«بهرام فقیهی» متفاوت‌ترین حافظ قرآن ایران کیست؟ / داستان لوتی‌ که تصمیم گرفت حافظ و قاری قرآن شود

بهرام فقیهی در اولین روز از آخرین ماه سال ۱۳۶۳ در دیزیچه از توابع شهرستان مبارکه (استان اصفهان) به دنیا آمد تا به امروز ۳۹ بهار را به چشم دیده است. او زیبایی‌های عالم را دوچندان می‌بیند، چون شیرینی و حلاوت زندگی با قرآن را با تمام وجودش لمس کرده است. «دیزچه» همان شهری که در حاشیه زاینده‌رود قرار دارد و مهمان قدوم زائران امامزادگان سلیمان (ع) (از نوادگان امام سجاد (ع)) و نصرالدین محمد (ع) (از نوادگان امام محمد باقر (ع)) است.

 بهرام از ۹ سالگی کار حفظ قرآن کریم با سوره‌های کوچک قرآن شروع کرده، هیچ گاه فکر نمی‌کرد ۱۷ سال بعد در سال ۱۳۹۰ حافظ قرآن شود و حتی در برخی مسابقات شهر و استانش مقام بیاورد.

هر چند پدربزرگش (پدر مادری) بهرام روحانی بود، اما او بدون استاد و بدون امکانات شروع به حفظ قرآن کرد، وقتی به آیه‌ای می‌رسید، پنج بار از روی آن می‌خواند، وقتی هم می‌دید یک آیه را به راحتی نمی‌تواند حفظ کند، از ترجمه قرآن مدد می‌گرفت. حفظ کردن او قاعده خاصی نداشت و گاهی می‌شد که در روز پنج آیه حفظ می‌کرد و روز بعد هم یک صفحه دیگر قرآن را، به خاطر همین حافظ شدنش ۱۷ سال طول کشید.

در دوران نوجوانی بهرام چند جزء قرآن را بدون امکانات حفظ کرد تا اینکه روزی پدرش در روز تولدش برای او کادویی گرفت که هنوز آن روز برایش خاطره است. روز‌هایی که نوار‌های کاست مهمان خانه‌ها بود و برخی مواقع هم قیمت نوارکاست‌ها نجومی بود، پدرش برای او نوارکاست ۳۰ جزء قرآن استاد منشاوی قاری مصری را گرفت. بهرام قدر این هدیه طلایی را بیش‌تر دانست و مانند الماسی گرانبها از آنها مواظبت کرد. در اثر استفاده مستمر از این نوارکاست‌ها، صوتش در هنگام قرائت بهتر شد و زودتر توانست جزء‌های جدید را حفظ کند.

از آنجایی که بهرام استاد نداشت، تجویدش خوب نبود، تنها سه سالی است که به کلاس‌های تجوید می‌رود و او امیدوار است در مسابقات حفظ با تجوید بهتر به مقام‌های کشوری هم برسد. البته او می‌گوید: حفظ جزء ۲۳ قرآن برایم بسیار سخت بود، چون آیات مشابه زیاد دارد، این مشکلات در حفظ سوره‌های مبارکه «احزاب»، «فاطر» و «سباء» نیز ادامه داشته است.

«سمیه فقیهی» که سه سال از برادرش کوچک‌تر است، می‌گوید: بار‌ها دیده‌ام برادرم وقتی کسی نیست سوره‌های بلند قرآن را از حفظ می‌خواند. وقتی بچه بودم، می‌دیدم برادرم صدایش را هنگام حفظ ضبط می‌کند، اصرار می‌کردم من هم می‌خواهم سوره حفظ کنم! (شیطنت‌های خواهرـ برادری) در نهایت در جمع خانواده ۶ نفره ما، فقط «بهرام» حافظ قرآن شد. 

بهرام به خاطر پشتکارش در سال ۱۳۹۵ مدرک درجه ۳ تخصصی حفظ قرآن کریم را دریافت کرد و اردیبهشت ماه سال جاری در هجدهمین دوره تخصصی ارزیابی و اعطای مدرک تخصصی به حافظان قران کریم در استان اصفهان، برای دریافت مدرک درجه ۲ حفظ شرکت کرد.

او این روز‌ها در آهنگری، تراشکاری و جوشکاری یک استادکار شده است و پیشرفت‌های کاریش را مدیون عنایت قرآن می‌داند.

او می‌گوید: قرآن، راه و رسم زندگی را به ما می‌آموزد و تلاش می‌کند ما انسان‌ها در کنار هم با صلح و آرامش و رعایت حقوق همدیگر زندگی خوبی داشته باشیم. نور قرآن همچنان که دریچه‌های عرفان و معنا را به روی انسان روشن می‌کند، در کسب و کار و عرصه‌های مادی زندگی انسان نیز، گشایش ایجاد می‌کند و این مورد را با تمام وجود لمس کردم و در موارد واضحی با آن در روند زندگی‌ام مواجه شده‌ام و تأثیر مستقیم و مهم آن را دیده‌ام.

او توجه به معانی قرآن در هنگام حفظ کردن را مهم‌ترین عامل توفقیش در این راه می‌داند و می‌افزاید: بخشی از وقت روزانه‌ام را نه فقط برای اینکه قرآن خوانده باشم و آن را حفظ کنم، می‌خوانم؛ بلکه برای آرامشی است که از این کار به دست می‌آورم. قرآن دریای بیکران رحمت و مغفرت است که هر کس به آن نزدیک شود، هیچ‌گاه از آن دور نخواهد شد و باید تلاش کنیم که خواندن قرآن ما همراه با تدبر و درس آموزی از آن باشد.

علیرغم فرم چهره و مو‌های تنیده درهم سرش؛ سادگی، بی‌آلایشی و پاکی قلبش از لحن گفتار و صدای لطیفش مشخص است. در کنار آن زوایای لطیف و آرام شخصیت او همراه با آرامش کسب شده از قرآن را می‌توان مشاهده کرد. کسب مقام اول شهرستانی در مسابقات اوقاف و امور خیریه و مقام دوم در مسابقات اداره کار و تعاون از دیگر افتخارات بهرام فقیهی است که با بی‌آلایشی و بدون هیچ خودنمایی است.

شنیده اید که می‌گویند آدم‌ها را براساس ظاهرشان قضاوت نکنیم. مصداق این جمله مرد جوان گزارش ماست. شبانه روز با تراش آهن سر و کار دارد. با مو‌هایی بلند و مجعد و سبیل‌های از بنا گوش در رفته؛ اما کافی است چند دقیقه‌ای را مهمان کارگاه تراشکاری او شوید می‌بینید که قرآن چطور روحش را لطیف تراش داده است.