«فرشته مرگ» بازنشسته شد؛ زنی که طالبان از او می‌ترسیدند!

زی‌سان: پس از حادثه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، حمله‌های برق‌آسای زمینی و هوایی ارتش آمریکا به افغانستان که حاکمیت دور اول رژیم طالبان را در عرض دو ماه ساقط کرد، از طریق یک هواپیمای جنگی ای‌سی-۱۳۰ (AC-۱۳۰) فرماندهی می‌شد که در داخل آن یک زن آمریکایی با درجه نظامی ستوان اول، دستور آتش هوایی و زمینی به مواضع طالبان را می‌داد.

این زن که لقب «فرشته مرگ» را در افغانستان به دست آورده بود، تا یک روز پیش به‌عنوان سرهنگ آلیسون بلک، فرمانده واحد عملیات ویژه شماره یک فرماندهی هوایی هورلبرت فیلد فلوریدا شناخته می‌شد و روز جمعه چهارم اسفند (۲۳ فوریه) آخرین ماموریت خود را به جانشینش واگذار کرد و قرار است به‌زودی بازنشسته شود.

آلیسون بلک به مدت ۳۲ سال برای نیروی هوایی آمریکا در نقش‌های مختلف از مربی بقا (آموزش مهارت‌های میدانی و تاکتیک‌های فرار زمینی به خدمه هواپیما) تا فرماندهی واحد عملیات ویژه بین‌المللی خدمت کرد، اما ماموریت او در افغانستان از اکتبر تا دسامبر سال ۲۰۰۱ باعث شد تا به او لقب فرشته مرگ را بدهند و این به‌عنوان میراثی در تاریخ جنگ‌های ویژه نیروی هوایی آمریکا و نیز به‌عنوان نقطه عطفی برای زنان در نبرد‌های مدرن به ثبت رسید.

چند هفته پس از حمله‌های ۱۱ سپتامبر، آلیسون بلک در اولین پرواز جنگی خود به‌عنوان راهنمای هواپیمای جنگی ای‌سی-۱۳۰ (AC-۱۳۰) به سمت شهر قندوز افغانستان پرواز کرد. در آن زمان یک واحد نیرو‌های ویژه آمریکایی به نام «ببر شماره ۲» به زمین رسیده بودند و با نیرو‌های ضدطالبان به رهبری مارشال عبدالرشید دوستم که آن زمان به نام ژنرال دوستم شناخته می‎‌شد، همراه با هم در حال برنامه‌ریزی برای عملیات بودند.

عملیات آن‌ها را هواپیمایی که آلیسون بلک سوار بر آن بود پشتیبانی می‌کرد و پس از تایید هدف از طرف آلیسون، مواضع طالبان هدف حمله هوایی و زمینی قرار می‌گرفت.

در همان روز‌ها بود که هواپیمای جنگی غول‌پیکر ای‌سی-۱۳۰ (AC-۱۳۰) برای مردم افغانستان که از سلطه سختگیرانه طالبان به ستوه آمده بودند، به نماد جنگ نجات‌بخش تبدیل شده بود. مردم افغانستان به این هواپیما به‌دلیل ابری از دود که از پشت آن در آسمان ظاهر می‌شد، «طیاره خط‌کش» می‌گفتند و معتقد بودند هرجایی که این هواپیما در آسمان دیده شود بدون شک ساعاتی بعد از آن یک حمله هوایی سنگین در شرف وقوع است.

هواپیمای ای‌سی-۱۳۰ (AC-۱۳۰) نیرو‌های هوایی آمریکا، آغازگر جنگ سال ۲۰۰۱ آمریکا در افغانستان بود

آلیسون بلک که مسئول ردیابی اهداف جنگی بود و دستور نهایی آتش هوایی را به مواضع طالبان می‌داد، در یک مصاحبه در پایگاه هوایی فلوریدا، در مورد اولین مواجهه فرماندهان افغان با یک زن به‌عنوان فرمانده یک جنگ بزرگ، گفت: «ژنرال دوستم با نیرو‌های آمریکایی به محل اقامت تیم آمد و برای اولین بار صدای یک زن را که از طریق کنترل‌کننده هوایی دستور حمله می‌داد، از کانال مخابره شنید. او تعجب کرد و پرسید: یک زن صحبت می‌کند؟»

آلیسون گفت که ژنرال دوستم بعدا به نیرو‌های ویژه آمریکایی که با او بودند، گفته بود که «آمریکایی‌ها آنقدر به این جنگ مصمم‌اند که زنانشان را برای کشتن طالبان فرستاده‌اند».

