زیسان: ساکنان بنگلادشی و سایرین در مونفالکون (Monfalcone) میگویند تصمیمات گرفتهشده برای ممنوعیت عبادت در مراکز فرهنگی و ممنوعیت بورکینی در ساحل بخشی از دستور کار ضد اسلام است.
به گزارش زیسان و به نقل از گاردین، ارسال پاکتی حاوی دو صفحه نیمهسوخته قرآن به انجمن فرهنگی مسلمانان شهر ایتالیایی، برای جم مسلمان این شهر شوکهکننده بود. تا پیش از ای،ن ساکنان مسلمان شهر بندری مونفالکون در دریای آدریاتیک بیش از ۲۰ سال در آرامش زندگی میکردند.
پاکت نامهای خطاب به انجمن فرهنگی مسلمانان توسط شهردار راست افراطی مونفالکون ارسال شده که در آن خواندن نماز در این محل منع شده است.
بو کوناته، رئیس این انجمن گفت: «این آزاردهنده بود، توهینی جدی که هرگز انتظارش را نداشتیم.» «اما این تصادفی نبود. این نامه یک تهدید بود که توسط یک کمپین نفرت ایجاد شده تا فضا را مسموم کند.»
به گزارش زیسان، جمعیت شهر مونفالکون اخیراً از ۳۰۰۰۰ نفر گذشته است. چنین چیزی اصولا روند مثبت جمعیتی و یک خبر خوب برای کشوری است که با کاهش نرخ زاد و ولد روبهروست. اما در مونفالکون، جایی که «سیسینت» (Cisint) از زمان کسب اولین مسئولیت خود در سال ۲۰۱۶، یک برنامه ضد اسلامی را پرورش داده، از این افزایش جمعیت استقبال نشده است.
رشد جمعیت شهر عمدتاً به کارخانه کشتی سازی گسترده متعلق به غول تحت کنترل دولت به نام “Fincantieri” نسبت داده میشود که سیاست آن در برونسپاری نیروی کار در دو دهه گذشته، منجر به جریان عظیم کارگران خارجی ماهر، عمدتاً از بنگلادش شده است.
نیروی کار ارزانتر مهاجر، بسیار بیشتر از ایتالیاییها است، بهویژه در دورههای اوج ساخت کشتیهای کروز بزرگ.
جامعه بنگلادشی مونفالکون با ورود اقوام از طریق سیاست اتحاد مجدد خانواده که سیسینت میخواهد آن را محدود کند و فرزندان ایتالیاییشان بیشتر تقویت شده است.
طبق آمار ارائه شده امروزه جامعه بنگلادشیها ۶۶۰۰ نفر از مجموع ۹۴۰۰ جمعیت متولدین مونفالکون را تشکیل میدهد.
مهاجرت ساختار شهر را تغییر داده است. مجموعهای از مغازهها و رستورانهای خارجی و شبکهای از مسیرهای دوچرخهسواری که عمدتاً توسط بنگلادشیها استفاده میشود و دوچرخههایشان وسیله اصلی حملونقل آنهاست، وجود دارد.
مشاور جناح چپ در این منطقه، معتقد است که گر کمک جامعه خارجی نبود، مونفالکون به شهر ارواح تبدیل میشد.
سیسینت، سیاستمداری تحت حمایت حزب لیگ ماتئو سالوینی، و حزب برادران ایتالیا، حزبی که توسط نخست وزیر ایتالیا، جورجیا ملونی رهبری میشود، در سال ۲۰۲۲ به راحتی در انتخابات پیروز شد. آنها عمدتاً بهدلیل بلیت ضد مهاجرتی بود که به سادگی به قدرت رسیدند.
یکی از اولین سیاستهای او برداشتن نیمکتهای میدان اصلی بود، به این دلیل که عمدتاً توسط مهاجران استفاده میشد. سیسینت تلاش کرد تعداد کودکان خارجی در مدارس را محدود کند. تابستان گذشته، او زنان مسلمان را از پوشیدن بورکینی در ساحل منع کرد.
