یافته جدید: چربی شکم مساوی است با ابتلا به آلزایمر!

اسکن‌های ام‌‌آر‌آی نشان می‌دهد که چربی احشایی شکم، که حتی می‌تواند در بدن افرادی که BMI سالمی دارند جمع شود، با تغییراتی در مغز مرتبط است.

به گزارش ان‌بی‌سی نیوز به نقل از زی‌سان، بر اساس این مطالعه که در نشست سالانه انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی ارائه شد، چربی احشایی، با تغییراتی در مغز، آن‌هم چندین دهه قبل از مشاهده علائم زوال شناختی، مرتبط است.

چربی احشایی قبلاً با التهاب سیستمیک بدن مرتبط بوده است. این التهاب زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن به طور مداوم فعال می‌شود، حتی زمانی که هیچ تهدیدی برای سلامتی وجود ندارد.

دکتر سیروس راجی، متخصص نور رادیولوژیست در دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس گفته: «ما باید از مفاهیم سنتی چربی بدن مانند BMI فراتر برویم و واقعاً به جزئیات نحوه توزیع چربی برای درک خطرات سلامتی نگاه کنیم.»

به گفته راجی، علائمی که نشان می‌دهد ممکن است در اطراف اندام‌های خود چربی انباشته شده باشید عبارت از موارد زیر است:
•    کمری که بزرگتر از باسن است.
•    قند خونی که برای تشخیص دیابت یا پیش دیابت کافی است.

دکتر راجی و همکارانش برای نگاهی دقیق‌تر به تأثیر بالقوه چربی احشایی بر خطر آلزایمر، داده‌های ۵۴ داوطلبِ از نظر شناختی سالم، بین ۴۰ تا ۶۰ ساله را که میانگین BMI آن‌ها ۳۲ بود را تجزیه و تحلیل کردند.

محققان مجموعه‌ای از پارامتر‌های سلامتی، از جمله سطح انسولین و قند خون را اندازه گیری کردند. آن‌ها با استفاده از اسکن MRI، میزان چربی را درست در زیر پوست و همچنین آنچه که اطراف‌اندام‌ها را احاطه کرده بود، ارزیابی کردند. همچنین ضخامت قشر مغز - لایه بیرونی مغز که مسئول عملکرد‌هایی مانند گفتار، ادراک، حافظه بلندمدت و قضاوت است – هم که با پیشرفت آلزایمر نازک‌تر می‌شود را هم اندازه‌گیر کردند.

هنگامی که محققان اندازه‌گیری‌های چربی و اسکن‌های مغزی را با هم تجزیه و تحلیل کردند، دریافتند شرکت‌کنندگانی که چربی احشایی بیشتری داشتند، تجمع آمیلوئید بیشتری هم در مغزشان داشتند که نشان می‌دهد ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری آلزایمر باشند.

دکتر راجی گفت: تحقیقات قبلی نشان داده است که التهاب و سطوح بالای انسولین، که می‌تواند پروتئین‌هایی را که آمیلوئید را در مغز تجزیه می‌کنند، مسدود کند، با چربی احشایی مرتبط است.

از آن‌جایی که اولین پیشرفت آلزایمر در مغز می‌تواند ۲۰ سال قبل از ظهور اولین علائم شروع شود، محققان قصد دارند با پیگیری شرکت کنندگان این مطالعه، تأثیر بالقوه چربی احشایی در درازمدت را مطالعه کنند.

دکتر راجی معتقد است که بهترین راه برای از بین بردن چربی احشایی از طریق ورزش، به ویژه ورزش‌های هوازی است. هنوز مشخص نیست که آیا خلاص شدن از شر چربی احشایی می‌تواند تأثیر آن بر مغز را معکوس کند یا خیر.

دکتر کوران، متخصص تصویربرداری آلزایمر و استادیار رادیولوژی هم می‌گوید: «از آنجایی که می‌دانیم چربی احشایی با بسیاری از پیامد‌های بد سلامت، از جمله پیامد‌های مربوط به قلب مرتبط است، منطقی است که با سلامت ضعیف مغز نیز مرتبط باشد.»

در حالی که احتمال بیشتری وجود دارد که یک فرد چاق هر دو نوع چربی را داشته باشد، افراد لاغر نیز می‌توانند چربی احشایی داشته باشند، اما متوجه آن نباشند.

دکتر کوران گفت که او «افراد واقعاً لاغری را دیده که چربی زیر پوستی زیادی ندارند، اما یک دسته چربی در اطراف‌اندام‌هایشان وجود دارد.»

بنابراین فرقی ندارد کسی چقدچاق یا لاغر است، مهم این است که چربی احشایی در اطراف اندام‌ها نداشته باشد.