یک پرونده عجیب؛ بوسیدن دهان نوزاد ۲ روزه و زندگی‌ای که تباه شد!

برلین هشت ساله، زمانی که به دنیا آمد نوزادی سالم و شاد بود، اما تنها ۲ روز از تولدش گذشته بود که یکی از آشنایان در مهمانی تولد دهان او را بوسید و نوزاد به‌شدت ناخوش شد. در ادامه مشخص شد فردی که او را بوسیده تبخال داشته است و همین امر جرقه ابتلای برلین به بیماری انسفالیت هرپس سیمپلکس را زده است.

از آنجایی که سیستم ایمنی برلین در آن زمان به طور کامل توسعه نیافته بود، این ویروس با گسترش انسفالیت یا التهاب مغزی باعث آسیب به مغز وی شد.

مادر این کودک در مورد برلین و تجربه‌ای که منجر به ناتوانی او شد، توضیح می‌دهد: «وقتی والدین از شما می‌خواهند که فرزندشان را نبوسید، این درخواست یقینا علتی منطقی و قطعی دارد. برلین کاملا سالم به دنیا آمد و حال وی خوب بود. اما زمانی که تنها ۲ روز سن داشت، شخصی از دیدن او چنان هیجان زده شد که دهانش را بوسید و دو هفته بعد از این اتفاق تشنج‌ها آغاز شدند.»

این تشنج‌ها به همراه انسفالیت هرپس سیمپلکس (HSE) باعث "آسیب مغزی زیادی" برای برلین شدند. گفتنی است که بیماری مذکور بسیار نادر است و از هر ۵۰۰۰۰۰ نفر در سال فقط یک نفر به آن مبتلا می‌شود.

در ادامه از مادر کودک سوال شد که چگونه تنها یک بوسه باعث آسیب مغزی برلین شده است؟ وی توضیح داد: «عفونت به مایع مغزی برلین نفوذ کرده و از آنجا مقدمات حمله به مغز مهیا شده است. ویروس بیشتر به سمت چپ مغز حمله کرده است و در ابتدای انتشار حمله به نیمکره راست، موفق به جلوگیری از آن شدیم. وی افزود: "انسفالیت کم و بیش بافت مغز برلین را از بین برده است.»

در جای دیگری از مصاحبه، مادر برلین فاش کرد که ۶۰ درصد از قسمت چپ مغز این دختر جوان آسیب دیده است، در مقایسه با آسیب ۱۰ درصدی سمت راست.

در حالی که برلین با توجه به میزان آسیب مغزی خود بهتر از حد انتظار پزشکان عمل می‌کند، اما متاسفانه انتظار نمی‌رود که بتواند تا دوران بزرگسالی به حیات خود ادامه دهد.

انسفالیت هرپس سیمپلکس چیست؟

به گزارش سازمان ملی اختلالات نادر آمریکا، انسفالیت هرپس سیمپلکس (HSE) یک اختلال عصبی نادر است که با التهاب مغز (انسفالیت) مشخص می‌شود. علائم شایع شامل سردرد، تب، خواب آلودگی، بیش فعالی و/یا ضعف عمومی هستند. این اختلال ممکن است علائمی مشابه نشانه‌های مرتبط با مننژیت داشته باشد، مانند سفت شدن گردن، تغییر رفلکس ها، گیجی و/یا ناهنجاری‌های گفتاری. ضایعات پوستی معمولا در ارتباط با انسفالیت هرپس سیمپلکس رویت نمی‌شوند. این بیماری توسط ویروسی به نام ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می‌شود.

علائم و نشانه‌ها

علائم مرتبط با انسفالیت هرپس سیمپلکس معمولا طی چند روز و اغلب بدون هشدار ظاهر می‌شوند. علائم اولیه شامل سردرد، تب و تشنج هستند. در ادامه احتمال دارد بیمار با علائم دیگری نظیر خواب آلودگی همراه با ضعف عمومی (بی حالی) و گیجی نیز رو به رو شود.

پس از ظاهر شدن علائم اولیه، افراد مبتلا ممکن است دچار ناهنجاری‌های گفتاری مانند کاهش توانایی در برقراری ارتباط از طریق گفتار و/یا نوشتن، فقدان حس بویایی و از دست دادن حافظه شوند. در برخی موارد، تغییرات رفتاری مانند بیش فعالی یا دوره‌های روان پریشی نیز رخ می‌دهند.