اما این ممنوعیت اقامه نماز در دومین مرکز فرهنگی مسلمانان در ماه نوامبر بود که بیشترین بازتاب را داشته است.
کوناته، مهندسی که به مدت ۴۰ سال در ایتالیا زندگی میکند در اینباره گفت: «تاثیر بسیار زیادی داشته است. ما بیش از ۲۰ سال بود که اینجا با آرامش دعا میکردیم. اما اینجا فقط مکانی برای دعا نبود، مردم برای ملاقات و گفتگو میآمدند. مراکز فرهنگی اسلامی بسیاری در سرتاسر اروپا وجود دارد که میتوان در آنها نماز خواند و هیچکس مانع آن نمیشود.»
سیسینت مدعی شد که مسلمانان قوانین برنامه ریزی شهری را زیر پا گذاشته اند، زیرا این مکان برای استفاده تجاری و نه برای عبادت تعیین شده بود. او گفت که پس از ارسال عکسهای شهروندان از ورود «صدها نفر» به آنجا، ایمنی عامل دیگری بود.
این ممنوعیت با پیشنهاد برادران ملونی ایتالیا برای تعطیلی سراسری صدها مکان نماز مسلمانان که در مساجد نیستند، همراه است. ملونی که مدتهاست در اروپا از «اسلامی شدن» اروپا انتقاد دارد گفت: «کسانی که در ایتالیا زندگی میکنند باید به هنجارهای ایتالیا احترام بگذارند.»
کوناته، اما معتقد است که مسلمانان مونفالکون همیشه به قوانین احترام گذاشتهاند که دلیل آن در نرخ بسیار پایین جرم و جنایت در این شهر دیده میشود و انگیزه شهردار این بود که حق نماز خواندن در ایتالیا را که بر اساس قانون اساسی ایتالیاست، محدود کند.
در ۲۳ دسامبر، حدود ۸۰۰۰ نفر در اعتراض به این اقدام و کمپین ضد اسلامی سیسینت تظاهرات کردند.
جامعه مسلمانان از طریق دادگاه اداری منطقه علیه ممنوعیت نماز تجدیدنظر میکنند. کوناته که مانند بسیاری از مسلمانان مونفالکون یک شهروند ایتالیایی است، گفت: «برای اولین بار، ما گفتیم «باید از خودمان دفاع کنیم.»
سیسینت گفت که رشد تصاعدی جمعیت خارج از کشور بر خدمات اجتماعی مونفالکون فشار آورده است. اما او با دیگر جامعه خارجی مهم شهر - رومانیاییها - مشکلی ندارد. او گفت: «آنها میآیند و به هنجارهای ایتالیایی احترام میگذارند.»
سیسینت فهرستی از کلیشههای مربوط به مسلمانان را بازگو میکند، مانند اینکه زنان مجبور به پوشاندن صورت و راه رفتن پشت سر مردان میشوند. او ادعا میکند که کارهای زیادی برای جامعه انجام داده است، از جمله ساختن مدارس بیشتر «زیرا آنها بچههای زیادی دارند».
او مسلمانان را متهم میکند که نمیخواهند ایتالیایی یاد بگیرند و اگر این کار را انجام دهند، هدف اصلی کسب شهروندی است.
به گزارش زیسان، یک زن مسلمان، اما معتقد است که یافتن مکان در کلاسهایی که توسط مقامات اداره میشود دشوار است. معلم او نی زمیگوید به نظر میرسد که همه چیز برای سخت کردن زندگیِ ساکنان بنگلادش انجام شده است.»
در میان تنشها، یک گروه زنان متشکل از ایتالیاییهای بومی و خارجیتبار پدید آمده است تا شکاف ناشی از سیاستهای سیسینت را پر کند.