یادگار بگذارد. ‏

اما نه، داور در هدفون خود مشغول صحبت بود و اتاق وی‌ای‌آر باید مشخص می‌کرد که ‏آیا هری در آفساید قرار داشته یا نه. هری کین بهت‌زده درحالیکه فاصله‌ای ۲ متری با ‏داور حفظ کرده بود با نگاهی عجیب منتظر نتیجه بود. نتیجه‌ای که آه از نهاد او و ‏بایرنی‌ها بلند کرد. هری کمی زودتر از آنچه باید استارت زده بود و خبری از اعلام گل نبود. ‏

گل مردود هری کین که آخرین رمق‌های بایرن را گرفته بود در نهایت بازی را با شکست ‏۲-۰ پایان داد. در آلیانز خبری از معجزه نبود. ‏

قطعا از ثانیه بعد از پایان مسابقه باید منتظر هزاران کامنت با این مضمون باشیم:" تو ‏طلسم شده‌ای هری، در تاتنهام جام نگرفتی، در بایرن هم جام نمی‌گیری". ‏

منبع: ورزش سه