همه چیز درباره موشک‌های اسرائیلی بلو اسپارو (blue sparrow)؛ موشکی که در حمله به ایران استفاده شد

زی‌سان: در پی حمله بامداد دیروز اسرائیل  به خاک ایران، تصاویر بوستر‌های موشک‌های شلیک شده که در استان صلاح‌الدین عراق سقوط کرده‌اند، به‌طور گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است.

به گزارش «زی‌سان»، در گزارش‌های مختلف نوع این موشک بلو اسپارو (blue sparrow) عنوان شده است. 

اکنون پرسش مهم این است که این موشک چه ویژگی‌ها و توانمندی‌هایی دارد؟ 

مشخصات و ویژگی‌های موشک‌های بلو اسپارو (blue sparrow)

توسعه این موشک فراتر از برد بصری به عنوان پروژه‌ای به نام «هات شات» در سال ۱۹۴۶ آغاز شد و هدف آن طراحی موشکی بود که بتواند اهداف دشمن را در برد متوسط ​​رهگیری کند. این موشک دارای یک کلاهک انفجاری بالا است و توسط سیگنال‌های فرکانس رادیویی دریافت شده از هواپیمای پرتاب کننده هدایت می‌شود. این موشک همچنین در یک نسخه رهگیری مبتنی بر کشتی وجود دارد که سیاسپارو RIM-۷ نامگذاری شده است.

اولین شلیک این موشک در دسامبر ۱۹۵۲ انجام شد. این موشک در اواخر سال ۱۹۵۳ به قابلیت عملیاتی اولیه رسید و در سال ۱۹۵۶ با جنگنده‌های مک‌دانل اف۳اچ دمون و ووت اف۷یو کاتلس وارد خدمت شد. اولین استفاده رزمی از AIM-۷ اسپارو در درگیری ویتنام رخ داد که در آن به شدت توسط نیروی هوایی ایالات متحده و F-۴ فانتوم‌های نیروی دریایی مورد استفاده قرار گرفت. اسپارو AIM-۷F در سال ۱۹۷۶ به عنوان اولین موشک میان برد هوا به هوا برای جنگنده ایگل F-۱۵ به فهرست نیروی هوایی پیوست.

در جنگ خلیج فارس، ۷ اسپارو با هدایت رادار ثابت یک سلاح قدرتمند هوا به هوا بود که توسط خلبانان جنگنده نیروی هوایی استفاده می‌شد. ۲۲ فروند هواپیمای بال ثابت عراقی و سه هلیکوپتر عراقی توسط موشک‌های هوا به هوا ۷ اسپارو و با هدایت رادار سرنگون شدند.

مشخصات موشک اسپارو

اسرائیل در ابتدا موشک‌های اسپارو را برای آزمایش کارایی سیستم دفاع هوایی پیکان خود که برای سرنگونی موشک‌های بالستیک استفاده می‌شود، توسعه داد. اسراییل متعاقباً یک نوع با کلاهک زنده تولید کرد. موشک‌های راکس نسخه مشتق شده اسپارو هستند.

این موشک دارای چهار بخش اصلی بخش هدایت، کلاهک، کنترل و موتور موشک است. بدنه‌ای استوانه‌ای شکل با چهار بال در وسط بدن و چهار باله دم دارد. اگرچه ابعاد خارجی اسپارو از مدلی به مدل دیگر نسبتاً بدون تغییر باقی مانده است، اجزای داخلی موشک‌های جدیدتر نشان دهنده پیشرفت‌های عمده با قابلیت‌های بسیار افزایش یافته است.