افراد مبتلا به انسفالیت هرپس سیمپلکس ممکن است علائم شدیدتری از جمله از دست دادن هوشیاری، توهم و فلج نسبی را هم تجربه کنند. در برخی موارد نادر، انسفالیت هرپس سیمپلکس می‌تواند بر غشای غنی از اعصاب پوشاننده چشم (شبکیه) تاثیر بگذارد و در نتیجه التهاب شبکیه (رتینیت) ایجاد کند.

علل

انسفالیت هرپس سیمپلکس عارضه عفونت با ویروس هرپس سیمپلکس است. در بیشتر موارد، این اختلال ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس نوع I (به اختصار HSV-I) است. در موارد نادر و غالبا در نوزادان، این اختلال توسط ویروس هرپس سیمپلکس نوع II (به اختصار HSV-II) ایجاد می‌شود.

عفونت هرپس سیمپلکس یک بیماری حاد ویروسی است که معمولا از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود. این بیماری با تاول‌های کوچک پر از مایع که روی لب‌ها یا اندام تناسلی ظاهر شده و اغلب با تب همراه هستند، مشخص می‌شود. انسفالیت هرپس سیمپلکس به ندرت همراه با ضایعات دهانی یا تناسلی رخ می‌دهد. ویروس تبخال ممکن است بلافاصله فعال شود یا در حالت غیرفعال (خفته یا نهفته) در بدن باقی بماند. پس از فعال شدن، ویروس ممکن است غیرفعال شود و دوباره عود کند و فعال شود.

علائم مرتبط با انسفالیت هرپس سیمپلکس ممکن است به دلیل انحطاط بافت همراه با خونریزی (نکروز هموراژیک) لوب تمپورال نیمکره مغز رخ دهند.

جمعیت‌های آسیب‌پذیر

انسفالیت هرپس سیمپلکس معمولا در اوایل کودکی یا بزرگسالی رخ می‌دهد و مردان و زنان را به تعداد مساوی درگیر می‌سازد. این اختلال شایع‌ترین شکل انسفالیت حاد در آمریکا است و تقریبا ۲۰۰۰ مورد ابتلا در سال را به خود اختصاص می‌دهد. این بیماری ۱۰ درصد از کل موارد انسفالیت در آمریکا در سال را شامل می‌شود.

تشخیص

تشخیص انسفالیت هرپس سیمپلکس ایدیوپاتیک بر اساس شرح حال دقیق بیمار، ارزیابی بالینی کامل، شناسایی علائم کلاسیک و انواع آزمایشات تخصصی انجام می‌شود. این آزمایش‌ها شامل واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) در مایع مغزی نخاعی (CSF) است که ممکن است عفونت CSF با ویروس هرپس سیمپلکس را تایید کند. در برخی موارد، تکنیک‌های تصویربرداری پیشرفته مانند MRI نیز می‌توانند در تشخیص انسفالیت هرپس سیمپلکس مفید باشند.

درمان

درمان سریع افراد مبتلا به انسفالیت هرپس سیمپلکس بسیار مهم است چرا که کارایی گزینه‌های درمانی را بهبود می‌بخشد.

درمان با داروی ضد ویروس آسیکلوویر منتج به بهبود چشمگیر علائم در اکثر افراد مبتلا به انسفالیت هرپس سیمپلکس شده است. البته گفتنی است که تمام دارو‌های مورد استفاده در درمان این بیماری نیازمند تجویز توسط پزشک متخصص هستند.

یکی دیگر از دارو‌های ضد ویروسی که برای درمان انسفالیت هرپس سیمپلکس کاربرد دارد، ویدارابین است. با این حال، درمان ضد ویروسی ممکن است برای افراد مبتلا در مراحل پیشرفته عفونت مفید نباشد. درمان ضد ویروسی باید به محض مشکوک شدن به انسفالیت هرپس سیمپلکس شروع شود.

تشنج‌هایی که اغلب با انسفالیت هرپس سیمپلکس همراه هستند، ممکن است با دارو‌هایی که تشنج را کاهش می‌دهند، پیشگیری یا سرکوب می‌کنند، درمان شوند.

منبع: عصر ایران