آلیسون بلک در مورد لقب فرشته مرگ که در افغانستان به او داده شده بود گفت که وقتی ژنرال دوستم با نیرو‌های ملافاضل، فرمانده ارشد طالبان (معاون کنونی وزیر دفاع طالبان)، از طریق یک فرکانس رادیویی صحبت می‌کرد، دستگاه مخابره را به رادیویی که صدای آلیسون از داخل هواپیما می‌آمد نزدیک کرد تا ملا فاضل صدای زن فرمانده را بشنود. سپس دوستم به ملافاضل گفت: «ببین فرشته مرگ بالای سر ما است و ما پرتو مرگ را در اختیار داریم.»

پرتو مرگ در واقع نشانگر لیزری بود که همکاران آلیسون بلک برای تعیین دقیق هدف از بالا از آن استفاده می‌کردند، اما جنگجویان افغان آن را سلاح تصور می‌کردند.

یکی از سربازان آمریکایی که در آن جنگ شرکت داشت و نخواست نامش فاش شود، بعد‌ها در یک مصاحبه که گفت که پس از این مکالمه بود که افراد ملافاضل در عرض چند ساعت به نیرو‌های ژنرال دوستم تسلیم شدند.

ملافاضل مظلوم، فرمانده جنگ و معاون کنونی وزیر دفاع طالبان، در سال ۲۰۰۱ در اسارت مارشال دوستم

آلیسون بلک در مصاحبه با نیروی هوایی آمریکا درمورد حمله‌های مرگباری که با تایید او به مواضع طالبان در شمال افغانستان انجام شد، گفت: «ما باید دشمن را نابود و از نیرو‌های دوست خود محافظت می‌کردیم.»

آلیسون بلک پس از پایان ماموریتش در جنگ افغانستان، به کارش در چارچوب نیرو‌های هوایی ایالات متحده ادامه داد، طی ۲۰ سال گذشته در مهم‌ترین پست‌های نظامی فعالیت کرد و فرماندهی عملیات‌های مهم نیرو‌های آمریکایی در کشور‌های مختلف را به عهده داشت. او ۲هزار ساعت پرواز جنگی در کارنامه نظامی خود دارد و در آخرین ماموریتش بر حدود ۴ هزار و ۶۰۰ نفر نیروی نظامی و ۸۰ فروند هواپیمای جنگی در هفت واحد ویژه عملیاتی نظارت می‌کرد.

آلیسون بلک که از فرماندهان زن با کارنامه درخشان در تاریخ نیرو‌های هوایی آمریکا است، در مصاحبه‌اش همچنین یادآوری کرد که ژنرال دوستم از او در یکی از دیدارهایش با زنان یاد کرده و به آنان گفته بود که اگر در مقابل طالبان مبارزه کنند، مانند زنان آمریکایی که در میدان جنگ حضور داشتند، آن‌ها فرصت این را پیدا خواهند کرد که کار‌های زیادی انجام دهند.

این نکته را آلیسون بلک در حالی یادآوری کرد که ۲۰ سال پس از آن روز، اکنون یک بار دیگر افغانستان تحت سلطه طالبان است و زنان به‌طور کامل از همه فضا‌های زندگی اجتماعی و سیاسی حذف شده‌اند. زنانی که آلیسون بلک و امثال او می‌توانستند برایشان الهام‌بخش باشند، اکنون حتی اجازه رفتن به مدرسه و دانشگاه را ندارند و حتی از عادی‌ترین فعالیت‌ها منع شده‌اند.

فرشته مرگ حتی از لقبی که در افغانستان به او داده شده بود هم با افتخار یاد کرد و گفت که او فقط ماموریتش را انجام می‌داد، اما بعد‌ها متوجه شد که برای برخی از زنان افغان الهام بخش بوده است. بلک گفت: «من زنان اهل افغانستان را ملاقات کردم که اکنون در ایالات متحده‌اند. آن‌ها این داستان را شنیده بودند و هنگامی که ملاقات کردیم به من گفتند که داستان من برایشان الهام‌بخش بوده است. من فکر نمی‌کردم انجام یک ماموریت چنین تاثیری در دوردست داشته باشد.»