صف کشیدن برای عادل در مصلی بحث‌برانگیز شد
طی روز‌های اخیر حضور عادل فردوسی‌پور در غرفه یکی از نشر‌های مشهور در نمایشگاه کتاب تهران، با صف طولانی علاقه‌مندان همراه شد؛ صحنه‌ای که واکنش‌های متفاوتی را در شبکه‌های اجتماعی برانگیخت. برخی این رفتار را ستایش چهره‌ای مردمی دانستند، برخی دیگر آن را نگران‌کننده توصیف کردند. اما آیا واقعاً این صف معنای منفی دارد؟
صف کشیدن مردم برای دیدار با عادل فردوسی‌پور در غرفه یک ناشر در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، بار دیگر این سؤال را پیش آورد که ما، به عنوان جامعه، در چه نقطه‌ای ایستاده‌ایم؟ آیا این حجم از استقبال از یک مجری تلویزیونی، نمادی از فرهنگ‌دوستی است یا نشانه‌ای از آن است که مردم به هر نشانه‌ای از گذشته‌ای خوش‌تر، چنگ می‌زنند؟
عادل فردوسی‌پور بدون تردید چهره‌ای محبوب و باسابقه در رسانه است. او نمادی از یک دوره تلویزیون متفاوت است؛ دوره‌ای که دیگر وجود ندارد و فقط در خاطره‌ها زنده مانده است. اما شاید برای برخی سوال باشد چرا برای دیدار با او، مردم این‌چنین صف می‌کشند؟ هر چند او هم اکنون در برنامه اینترنتی فوتبال ۳۶۰ گوی سبقت را از صداوسیما ربوده است.
پاسخ برخی به این سوال چنین است: جامعه امروز ایران، خسته از ناکامی‌ها، فشار‌ها و آینده‌ای مبهم، بیش از هر زمان دیگری دنبال نوستالژی و پناهگاه عاطفی است. عادل برای بسیاری، تداعی‌کننده‌ی شب‌های بدون دغدغه، هیجان فوتبالی و امید به شفاف‌سازی بود. اما اینکه چنین خاطره‌ای به شکل یک صف چندصدنفره در نمایشگاه کتاب بازآفرینی شود، نشان می‌دهد جامعه دیگر به آینده نمی‌نگرد، بلکه فقط گذشته را می‌بلعد.
از سوی دیگر نباید در یکی از مهم‌ترین رویداد‌های فرهنگی کشور، که باید محل کشف نویسندگان تازه، گفتمان‌های جدید و مواجهه با اندیشه‌های تازه باشد، تمرکز اصلی روی سلبریتی‌ها باشد.
البته هستند کسانی که این رویداد در نمایشگاه کتاب که محل بحث و جدل در فضای مجازی شده را عادی تلقی می‌کنند. طرفداران این گروه برای اثبات حرف خود مثال‌هایی از سراسر دنیا که مراسم امضای کتاب، در آن برگزار شده، می‌آورند.
منبع: برترین ها
